تاریخچه ساخت سری سایلنت هیل

مروری بر تاریخچه ساخت سری سایلنت هیل | تپه‌ی واقعی کجاست

توسط Rzht در ۲۶ دی ۱۳۹۱ , ۲۲:۴۵

شینجی میکامی

با دنیای بازی و یک مطلب جذاب و اختصاصی دیگر همراه باشید. مقاله‌ی پیش‌رو به تاریخچه ساخت سری سایلنت هیل تمرکز کرده است.

در سال ۱۹۹۶ و در نسل پنجم بازی های رایانه ای یکی از بزرگ ترین اتفاق ها برای این صنعت، تثبیت و حضور ژانر ترس و بقا به طوری جدی بود که توسط خلق سری رزیدنت اویل اتفاق افتاد. در آن سال ها که بدون شک میتوان گفت چرخه ی این صنعت را ژاپنی ها میچرخاندند دو شرکت کپکام و کونامی رقابت چشم گیری با یکدیگر داشتند.

اگرچه اکثرا پدر این ژانر را بازی Alone in the Dark می دانند اما این رزیدنت اویل بود که استاندارد های جدیدی را برای این ژانر تعریف کرد و باعث شد که خیلی از شرکت های دیگر به ساخت بازی هایی با این سبک روی بیاورند.

کپکام با خلق سری رزیدنت اویل که تا بخش زیادی موفقیت و شهرتش را مدیون شخصی به نام شینجی میکامی است توانست به موفقیت های زیادی دست پیدا کند. استفاده از عناصر ترس، حل معما، و تعداد معدودی صحنه های اکشن مواردی بودند که مورد توجه منتقدان و هوادارن قرار گرفت. نسخه ی اول بازی در کل ۲,۷۵۰,۰۰۰ نسخه به فروش رفت.

در سال ۱۹۹۹ شرکت کونامی هم برای اینکه بتواند به رقابت خود ادامه دهد توسط یکی از استعداد های بی نظیر خود یعنی آقای کیچیرو تویاما بازی سایلنت هیل را عرضه کرد. بازی در بعضی جهات شبیه به رزیدنت اویل بود و از جهاتی دیگر بسیار نوآورانه و متفاوت. در اینجا می خواهیم نگاهی مختصر به سیر نزولی ساخت این سری بازی محبوب که این روز ها در وضعیت خوبی قرار ندارد داشته باشیم.

کیچیرو تویاما

چهار نسخه ی ابتدایی سری سایلنت هیل به دست تیم ژاپنی Team Silent ساخته شد اما بعد از ساخت نسخه ی چهارم شرکت کونامی این استدیو را منحل کرد و روند ساخت بازی را به دست افراد و شرکت های غربی سپرد!

تیم سایلنت – ۲۰۰۳

Silent Hill:

متا:۸۶/۱۰۰

سازنده: Team Silent

سال عرضه: ۱۹۹۹

کارگردان: Keiichiro Toyama

آهنگساز: Akira Yamaoka

در واقع در سپتامبر ۱۹۹۶ استارت ساخت بازی توسط تیم سایلنت زده شد. این بازی که توسط آقای تویاما خلق شد علاوه بر اینکه المان هایی را از بازی های هم سبک خود الهام گرفته بود، المان های جدیدی را به ژانر ترس و بقا معرفی کرد. ترس روانی، استفاده از real-time 3D environments بر خلاف استفاده ی pre-rendered environments در سری رزیدنت اویل، استفاده از تاریکی و مه، استفاده از تکسچر هایی با افکتی خاص، صداگذاری و آهنگسازی عالی باعث خلق اتمسفری سنگین و وحشت آور شده بودند و مواردی بودند که منتقدان آن را بسیار تحسین کردند. بیشترین نقد های منفی که به بازی وارد بود صداگذاری شخصیت ها بود.

Silent Hill

آهنگساز افسانه ای یعنی آقای آکیرا یامائوکا یکی از اساسی ترین نقش ها را در ساخت این سری بازی چه به عنوان یک آهنگساز و چه به عنوان یک تهیه کننده ایفا کرده است و مطمئنا بخش زیادی از موفقیت های این عنوان به ایشان باز میگردد. شرکت کونامی در ابتدا که به دنبال یک موسیقیدان مناسب برای بازی بود آقای یامائوکا برای اینکار داوطلب شد زیرا فکر می کرد که تنها خودش قادر است برای این بازی آهنگسازی را انجام دهد.

آهنگسازی و صداگذاری همیشه جزء نکاتی بوده که نسبت به سری رزیدنت اویل برتری داشته است، این نکته یک برداشت شخصی نیست بلکه اکثر منتقدان و هوادارن به آن اظهار داشته اند.

بطور کلی نسخه ی اول یکی از موفق ترین و منحصر به فرد ترین شماره های این بازی بود و بیش از دو میلیون نسخه به فروش رسید اما متاسفانه بعد از ساخت این شماره آقای تویاما شرکت کونامی را ترک و به SCE Japan Studio پیوست و بعد از آن سری بازی ترسناک سایرن را خلق کرد.

Silent Hill 2:

متا:۸۹/۱۰۰

سازنده: Team Silent

سال عرضه: ۲۰۰۱

کارگردان: Masashi Tsuboyama

آهنگساز: Akira Yamaoka

سایلنت هیل ۲ در سال ۲۰۰۱ با وجود رفتن آقای تویاما توسط تیم سایلنت ساخته شد و به خوبی توانست هوادارن و منتقدان را شگفت زده کند، بطوری که با میانگین نمرات ۸۹/۱۰۰ بالاترین میانگین را در کل سری به خود اختصاص داد. این نسخه تنها در ماه اول عرضه اش در شمال آمریکا، ژاپن و اروپا بیش از یک میلیون نسخه به فروش رسید.

طراحی عالی موجودات، داستان، گرافیک و اتمسفر و جو بازی نکاتی بودند که به شدت مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، اما کنترل نا مناسب از سوی منتقدین جزء موارد منفی بازی بود. همچنین به دلیل استفاده از داستان، صنعت استعاره و کنایه، ترس روانی و موضوعات تابو (حرام و ممنوع) در برترین های لیست منتقدان قرار گرفت. بازی از سوی سایت معتبر IGN عنوان Editor’s Choice را دریافت کرد.

Silent Hill 2

همچنین موجود “کله هرمی” برای اولین بار در این نسخه به نمایش در آمد و خیلی سریع به یکی از نماد های این سری بازی تبدیل شد.

اکثر هوادارن این سری به این موضوع آگاهی دارند که سایلنت هیل ۲ بهترین آهنگسازی کل سری را داراست، نتنها هوادارن بلکه خود آقای یامائوکا در مصاحبه هایش بارها گفته است که بهترین کارش را آهنگسازی نسخه ی شماره دوم می داند.در طی مصاحبه ای با آقای یامائوکا ایشان ذکر کردند که آهنگ “Theme of Laura” را تنها در سه روز نوشته است که این آهنگ تبدیل به یکی از محبوب ترین آهنگ ها در نزد هوادران سری شد.

این نسخه نیز به لطف و هنر تیم ژاپنی Team Silent به یکی از موفق ترین نسخه ها تبدیل شد و اعتبار این عنوان را دو چندان کرد.

