نقد Alien: Isolation | بیگانه: سر بلند

نقد Alien: Isolation

سازنده: The Creative Assembly

ناشر: SEGA

آیا موجودات زنده دیگری در خارج از جو زمین وجود دارند؟ سوالی کلیشه ای که از دیر باز درون ذهن آدمی جای خوش کرده است؛ ولی عالم هنر با همین تخیل روان مخاطب را بهم میریزد و به نحوی به شخصیت های خارج از اتمسفر زمین جان می دهد که آدمی یقین پیدا می کند این موجودات واقعی هستند. با نقد Alien: Isolation همراه باشید.

Aliens and Predators

این ها دو نمونه بسیار بسیار جذاب برای تماشاچیان و گیمرها هستند که خیلی ها تصور می کنند و به یقین می رسند که اینها واقعیت دارند، ولی…

Engineer Class:

آماندا خانم یک مهندس است، نه یک سرباز دوره دیده و نه جزء نیرو های ویژه. پس باید مانند یک مهندس در بازی حضور داشته باشد البته نه یک مهندس قلابی مانند آیزاک کلارک که بعد از چند ثانیه تبدیل به یک سرباز کار کشته و دوره دیده می شد. پس برای کارهای مهندسی آماده باشید زیرا که آماندا از طریق دانش فنی اش بعد از دیدن چند بلو پرینت می تواند به راحتی تجهیزاتی برای بقای خودش درست کند و قابلیت حمل محدودی دارد.

گیم پلی بازی به چند بخش تبدیل می شود و آماندا در این بین رشد و نمو کرده و یاد می گیرد برای بقا فقط جنگیدن کافی نیست. بلکه مثل یک شطرنج باز باید هر قدم با تفکر برداشته شده و از تجهیزاتش به نحو احسن استفاده کند. تجهیزاتی که نایاب هستند و برای بدست آوردنشان از جان مایه گذاشته و مثل سایه باید باشی و بدانی کجا نفس بکشی و کجا نفس نکشی و همیشه حواست به بالا سرت باشد. هرچه باشد بیگانه، بیگانه است؛ با هیچ کسی شوخی ندارد.

شما همیشه درون این بازی وارد هر بخش که بشوید تصمیم نهایی باشماست، می توانید مثل سایه سینه خیز از آن بخش عبور کنید و یا می توانید تک تک نفرات را غافلگیر کرده و بی سر و صدا بکشید؛ می توانید درگیری ایجاد بکنید و با سروصدا ایجاد کردن کار خود را سخت تر کرده و بیگانه ها را احضار کنید. انتخاب با شماست و عواقب آن هم به تفکرات شما بستگی دارد.

بازی بیشتر روی اعمال مخفیانه بنا شده است به نحوی که با ذات شخصیت اصلی بشدت هم خوانی دارد. آماندا درون یک دنیای دد اسپیسی بدون سلاح خاصی حضور دارد. حتی برای اینکه از کمد یا زیر میز خارج شود با اینکه دستگاه ذخیره سازی جلو چشمانش است، تا برود به محل ذخیره سازی قلب آماندا با ۴ بار در ثانیه تپش عمل ذخیره سازی را به اتمام می رساند. بله! نقاط ذخیره سازی تحت هیچ شرایطی امن نیست، حتی برای ذخیره سازی اینکه چه زمانی این کار انجام بدید بشدت مهم است.  هنگام برش کاری درب ها همیشه دلهره دارید و هیچ چیزی امنیت شما را تضمین نمی کند، برای هر کاری باید قدم درست بردارید و در کل زمان بندی راز اصلی بقا در این بازی است.

Look up:

گرافیک بازی یکی از جذاب ترین و پر اتمسفر ترین گرافیک های نسل هشتم به شمار می رود؛ افکت ها بسیار دیدنی هستند. آب و آتش و دود و بخار و نور و سایه، همگی به زیبایی ساخته شده اند. بافت ها فوق العاده با کیفیت هستند و باور پذیر و وقتی در خلا یک وسیله ای جرقه میزند، کافی است ببینید و برای دقایقی محو ذرات جرقه ای شوید که چگونه در خلا واکنش نشان می دهد.