Silent Hill 3:

متا: ۸۵/۱۰۰

سازنده: Team Silent

سال عرضه: ۲۰۰۳

کارگردان: Kazuhide Nakazawa

آهنگساز: Akira Yamaoka

دو سال پس از عرضه ی نسخه ی دوم بار دیگر شاهد عرضه ی نسخه ی سوم این سری توسط Team Silent بودیم و انتظارات هم از این عنوان بسیار بالا بود. خوشبختانه تیم سایلنت بار دیگر توانست با موفقیت کامل جواب اعتماد شرکت کونامی و هوادارن را بدهد.

این شماره از لحاظ داستانی بر خلاف نسخه ی دوم به طور کامل به نسخه ی اول مرتبط بود و همین باعث شد که منتقدان این نکته را جزء نکات مثبت بازی بدانند. عناصز اصلی مانند اتمسفر تاریک و ترسناک، داستان عالی و طرز ارائه ی عالی که در نسخه های قبلی همیشه مورد تحسین بود این بار هم از این قاعده مستثنا نبود و مورد توجه قرار گرفت. گرافیک بازی نسبت به نسخه ی قبل به طور چشم گیری بهبود یافته بود و به همین دلیل جزء برترین گرافیک های کنسول PS2 محسوب میشد.

Silent Hill 3

آقای یامائوکا در این نسخه علاوه بر آهنگسازی، تهیه کنندگی بازی را نیز بر عهده داشت.

او برای آهنگسازی در این نسخه سبک Rock را بیشتر در قالب آهنگ هایش گنجاند و با اضافه کردن دو خواننده ی حرفه ای به گروهش یعنی خانم Mary Elizabeth McGlynn و آقای Joe Romersa بسیار هم موفق ظاهر شد و خوشبختانه لطمه ای به بازی وارد نشد.

این نسخه نیز به یکی از با کیفیت ترین و بهترین های کل سری تبدیل شد و توانست تا نوامبر ۲۰۰۳ بیش ۳۰۰،۰۰۰ نسخه به فروش برسد.

Silent Hill 4: The Room

متا: ۷۶/۱۰۰

سازنده: Team Silent

سال عرضه: ۲۰۰۴

کارگردان: Suguru Murakoshi

آهنگساز: Akira Yamaoka

این نسخه نیز باز هم به تهیه کنندگی آقای یامائوکا بود. در واقع این بازی قرار بود به عنوان یک نسخه ی فرعی با نام Room 302 در کنار سایلنت هیل ۳ عرضه شود اما سرانجام به یک نسخه ی اصلی تبدیل شد و در سال ۲۰۰۴ عرضه شد. حدود یک تیم ۴۰ نفره بر روی این بازی کار کردند که فقط سه تن از اعضای اصلی تیم سایلنت در تیم حضور داشتند و بقیه تیم افراد جوان تری بودند. ایده ی اصلی ساخت بازی تمرکز بر روی “اتاق” است که امن ترین بخش جهان شماست و از طرفی دیگر به منطقه ی خطر تبدیل می شود.

این نسخه تا حدی با نسخه های قبل تفاوت پیدا کرده بود و همین موضوع تا حدی باعث شد که منتقدان نگاه خوبی به بازی نداشته باشند و بازی در کل به میانگین ۷۶/۱۰۰ دست یافت و می شود گفت که پایین ترین نمرات تیم ژاپنی مربوط به همین نسخه است اما بر خلاف این موضوع بازی به محبوبیت فراوانی در بین هواداران رسید.

Silent Hill 4: The Room

در واقع یکی از عناصر اصلی نسخه های قبل یعنی حل معما در این نسخه کمرنگ تر شده بود، گرافیک بازی هم پیشرفت چندانی نکرده بود که شاید دلیلش این بوده که در ابتدا بازی به قصد یک نسخه ی فرعی بنا نهاده شده بود. چیزی که در کل سری شاهد آن نبودیم وجود دوربین اول شخص است که در این نسخه وجود داشت بطوری که شخصیت بازی درون اتاق را با این دید می بیند.

این نسخه آخرین سایلنت هیل ژاپنی بود که هواداران میبایست با آن خداحافظی و خود را برای سایلنت هیل هایی با سبک و سیاق غربی آماده می کردند.

سال ۲۰۰۴ جاده ای سراشیبی برای سری سایلنت هیل:

بعد از اتمام ساخت نسخه ی چهارم، شرکت کونامی در اقدامی عجیب Team Silent را منحل کرد. افراد اصلی این تیم شامل:

  • Keiichiro Toyama : خالق سری، کارگردان و نویسنده سایلنت هیل – که بعدها به SCE Japan Studio پیوست.
  • Masashi Tsuboyama : کارگردان سایلنت هیل ۲ ، کارگردان هنری سایلنت هیل ۴
  • Kazuhide Nakazawa : کارگردان سایلنت هیل ۳ – که بعد ها به Kojima Production پیوست.
  • Suguru Murakoshi : کارگردان درام سایلنت هیل ۲، کارگردان و نویسنده سایلنت هیل ۴ – که او هم مدتی بعد به Kojima Production پیوست.
  • Masahiro Ito: طراح موجودات تا نسخه ی سوم، کارگردان هنری سایلنت هیل ۲ و ۳
  • Hiroyuki Owaku : نویسنده سایلنت هیل ۲ و ۳ – دستیار نویسنده ی فیلم سینمایی سایلنت هیل.
  • Takayoshi Sato : طراح شخصیت و سازنده ی CGI در سایلنت هیل ۱و۲ – که به شرکت Virtual Heroes, Inc پیوست.
  • Akira Yamaoka : آهنگساز کل سری تا سال ۲۰۰۹،تهیه کننده نسخه ی سوم و چهارم- که در سال ۲۰۱۰ به استدیو  Grasshopper Manufacture ملحق شد.

از چپ به راست:
Hiroyuki Owaku-Akira Yamaoka-Yasunori Kanetake-Masahiro Ito

همچنین افراد دیگری از این تیم نظیر آقای Isao Takahashi و خانم Naoko Sato در همان سال ۱۹۹۹ با آقای تویاما به SCE Japan Studio پیوستند و بر روی ساخت بازی سایرن مشغول شدند.

در واقع این اتفاقات اصلا به نفع این سری بازی تمام نشد و ضربه ی بزرگی به اعتبارش وارد کرد بطوری که با عرضه شدن هر نسخه ی جدید شاهد افت کمی و کیفی بازی بودیم.

در حال حاضر بازگشت این افراد برای ساخت این بازی تا حد زیادی غیر ممکن است زیرا بعضی از آنها به استخدام شرکت های دیگری درآمده اند و بازگشتشان به یکی از آرزوی های بزرگ هوادران این سری تبدیل شده است.

Silent Hill: Origins

متا: ۷۸/۱۰۰

سازنده: Climax Studios

سال عرضه: ۲۰۰۷

کارگردان: Mark Simmons

آهنگساز: Akira Yamaoka

این بازی که اولین نسخه ی ساخته شده توسط استدیو غربی بود ابتدا در E3 سال ۲۰۰۶ برای کنسول دستی PSP معرفی شد و همچنین اعلام شد که بازی توسط Team Silent ساخته نخواهد شد اما نویسنده ی داستان بازی آقای Sam Barlow برای نزدیک بودن داستان به نسخه های قبلی با اعضای تیم سایلنت مشاوره خواهد داشت و گفته شد که بازی از لحاظ دوربین به Resident Evil 4 شباهت زیادی خواهد داشت. در واقع تنها بازمانده از تیم سایلنت یعنی آقای یامائوکا به عنوان آهنگساز بازی معرفی شد و این تنها چیزی بود که هوادارن اصیل این سری به آن امید داشتند. کلایمکس استدیو در ابتدا در یک اقدام شجاعانه قصد داشت که اولین نسخه ی این سری را بازسازی کند که این ایده توسط کونامی رد شد.

در اکتبر سال ۲۰۰۶ شعبه ی United States استدیو کلایمکس که وظیفه ی ساخت سایلنت هیل: ریشه ها را بر عهده داشت در مراحل ساخت به دلیل عدم مدیریت مناسب به مشکل برخورد و گفته شده بود که نسخه ی نهایی ۳ ساعت گیم پلی دارد! به همین جهت ساخت بازی به شعبه ی United Kingdom استدیو کلایمکس سپرده شد، زیرا میخواستند مطمئن شوند که محصول نهایی چیزی باشد که هواداران از آنها میخواهند و همین اتفاق باعث شد که تاریخ عرضه به تعویق بیافتد.

Silent Hill: Origins

بعد از این جریان ها تریلری از بازی به نمایش گذاشته شد و بازی تغییرات زیادی محول شده بود که شباهت بیشتری به نسخه های قبلی داست و همچنین تصمیم به استفاده از دوربین Resident Evil 4 لغو شده بود. این تغییرات از دید مشاهده کنندگان راضی کننده بود.

بازی در سال ۲۰۰۸ برای کنسول PS2 نیز پورت شد. مسائلی نظیر دوربین نامناسب (مخصوصا در راهرو های تنگ)، طراحی بد موجودات، مبارزات خشک، سخت گیر بودن به استفاده از فرمول سایلنت هیل های قبل و در نسخه ی PS2 گرافیک ناامید کننده جزء نقد های منفی بازی بودند.

مجموعا این نسخه نتوانست کل هواداران این سری را راضی کند و هوادارن مجبور بودند تا آمدن نسخه ی اصلی این سری که نسخه ی پنجم محسوب میشد صبر کنند.

Silent Hill Homecoming:

متا: ۷۱/۱۰۰

سازنده: Double Helix Games

سال عرضه: ۲۰۰۸

کارگردان: Cordy Rierson

آهنگساز: Akira Yamaoka

در E3 سال ۲۰۰۷ تریلری با عنوان Silent Hill V از بازی برای کنسول های PS3 و Xbox 360 به نمایش در آمد. کونامی در این مراسم باز هم اعلام کرد که Team Silent هیچ نقشی در ساخت بازی ندارد و مانند سایلنت هیل: ریشه ها یک استدیو غربی با نام دابل هلیکس گیمز وظیفه ی ساخت را بر عهده دارد، این استدیو که مشغول ساخت بازی ترسناک دیگری با نام Harker بود به دلیل ساخت سایلنت هیل آن را نیمه تمام رها کرد. بعد ها نام بازی به Silent Hill Homecoming تغییر کرد.

استدیو دابل هلیکس نتنها از نسخه های قبل بلکه از فیلم سینمایی Silent Hill که در سال ۲۰۰۶ اکران شده بود الهاماتی گرفته بود. یکی از این الهامات تغییر جهان از جهانی عادی به جهان Otherworld بود که بطور real-time به نمایش در می آمد، یکی دیگر از این الهامات حساسیت و واکنش پرستاران به منبع نور بود، اگر فیلم سینمایی سایلنت هیل را دیده باشید حتما متوجه شده اید که پرستاران به کوچکترین منبع نور حساس هستند. با وجود تغییر در تیم سازنده بازی بار دیگر آقای یامائوکا جهت آهنگسازی و صداگذاری بازی معرفی شد.

آقای یامائوکا حدود ۷۰ دقیقه موسیقی برای بازی نواخت و از آنجایی که واکنش مخاطبان به صدای خانم Mary Elizabeth McGlynn مثبت بود باز هم او در این نسخه با آقای یامائوکا همکاری کرد.

Silent Hill Homecoming

این نسخه نیز نقد های نچندان خوبی را دریافت کرد. نقد های مثبت شامل اتمسفر بازی، گرافیک و موسیقی و صداگذاری بود.

بیشترین نقد های منفی به سناریو و داستان بازی بر میگردد چرا که سری سایلنت هیل همیشه از جنبه ی داستان عالی عمل کرده بود و داستانی عمیق و پرمحتوا داشته است.

بعضی از منتقدان این بازی را نمونه ای از یک سایلنت هیل ژاپنی که توسط استدیو های غربی پس رفت کرده اتلاق کردند. سایت گبم اسپات حتی نسخه ی PS3 بازی را مورد نقد قرار نداد!

این نسخه نیز برای هواداران یک نسخه ی ناقص و نیمه تمام به نظر میامد و چیزی نبود که آنها می خواستند در نتیجه نتوانست به محبوبیت زیادی دست پیدا کند.

Silent Hill: Shattered Memories

متا: ۷۸/۱۰۰

سازنده: Climax Studios

سال عرضه: ۲۰۰۹

کارگردان: Mark Simmons

آهنگساز: Akira Yamaoka

سرانجام شایعات مبنی بر بازسازی نسخه ی اول سایلنت هیل در سال ۲۰۰۹ به واقعیت تبدیل شد، ایده ای که استدیو کلایمکس در سال ۲۰۰۶ قبل از ساخت سایلنت هیل: ریشه ها مطرح کرده و کونامی نپذیرفته بود.

بازی در ماه می ۲۰۰۹ در Nintendo Power برای کنسول Wii معرفی شد که یک تیم ۵۰ نفره مسئول ساخت این نسخه از سایلنت هیل بودند. شاید بتوان گفت که متفاوت ترین نسخه ی کل سری همین نسخه بود چرا که در این نسخه سیستم مبارزه بر خلاف شماره های قبل بطور کامل حذف شده بود و اساس بازی فرار کردن و مخفی کاری شده بود و از طرفی اکثر مکانیسم های بازی توسط گوشی همراه شخصیت بازی انجام میشد، همچنین حل معما های بازی نیز توسط همان گوشی انجام میگرفت و از آنجا که بازی برای Wii ساخته شده بود کار کردن با گوشی همراه توسط کنترلر دستگاه Wii خیلی راحت و لذت بخش بود. در ماه ژوئن ۲۰۱۰ بازی برای کنسول PS2 پورت شد.

دیگر خبری از محیط های چندش آور و خیلی ترسناک نبود و بجای استفاده از مه که یکی از عناصر اصلی سری سایلنت هیل است از برف و یخ استفاده شده بود.

در واقع این نسخه یک نسخه ی کاملا بازسازی از شماره اول نبود بلکه تا حدودی داستان به نسخه ی اول شبیه بود اما اکثر لوکیشن ها و سینماتیک ها، مدل سخصیت ها متفاوت بودند.

Silent Hill: Shattered Memories

یکبار دیگر آقای یامائوکا و خانم الیزابت مگلن برای آهنگسازی و صداگذاری این نسخه دست به کار شدند. او ۲۱ موسیقی را برای این نسخه نوشت و آهنگسازی کرد که چهار شماره از این موسیقی ها خانم مگلن در آن اجرا کرده بودند.