فضا سازی پایگاه فضایی و سیاره ای که مارلو بیگانگان کشف کرده بود بقدری جذابیت دارد که گیمر را شدیدا درگیر بازی کرده و به تنهایی وحشت را به دل گیمر می اندازد، حتی نیازی به بیگانه هم نیست!

بیگانه ها هم پرجزئیات طراحی شده اند به قدری که وقتی زیر میزی قایم شدید بیگانه را زیر چشمی نگاه میکنید، دم بیگانه از جلو بینی یتان رد می شود و ترس را از نوک بینی تا مغز استخوان تان احساس می کنید. شخصیت های جانبی هم خوش ساخت هستند و بسیار با کیفیت و باور پذیر (مثل ساموئل) و تنها ایرادی که در این بخش دیده می شود، آماندا است که سایه ای برایش تعریف نشده.

Loyality:

سینما همیشه داستان های دنیای گیم را نابود کرده است ولی دنیای گیم همیشه سعی کرده اقتباسش ضربه ای به داستان اصلی وارد نکند. داستان این بیگانه بشدت وفادار به اصل خود بوده و به بیراه نرفته است. مهندس آماندا به خوبی در داستان بازی تعریف شده است و همینطور بیگانه؛ با یک خبر از مادر داستان بازی آغاز میشود و مثل چند بازی مطرح دیگر توسط فایل های صوتی و نوشتاری بخشی از داستان بازی تعریف می شود. البته یک بخش از داستان هم در گیم پلی روایت می شود که تقابل آماندا و بیگانه ها و رفتارهای این دو شخصیت بخشی از داستان را رقم می زنند.

This is ripely:

قوی ترین بخش این بازی بی شک صداگذاری و موسیقی اتمسفریک آن است. آماندا در راهرویی در حرکت است و از بالای سرش صدای دویدن بیگانه را به خوبی لمس می کند. ترس از صدا بقدری درون گیمر و آماندا رخنه می کند که باعث می شود از همه چیز بترسیم. موسیقی بقدری آدرنالین درون خون آماندا و گیمر تزریق می کند که هر لحظه احتمال ایست قلبی وجود دارد، آن هم برای هر دو طرف!

بدون دیدن و فقط و فقط گوش دادن به صدا های اطراف و آماندا و همچنین جو و اتمسفر وحشتناک و مرگ آفرین بازی به تنهایی برای گیمر کافی است تا ترس را در مغز استخوان هاش احساس کند. صدای خس خس کردن بیگانه و فریاد هاش و پژواک صدای بیگانه درون راهرو ها به قدری زنده و طبیعی است که دوست دارید بازی را متوقف کرده و گزینه خروج را انتخاب کنید تا کمی قلبتان آرام بگیرد.

نقد Alien: Isolation

Overheat:

بازی همان چیزی هست که گیمر توقع دارد؛ اینگونه تفکر کنید که فیلم نسخه اول را درون دستگاه قرار دادید و دوست دارید همان جو و اتمسفر بسیار زیباتر و جذاب تر را در دنیای گیم تجربه کنید. بازی وفاداری خودش به نسخه اول و فیلم ها را بارها اثبات می کند و بارها تاکید می کند که فضا سازی دهه ۸۰ میلادی اش را در خودش حفظ کرده است.

بازی بدون اینکه یک نواخت شود خودش را به گیمر تحمیل میکند و حس پیشروی با تمامی ضعف ها وجود دارد. ترس های آماندا به قدری پر کشش و پر قدرت است که گیمر دوست دارد آماندا را به نقطه پایانی برساند. هر پیشروی در بازی حکم یک پیروزی بزرگ برای گیمر و آماندا است و این سربلند بیرون آمدن از هر امتحان بیگانه، برای آماندا و گیمر گران بها و ارزشمند است.

نقد Alien: Isolation

—————————

نکات مثبت: صداگذاری، گرافیک، موسیقی، گیم پلی کلی و داستان و شخصیت پردازی

نکات منفی: مقداری ضعف در بخش ساخت و ساز و تجهیزات که جای کار بسیار دارد و نبود سایه برای آماندا

—————————

در آخر به سازندگان بازی باید تبریک گفت که بیگانه ای سربلند ساختند که حیثیت از دست رفته بیگانگان را باز پس گرفته است.

 __ سعید میرابی