یامائوکا آلبومش را با نام “Always on My Mind” همراه با عرضه ی نسخه ی آمریکا شمالی عرضه کرد. موسیقی بازی از سوی اکثر منتقدین غیر قابل توصیف و بسیار عمیق لقب داده شد و آن را یک الگوی کامل از موسیقی ترس و بقا خواندند.

بازی از جهاتی مانند استفاده از حل معما، استفاده مناسب از ریموت Wii و کارکردش با گوشی همراه مورد تحسین قرار گرفت اما بیشتر منتقدان اظهار داشتند که بازی از یکی از اساسی ترین عنصر هایش یعنی ترس دور شده است. همچنین حذف سیستم مبارزه نیز به مذاق بعضی از منتقدین خوش نیامد.

در نهایت عموم منتقدین این نسخه را یک بازی متعادل در کل سری شمردند و با بدست اوردن میانگین نمرات ۷۸/۱۰۰ در بین نسخه های ساخت غرب، بالاترین میانگین را به خود اختصاص داد. اما باز این بازی، چیزی نبود که هواداران را مانند ۴ نسخه ی اول راضی کند و بازهم هواداران منتظر بازگشت عوامل ژاپنی برای ساخت این سری شدند.

  • دریافت آهنگ: Always on My Mind (با اجرای خانم الیزابت مگلن)

۲۰۰۹ سالی مهم و تلخ برای تاریخچه سایلنت هیل:

Akira Yamaoka

در تاریخ ۲ دسامبر ۲۰۰۹ اعلام شد که آقای آکیرا یامائوکا، آهنگساز افسانه ای سری سایلنت هیل بعد از ۱۸ سال همکاری با شرکت کونامی این شرکت را ترک کرد.

این خبر برای هوادران این سری بسیار سخت و ناراحت کننده بود چرا که موسیقی در این سری جایگاه عظیمی دارد و همچنین خود یامائوکا محبوبیت فراوانی در بین هوادارن داشته و تا ابد خواهد داشت و ایشان یک نعمت بزرگ برای این سری به شمار میرفت.

در ۳ فبریه سال ۲۰۱۰ اعلام شد که آقای یامائوکا به شرکت Grasshopper Manufacture ملحق شده است و با همکاری گویچی سودا (سودا۵۱) و شینجی میکامی بر روی ساخت بازی سایه دوزخیان ( Shadows of the Damned) کار می کند.

آقای یامائوکا در طی مصاحبه ای اعلام کرد که بازیساز مورد علاقه اش آقای گویچی سودا و بازی مورد علاقه اش «دیگه قهرمان لازم نیست» (No More Heroes) است.

Silent Hill Downpour:

متا: ۶۸/۱۰۰

سازنده: Vatra Games

سال عرضه: ۲۰۱۲

کارگردان: Brian Gomez

آهنگساز: Daniel Licht

در آوریل سال ۲۰۱۰ کونامی با به نمایش گذاشتن تریلری در کنفرانس San Francisco در آمریکا تایید کرد که بازی در حال حاضر به دست یک استدیوی چکی با نام واترا گیمز در دست ساخت است و در E3 سال ۲۰۱۰ عنوان Silent Hill 8 به آن داده شد. این بار دیگر خبری از تنها بازمانده ی افسانه ای ژاپنی یعنی استاد یامائوکا نبود و با یک سایلنت هیل کاملا غربی رو به رو بودیم به همین دلیل نگرانی های زیادی گریبان هواداران این سری شد. خیلی ها نگران آهنگساز جایگزین بودند که آیا میتواند از پس اینکار دشوار بر بیاید یا نه!

سرانجام آقای دنیل لیکت به عنوان آهنگساز بازی انتخاب شد، کسی که در آهنگسازی در عرصه ی سینما ید طولایی داشت و یکی از معروف ترین کارهایش آهنگسازی سریال آمریکایی Dexter است. در واقع او برای اولین بار وارد عرصه ی بازی های رایانه ای شد و یک وظیفه ی سنگین هم بر دوشش داشت. در ابتدا گفته شد که خواننده ی سابق سری یعنی خانم الیزبت مگلن در این نسخه هیچگونه دخالتی ندارد، اما تهیه کننده ی بازی آقای Tomm Hulett در ژوئن سال ۲۰۱۱ اعلام کرد که خانم مگلن در پروژه حضور دارند و با آقای لیکت همکاری میکنند.

آقای لیکت موسیقی نسخه های قبل را مطالعه کرد و می گوید:

 من خودم را با سبک و پیشینه‌ی مضامین سایلنت‌هیل های قبلی و نشانه‌های موسیقیایی آن شناختم. وقتی امضای هنری خودم را به بازی اضافه می‌کردم می‌خواستم این بازی همان روند بازی‌های قبلی را داشته باشد. برای من مهم بود که درک کنم موسیقی از کجا می‌آید، داستان کلی و کاربرد مضامین موسیقی در خلال بازی. آنجا بود که توانستم مضامین جدیدی ایجاد کنم که با بازی تناقضی نداشت، در عین حال از کار من دور نبود.

آقای لیکت در دو موسیقی “Intro Perk Walk” و “Bus to Nowhere” از صدای خانم مگلن استفاده کرد و صدای او را “جز ضروری موسیقی” می دانست. در اینکه هیچکس نمی توانست جای استاد یامائوکا را در این سری پر کند شکی نبود و نیست اما آقای لیکت توانست کار خودش را تا حد مطلوبی انجام دهد.

Silent Hill Downpour

از موسیقی که بگذریم بازی در زمینه های تکنیکی دارای مشکلاتی بود، افت فریم شدید یکی از اساسی ترین مشکلات بازی بود و خیلی راحت در اکثر مواقع بازی اتفاق می افتاد، بعضی مواقع بارگذاری تکسچر ها خیلی دیر انجام میشد حتی بعضی از لوکیشن ها هم دیر بارگذاری میشد بطوری که بازیکن باید در پشت یک در چند ثانیه ای را صبر می کرد که مکان بعدی بارگذاری شود. مبارزات خشک باز هم جزء نقاط ضعف بازی به شمار می رفت، گرچه آهنگسازی بازی خوب بود اما صداگذاری در بعضی مواقع مشکل داشت و بیشتر منتقدان اظهار داشتند که اکثر مواقع بازی در سکوت کامل سپری میشود، موارد ذکر شده در کل جزء نقد های منفی بازی بود.

طبق روال همیشه باز هم بازی به خاطر اتمسفر و داستانش مورد تحسین قرار گرفت. همانطور که از اسم بازی پبداست بارش باران به عنوان یک عنصر جدید به بازی اضافه شده است و مکانیزم و عملکردش بطوری است که در طول بازی این بارش بر روی دشمنان تاثیر دارد و آنها را بسیار وحشی تر و گاهی هم جمعیتشان را زیاد تر می کند و این خود مخاطب را به چالش می کشد.

این نسخه با بدست آوردن میانگین نمرات ۶۸/۱۰۰ پایین ترین نمرات تاریخ این سری را به خود اختصاص داد. شاید این بازی به دلیل کمبود بازی های ترسناک دیگر در زمان عرضه اش برای بعضی از مخاطبان راضی کننده بود، اما جماعت هوادران بسیار از این نسخه ناراضی بودند و باز هم با ناامبدی کامل منتظر نسخه ی بعد بازی شدند.

 ۲۰۱۲ سالی امیدوار کننده برای هواداران :

حتما شماها هم آقای خاص دنیای بازی های رایانه ای را میشناسید یعنی استاد هیدئو کوجیما !

او در سال ۲۰۱۲ چندین بار در توئیت هایش به ساخت سایلنت هیل اشاره و ابراز علاقه کرد.

Hideo Kojima

او در توئیتی گفت:

“سایلنت هیل در حال حاضر در تنظیمات کاملی به سر می‌برد [احیانا از نظر المان‌های ترس و گیم‌پلی و …] پس ما نیاز نیست که همه چیز را از نو بسازیم و می‌توانیم بر روی کیفیت گرافیکی بازی تمرکز کنیم. نیاز نیست دشمنان در بازی زیاد باشند یا تند حرکت کنند. فقط ترسناک‌ بودن را نیاز داریم که باید توسط گرافیک مهیا شود. به عنوان یک بازی‌ساز که بازی اکشن در محیط باز خلق کرده‌است، چنین گیمی واقعا جذاب است. آرزو می‌کنم یک‌نفر می‌توانست این بازی را با FOX بسازد.”

و در آخرین اشاره اش در مصاحبه ای چنین گفت:

“من قبلا در مصاحبه‌های خود به سایلنت هیل اشاره کرده بودم، و به عنوان نتیجه‌ی این عمل،‌ رییس شرکت کونامی مرا به دفتر خود فراخواند و گفت که او دوست دارد من بازی سایلنت هیل بعدی را بسازم.”

کوجیما این موضوع را تایید کرد و ادامه داد:

“صادقانه بگویم، من وقتی فیلم ترسناک می‌بینم از شدت ترس مثل بید می‌لرزم،‌ پس نگرانم که نتوانم این کار را بکنم. از طرف دیگر، ترس واقعی را فقط کسی می‌تواند بسازد که خود ترسیده باشد. پس ممکن است بتوانم این کار را بکنم. من معتقدم که سایلنت هیل فضای منحصر به فردی دارد. من عقیده دارم که این باید ادامه پیدا کند و دوست دارم که به ادامه یافتن آن کمک کنم. و البته من می‌توانم با نظارت بر روند ساخت و یا قرض دادن تکنولوژی Fox Engine به ادامه‌ی این روند کمک کنم.

حال باید دید که چه آینده‌ای در انتظار سایلنت هیل است! آیا واقعا کوجیما دست به چنین کاری میزند و هواداران بازی را شگفت زده می کند و یا بازهم شاهد یک نسخه ی غربی از این بازی هستیم؟

دیدگاه
۵۲ دیدگاه

52 Replies to “مروری بر تاریخچه ساخت سری سایلنت هیل | تپه‌ی واقعی کجاست”

  1. k.a.m گفت:

    ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪﻥ اﺳﻢ اﻳﻦ ﺑﺎﺯﻱ ﻣﻮ ﺑﺮ ﺗﻨﻢ ﺳﻴﺦ ﻣﻴﺸﻮﺩ

    ۰ ۰
    1. Max Payne گفت:

      Project Sirenعزیز خیلی ممنون مقاله ات عالی بودش یه سری خاطرات مخدوش من با این بازی رو زنده کرد :(
      جیمز ساندرلند :((
      _____________________
      حقوق بگیر

      ۰ ۰
  2. Vito گفت:

    نظر من تمامی سایلنت هیل ها به جز شماره ۴ خوب بودند. اگر هم کوجیما بخواد سایلنت هیل رو بسازه فکر کنم جانور ها رو از پشت خفت کنیم یا همین اسنیک بازی ها :D به هر حال ممنون از مقاله خیلی قشنگی بود :wink:

    ۰ ۰
  3. Ali Hybrid گفت:

    یه تشکر جانانه داره این مقاله !
    Project Siren عزیز ممنون خسته نباشی !

    ۰ ۰
  4. darksiders گفت:

    ممنون بابت مقاله.من با این بازی ماجراهایی داشتم!!!یادمه شماره دومش به طرز خفنی آدمو میترسوند!یه دشمنی بود که دوتا دختر چینی شکل بودن و به هم وصل بودن.فکر کنم بهشون میگفتن دوقلو ها یا یه چیزی شبیه به این.یعنی اصن یه وضی :-s خیلی بدجور بودش.بعدش هم که کله هرمی.البته میدونم مسخره اس ولی من بعضی وقت ها از اومدن کله هرمی قلبا خوشحال میشدم!!!چون اکثرا یه پرستاری چیزی برمیداشت لت و پار میکرد.کلا این بازی از اسمش گرفته تا موجوداتش وهم برانگیزه.آهنگ ها هم که دیگه جای خود دارن :X !
    ــــــــــــــــــــــ
    SONY make.belive

    ۰ ۰
  5. saeed mirabi گفت:

    من در همان ابتدا بین دو بازی رزیدنت اویل و سایلنت هیل خطی کشیدم .
    یک مسیر را انتخاب کردم یعنی مسیر رزیدنت اویل !!!
    سایلنت هیل از همان ابتدا بایکوت کردم ! چون می دانستم با خون من سازگاری ندارد .
    البته تلاشی کردم نسخه چهارم بازی کنم !!! :/
    ولی در همان ابتدا بعد از گذشتن از تونل اطاق احساس افسردگی کردم !!! :/
    فهمیدم که اصلا سمت این سری بازی نباید بروم .
    ولی خوب طرفدار هم این بازی کم ندارد !!!
    به هر حال شرقی ها در این بخش حتی با عرضه عناوین ضعیف تر نسبت به
    نسخه های قبلی خودشون باز یکه تازی میکنند .
    با تشکر از پروژه سایرن
    __________________________________
    SONY make.believe-(انجمن Martial Art’s )

    ۰ ۰
    1. GAME STAR گفت:

      اشتباه بزرگی کردی آقا سعید از شما بعید است :roll:

      شما به جای بازی کردن نسخه ی ششم اویل و طرفداری از آن برو سه گانه ی اول سایلنت هیل رو بازی کن تا بفهمی بازی ترسناک به چی می گن x-( از سخن شما بسیار عصبانی شدم x-( x-( ( یکی سطل آب بپاشه رو من ) x-(

      ۰ ۰
    2. آرویــن گفت:

      چرا اینقدر عصبانی ؟؟ :evil:
      خوب رزیدنت اویل یکی از خدایان ترس در دنیای گیم بود .. درسته که الان گند خورده ولی خیلی نامردیه اگه بخواهین نسخه های قبلیش را بگین ترسناک نبود x-(

      ________________________________________________________________________
      آروین از pc $

      ۰ ۰
  6. AmEEr گفت:

    ترسناک ترین بازیه ویدیویی ساخته شده :X

    ۰ ۰
  7. box3 گفت:

    مقاله خیلی عالی بود ;)
    من تمام سایلنت هیل ها را انجام دادم باید بگم شماره اولش عالی بود بعد از ان پس رفت کرد البته شماره دوم و سومش هم خوب بود ولی نه به اندازه شماره اول هر کدام ایده ی خوبی داشتند

    ۰ ۰
  8. adidas گفت:

    من فقط نسخه Silent Hill Downpour: رو بازی کردم که اصلا جالب نبود……..امید وارم نسخه های بعدی زیبا باشه…………!!!!
    ممنون از مقاله :X

    ۰ ۰
    1. داشتم توی کامنتا دنباله همین سایلنت هیل: داون‌پور میگشتم اتفاقا تا از این بازیه خوبه مظلوم دفاع کنم.. اتفاقا خوب بود.. نبندیم بهش بد بودن رو.. بعضی قسمت‌هاش واقعا فکر پشتش خوابیده بود.. سازنده میدونست چرا داره اینکارو میکنه.. یه محیطه اوپن ورده ترسناک اولین قدمه جدی به جلوئه.. من به شخصه میترسیدم توی این محیط قدم بزنم.. حله معما.. رونده افزایشیه وسعته دید در نقشه.. جانبی‌های خوب.. من نمیفهمم چرا بد بودن میبندین به بازی..؟ اون دوستان که مجموعه نمره‌ی متا رو پایین آوردن اشتباه کردن..!!!! ضعف داشت بازی ولی ضعفه مغلوب نه غالب.. دفاع میکنم از این بازیه خوبه مظلومه ۲۰۱۲ :wink:

      ۰ ۰
    2. Project Siren گفت:

      آخه شاهین عزیز شما نسبت به چی میگی بازی خوبی بود….

      خیلی ها هم به اویل ۶ گفتند بازی خوب اما در مقابل نسخه های قبلش چه وضعیتی داشت ؟! ۳۵۹ درجه تغییر کرده بود!

      در ضمن اون ایده ی open world رو در ابتدا آقای تویاما تو سایلنت هیل ۱ به کار برد (با وجود محدودیت سخت افزاری)
      سازندگان رگبار از این بابت کار نوآورانه ای نکردن در واقع تازه به نظرم نتونستن به خوبی از این ایده بهره ببرن…

      ۰ ۰
    3. نه.. اصلا کاری با اکشن شدنه رزیدنت ایول ۶ ندارم.. چون توی نقد کردنه یه بازی اول نگاهت مستقله.. با نگاهه مستقل رزیدنت ایول ۶ بسیار ضعف داره اما نه درده بی‌درمون.. فقط ضعفی که از باقیه شماره‌ها (منهای راکون) پایینترش میاره.. که اگه بخوایم رزیدنت ایول ۶ رو چکش بزنیم اینجا در وقت نمیگنجه.. اما سایلنت‌هیل هنوز میگم بازیه خوبی بود.. چرا خوب نبود رو نمیدونم فقط اگه کمک کنی بحث بریم خوب میشه

      ۰ ۰
    4. Project Siren گفت:

      خوب بذار از اول پیش بریم
      شما نسخه های ۱ تا ۴ رو بازی کردین ؟

      اگه بازی کرده باشین مطمئنا میدونین رگبار خیلی دورتر از یک سایلنت هیل اصیل بود.

      اولین ایرادی که من ازش میگیرم اینه که روند اصلی بازی (حتی با بالاترین درجه سختی) راحت زیر ۳ ساعت تموم میشه!!! این مورد خودش ضعف سازندگان رو نشون میده و هیچ وقت یک بازی خوب و استاندارد نمیتونه چنین ضعفی داشته باشه.

      حالا حاضرم بقیه بحث رو بریم…

      ۰ ۰
  9. HTD_no1 گفت:

    ایراد‌هایی‌ که به نسخه اخیر گرفتن یکی‌ از یکی‌ خنده دار تر, البته قابل انتظار بود. وقتی‌ نسل عوض میشه خوب منتقد هم عوض میشه. اون سیستم کمبت به نظرش بد میاد. دار، درخت، آبشار همین مونده بود اکشنش روون بشه تا با AW2 اشتباه بگیریم. همه اتمسفر و فشاری که پلیر رو خودش احساس میکرد صدقه سر همین درگیری بد قلق بود وگرنه به نظر شما سال ۲۰۱۲ تعبیه ۲ تا کلید جاخالی و کانتر اینقدر سخته؟ همه چیش silenthill بود. داستانش به جرات جز بهترین‌های سری بود. بدون شک بین این لیست تا وقتی‌ homecoming هست دیگه نمیشه به هیچ کودومشون گفت بدترین! شماره‌ای که داستان سری رو تا حد فیلمی مثل اره تنزل داد. اگه سطح توقعات همین باشه کوجیما هم هیچ کاری از دستش بر نمیآد. اونم بدون ذره‌ای تجربه. به صرف اینکه فیلم میبنیه می‌ترسه که نمیتونه بازی ترسناک بسازه؟ با تشکر از سایرن عزیز به مخصوصا به خاطر آهنگ شماره دو. یاد توالت کثیف سر راهی‌ افتادم که به زور می‌تونی خودتو تو اینش ببینی‌. جایی‌ که تو new game + تو کاسه یکیشون اگه درست یادم باشه یک الماس آبی افتاده بود. ;) هر موقعه اسم این سری میاد تو دلم آشوب میشه. چون هنوز یک شماررو بازی نکردم، شماره اول که شاید بهترینشون هم باشه. هم ps۱ هست هم tv شکم دار. ایمیجش هم آمادست فقط باید آموزش رایت بازی ps1 و یک cd خام ردیف کنم. راستی‌ به نسخه ویتا کو؟ منتشر شد نقدم شد به متا هم باشه Downpour ضعیفترین سری دیگه نیست.

    ۰ ۰
    1. Project Siren گفت:

      نسخه ی ویتا یک نسخه مولتی پلیر و کاملا اسپین اف بود (و از طرفی هم خودم شناخت کافی ازش نداشتم….)

      منم بهت پیشنهاد میکنم که سایلنت هیل ۱ رو بازی کنی…شاهکار به تمام معناست.

      ۰ ۰
  10. xneon 360 گفت:

    از نویسنده این مطلب کمال تشکر رو دارم،واقعا کار زیبا و شایسته ای کردی که یه بررسی سریع برر روی تمامی عناوین این سری محبوب داشتی،من به شخصه با شماره ۲ و ۴ موافق بود و کلی در اون سال ها استرس بهم وارد شد :lol: ولی از شماره ۴ به بعد دیگه سمت هیچ کدوم با میل و علاقه نرفتم و فقط بعضی وقتا تفننی برخی هاشونا رو باز یکردم.واقعا این چنین عنواوینی نباید به دست سازنده های نا مناسب بیفته

    ۰ ۰
  11. general amin گفت:

    ممنون
    شماره اول بازی بیشتر از سایر نسخ به من چسبید …
    استاد کوجیما را که دیدم یاد بازی افسانه ایش افتادم …
    امیدوارم سلطان هر چه سریع تر عرضه شود که دیگر مرا تابی نیست …
    ——————————-
    SONY make.believe

    ۰ ۰
  12. Gordon گفت:

    واقعا مطلب عالی بود.لذت بردیم. =D

    به نظر من هیچ سایلنت هیلی به پایه SH4:The room نمیرسه…واقعا عالی بود…مهمتر از همه اینکه واقعا ترسناک بود.هیچ موقع سکانس رویارویی اول با سینتیا تو مترو رو فراموش نمی کنم… مو به تن ادم سیخ میشد.داستانش هم خیلی خوب بود.شخصیت پردازیش که دیگه یکه!
    بعد از شماره چهارم کلا سایلنت هیل داغون شد.”بازگشت به خانه” اصلا اون چیزی که فکر می کردم نبود.یعنی اصلا ترسناک نبود داستانش هم یکی از بی مزه ترین داستان ها تو سری بازی های سایلنت هیل بود.به هرحال امیدوارم ژاپنی ها دوباره وظیفه ساخت سایلنت هیل های بعدی رو به عهده بگیرند.سایلنت هیل DMC نیست که غربی ها بتونند از عهده ساختش بر بیایند!

    ۰ ۰
  13. Deckard Cain گفت:

    دوستان شما هم این حسو داشتید یا نه من وقتی که ۱۰ سال داشتم و کنسول پلی استیشن ۱ و خریده بودم شماره ۱ سایلنت هیل و بهم اشانتیون داده بودم هنوز اون حس ترسو ، شب نخوابیدن هاش از یادم نرفته ولی نمیدونم دیگه چرا الان هیچ بازی اون حس شیرینو بهم نمیده

    ۰ ۰
  14. Fun. گفت:

    این روزها ترساندن بسیار سخت شده ! :-| :|
    دیگر مردم از کلیشه ها نمی ترسند باید ایده نواورانه داشت تا بتوان ترساند ! :| :-|
    ________
    تشکر می شود از Project Siren

    ۰ ۰
  15. Hamedgh گفت:

    با سلام!
    با تشکر از Project Siren عزیز!


    این سری از بازیها در ژانر خودشان جا افتاده و توانسته اند منبع الهام دیگران باشند هر چند که خودشان هم الهام از منبع دیگر داشتند. بازیهایی چون تنها در خانه و خانه شیرین(برای رزیدنت اویل) و …
    اما نظر من اینست که موسیقی و صداگذاری از اصول ژانر ترسناک و دلهره نیستند. اما کمک به خلق فضای مثمرثمرتر می کنند. در نظر بگیرید در اتاقی معمولی بر طبق معمول نشسته اید و آهنگ یا صداهای ترسناک برایتان پخش شود. چه احساسی دارید؟ اینکه در فضایی قرار گرفته اید که مثلا در آن احساس درماندگی و ناتوانی از حضور شی یا چیزی خاص شده اید و “نیاز شدید یا ضرورت” به اتفاقی خاص پیدا کنید در صورتیکه این نیاز دور از دسترس شما باشد یا اینکه از “تاریکی” از “مرگ” از “تنهایی” در حالت معمول خود بترسیم یا اینکه اتفاقی غیرمنتظره(حس رخ دادن اتفاق) روی دهد… آهنگ و صدا می تواند انرا تشدید بخشد.
    در هر صورت توضحیات منطقی شما و دوستان دیگر می تواند این مطالب را تثبیت یا فسخ کند.
    نکته دیگری که در مورد بازی های اول تا چهارم این سری می توان اشاره کرد درباره عقاید سیاه فرقه ای و ایدئولوژی های سنگین آن بود. اما از عنوان پنجم به بعد از بار سنگین این موضوع کاسته شد که نکته مهم و درست عناوین پنجم به بعد در همین موضوع بود هرچند که پیچیدگی داستانی آنها رو به کاهش رفت.

    سایلنت هیل۲…
    موضوع مهم دیگر استفاده از تریلرها و میان پرده های داستانی بسیار جذاب بود(در بخش روایت داستان). استفاده از تصاویری با بوی کهنگی و رمزآلود بهمراه نحوه فیلمبرداری آنها، که بیشتر آنها مربوط به زنی مو خرمایی با لباسی قرمز رنگ(ماری) که شبیه همسر شخصیت اول داستان(جیمز) بود و آن مرد چاق(ادی)!
    و آن شروع عجیب از دستشویی و آن پایان بندی های تکان دهنده! که ملتهب از نحوه عملکرد در درون بازی بود. نگاه در آینه دستشویی که پس زمینه اش سیاه بود، انگار وضعیت و سرگذشت جیمز را کثافت برداشته بود و همینطور هم بود.
    اعدام ماری، سفیدی همسر جیمز، اسارت ماری در زندان، فرار لارا(دختر جیمز)، مانکن ها و پرستاران عجیب، پدر انتزاعی(نشانه و سمبولی از پدر ایده آل آنجلا در گذشته) و کله هرمی که ظاهرش از جلادان قدیم است و در واقع از ضمیر ناخودآگاه جیمز است که خودش را سزاوار مجازات می داند. همینطور مبارزه آخر با ماری که تجسمی ترسناک از ماری در نزد جیمز بود که از احساسات ستیزه کننده جیمز در روزهای آخر با ماری نشئت گرفته بود.
    طراحی ها همگی با معنا و حساب شده بودند از آقای ماساهیرو ایتو.

    ادامه دارد…

    ۰ ۰
    1. Project Siren گفت:

      از همگی دوستان ممنونم.

      از حامد عزیز هم بخاطر توضیحات بیشتر تشکر می کنم…

      ۰ ۰
    2. Hamedgh گفت:

      سایلنت هیل۳… ماجرای هیتر( چریل و آلیسا، دو دختر جوان آویزان با دامن قرمز)
      داستان هیتر یا چریل(شریل) از عنوان اول این سری است(همان دختر بچه کوچک که در شهر پرسه می زند و هری بدنبال پیدا کردن اوست) که در این قسمت بزرگ شده و بهمراه پدرش، هری زندگی می کند.
      نکته ای که قصد دارم بیان کنم اینست که اگر هیتر در آن مراحل داخل متروی پیچ در پیچ از روزنامه ای که مطلبی درباره خودکشی نوشته است استفاده کرده و آنرا بخواند بدلیل اینکه حال و روز خوبی ندارد و ناراحتی های روحی و اتفاقات رخ داده شده برایش چندان قابل هضم نیست در صحنه ای که به نزدیکی ریل های قطار نزدیک می شود انگار دستی از پشت(نیروی خاص) در حین عبور قطار به وی فشار آورده تا خودکشی کند. آری… سایلنت هیل یک بازی در سبک دلهره با ویژگی های روانشناسی است.
      معمای چرخ و فلک اسبی، و آن صحنه حرکت هیتر به سوی سایلنت هیل با داگلاس بعد از مرگ پدرش به یاد ماندنی است. و آهنگ:
      یک پیاله آرزومندم
      لبریز از عشق
      هر چند…
      کفایت ندارد آن
      برای سرشاری قلبم
      یک چلیک طالبم
      پر از عشق
      هر چند…
      می دانم آنقدر نیست
      برای سرشاری قلبم
      یک رود خواستارم
      پر از عشق
      اما در آنوقت…
      باقی می ماند
      می دانم
      حفره های قلب من
      نیازمند اقیانوسم
      پر از عشق
      می دانم که حفره ها
      خواهند ماند باقی
      قلب پنیر سوییسی ام(اشاره به حفره ها)
      می داند
      پر خواهد شد از مهر!
      و این ترانه ادامه دارد…

      سایلنت هیل۴… ماجرای هنری و اتاق مرموز هتل
      هیچ می دانید وقتی در ابتدای داستان از خواب بلند می شوید و در فضای خانه هنری حرکت می کنید، چرا هنری از دیدن قاب عکس خودش تعجب می کند(البته در حالت اول شخص هستید). و بعد از مواجهه با یک اتفاق بر زمین افتاده و از هوش می روید و وقتی بر روی تخت بلند می شوید فضای خانه عوض شده و دیگر از تعجب کردن خبری نیست؟ قضیه چه بود؟
      جوابش اینست که…

      ادامه…

      ۰ ۰
    3. Project Siren گفت:

      ممنون…

      شعری که نوشتی و البته شعر های کل سری سایلنت هیل رو آقای Joe Romersa نوشتند که بسیار زیبا و عمیق هستند….

      ۰ ۰
  16. Deckard Cain گفت:

    من تشکر یادم رفت واقعا ممنون بابت مقاله عالیتون

    ۰ ۰
  17. silver گفت:

    آقای Project Siren دمت گرم!واقعا مقاله کامل وجامعی بود.
    —————————————–
    من کلا هیچ وقت طرفدار سایلنت هیل نبوده و نخواهم بود!
    البته اگه کوجیما این بازی رو بسازه شاید با جیب مخاطبان آشتی کنه!

    ۰ ۰
  18. Behnam-IT گفت:

    سلامی از پس غیبتی طولانی به رفقای خودم در دیبازی
    تشکر از این مطلب خوب و ارزشمند
    خاطرات بسیار خوبی با سایلنت هیل ۲ دارم، واقعاً بازی زیبایی بود
    همیشه شاد و همیشه خوش باشید

    ۰ ۰
    1. Project Siren گفت:

      سلام، خوش امدی دوست عزیز ….

      ۰ ۰
    2. GAME STAR گفت:

      خوش آمدی بهنام عزیز – شما همین طور :X

      ۰ ۰
  19. آرویــن گفت:

    ممنون بابت مقاله …
    به نظر من هم شماره اولش به نسبت از بقیه نسخه هاش بهتر بود .. :X

    ____________________________________________________________________________
    آروین از pc $

    ۰ ۰
  20. ps3 with xbox گفت:

    واقع متن زیبا و گیرایی داشتی تشکر ویژه از نویسنده این متن اقا رضا سایرن عزیز میکنم عالی بود

    در مورد بازی یه سوال ایا نسخه جدیدی در راه است ؟؟
    ایا اقای توبایا ساخت بازی جدیدی در راه دارد؟

    اون اسمتم پایین به اون صورت خیلی قشنگ بود خوشمان امد :D

    ۰ ۰
    1. Project Siren گفت:

      مجید دلبندم “توبایا” نه “تویاما” ! :D

      اون دوتا سوالت رو از من کردی ؟

      ۰ ۰
    2. GAME STAR گفت:

      بلی آقا رضا حاتمی بسیار هنرمند و با احساس کار می کنن :X

      ۰ ۰
  21. Curunir گفت:

    واقعا زیبا بود
    دست شما درد نکنه
    من هیچ وقت این سری رو بازی نکردم
    اما نباید با این توصیف موسیقیش رو از دست بدم

    ۰ ۰
  22. GAME STAR گفت:

    ممنون از دوست خوبم رضا عزیز ! مطلبت فوق العاده زیبا و کامل بود !

    هیچ گاه لحظات سایلنت هیل ۱ رو در اون کوچه های پر از مه و اون سگ های خونین فراموش نخواهم کرد :X

    ترسناک ترین بازی که در طول دوران گیمری ام انجام دادم نسخه ی اول این بازی بود :X

    ۰ ۰
  23. princeofpersia گفت:

    خاطرات مخدوش بازی بدی نبود ها! حداقل نوآوری داشت و به ورطه تکرار نیوفتاده بود و مثل بازگشت به خانه مبتذل نبود! :evil:
    ______________________________
    Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۲ MEA Co. All rights reserved :arrow:
    انجمن حقوق بگیران مایکروسافت

    ۰ ۰
  24. avion گفت:

    بیشتر از همه از تیتری که انتخاب کردی خوشم اومد.تپه واقعی همون چهار بازی اول بودن.مقاله هم واقعا خوب بود ,تشکر.

    ۰ ۰
  25. GAME STAR گفت:

    دیدن علامت تعجب بالای سره کله هرمی می تونه بسیار جالب باشه :O

    امیدوارم که کوجیما این کارو انجام بده تا شاهد اتمام این سری نباشیم ! واقعا حیفه :-|

    ۰ ۰
  26. Igreg گفت:

    سایرن جان دم شما گرم =D

    ۰ ۰
  27. alirezay گفت:

    یادمه رو پی اس پی به اسم بازی اکشن گرفتمش ولی بعد اینکه بازی کردم
    تا ١ سال میترسیدم در اتاقم باز باشه..واقعا عالی بود.. :|

    ۰ ۰
  28. «تپه خاموش» واقعا یکی از بهترین ها در سبک ترس است که نسخه اخر مشکلاتی داشت اما باز هم ترس را حفظ کرده بود و از «رزیدنت ایول۶» بهتر عمل کرد به نظر من. باید ببینیم نسخه های بعدی چه می شود. ممنون بابت مقاله با ارزشتون.

    ۰ ۰
  29. Ashkan Lesnar گفت:

    من از سری های سایلنت هیل فقط یه ارجینس با یه هوم کامینگ تموم کردم رومم داشتم تموم میکردم دیگه تو یه فاضلاب بود بالا بود قسمت زندان بود راهش خیلی سخت بود تموم نشد اچ دیشم گرفتم هنوز شروع نکردم فک کنم همون ۲ ۳ باز سازی کردن بعد ۱ شم برا پی اس ان دان میکنم نصفشم رفتم الان اونجام که لونه سگه کلیده در ۳ تا قفل داره این آخری هم دوون پور بود که آخراش گیر کردم هیچ راهنمایی نبود کسی راهنما

    ۰ ۰
  30. Marlon Brando گفت:

    تشکر ویژه از نویسنده‌ی این مطلب فوق‌العاده :X
    عالی و کامل بود :X
    ———————–
    SONY make.believe

    ۰ ۰
  31. به نظرم ترستاک ترینشShattered Memories بود .چون فقط باید فرار می کردی …

    ۰ ۰
  32. GAME STAR گفت:

    رضا مجبورم کردی دوباره برم نسخه ی اول بازی کنم ! بازیش وحشتناک زیباست موسیقی متنش بی نظیر است ! محیط بازی وحشتناک ترنساک :X

    ۰ ۰
    1. Project Siren گفت:

      :X تجربه ای منحصر به فرد …..

      ۰ ۰
  33. princeofpersia گفت:

    خوبه! خدا رو شکر کسی از خاطرات مخدوش بد نگفته! شانس آوردین :D
    البته شاید فقط برای Wii و ps2 و PSP هست. تعدا کمی بازیش کرده باشن! :-?
    ______________________________
    Copyright © ۲۰۰۹-۲۰۱۲ MEA Co. All rights reserved :arrow:
    انجمن حقوق بگیران مایکروسافت

    ۰ ۰
  34. آرویــن گفت:

    مقاله بسیار خوبی بود … :X
    امیدوارم یک همچین مقاله هایی واسه بقیه بازی ها هم ترتیب بدین

    ____________________________________________________________________________
    آروین از pc $

    ۰ ۰
  35. Masoud76 گفت:

    پدر سبک ترس همین سایلنت هیله مادرش رزیدنت اویله پسرشون هم دداسپیسه ! (به گفته ی یکی از دوستان چند وقت پیش)
    ممنون از مقالت. :D

    ۰ ۰
    1. آرویــن گفت:

      که الان مادرشون طلاق گرفته :lol:

      __________________________________________________________________________
      آروین از pc $

      ۰ ۰

دیدگاه بسته است.