انسانیت وحشتناکترین کابوس دنیا است
خانه » نقد و بررسی » نقد و بررسی بازی
بازی Hell is Us یک اثر اکشن-ماجراجویی جاهطلبانه است که جستوجو، کاوش، حل پازلهای مختلف و نبردهای تنبهتن پرتنش را در یک دنیای زیبا و فراموشنشدنی تقدیم ما میکند. این بازی داستان «رمی»، شخصیتی که به سرزمین جنگزدهاش Hadea بازمیگردد را روایت میکند، سرزمینی که توسط موجودات ماوراءالطبیعه معروف به «هالو واکرز» گرفتار شده است. در ادامه با بررسی بازی Hell is Us همراه بخش نقد و بررسی بازی سایت دنیای بازی باشید.
«جنگ هرگز تغییر نمیکند». وقتی برای اولین بار ران پرلمن این جمله را در بازی Fallout 1 گفت، تصور نمیکرد که چقدر این شعار و مونولوگ قرار است تاثیرگذار باشد. جنگ همیشه با ویرانی، رنج، کشتار بیگناهان، حرص، قدرتطلبی و بیرحمی همراه است، از شمشیر و تیر و کمان گرفته تا بمب اتم و پهپاد، انسانها همچنان همان درد و تلفات را تجربه میکنند. مهم نیست انسانها چقدر پیشرفت کنند، ذات جنگ همان خون، رنج و نابودی را بار دیگر به تصویر میکشد.
چه میشود وقتی اعمال جهنمی جنگ به شکل هیولاهایی تجسم پیدا کنند که انسانها را در چرخههای زمانی وحشتناکی به دام بیاندازد؟ در این صورت هم معلوم میشود که بیرحمی خود بشر هنوز بدتر از هر ویرانی ماورایی است. بازی Hell is Us با بهرهگیری از فضای فانتزی و آیندهنگرانهاش، نگاهی تاریک و واقعی به وحشتهای جنگ میاندازد.
بازی Hell is Us ترکیبی از کاوش، مبارزه و حل معما است. اگر قبلا عناوینی مثل God of War یا Resident Evil را بازی کرده باشید، این فرمول برایتان آشنا خواهد بود، اما گشتوگذار در کشور خیالی Hadea در نقش رمی (تبعیدیای که در کودکی از کشور قاچاقی بیرون برده شده بود) نوع متفاوتی از چالش را به همراه دارد.
از همان ابتدا بازی Hell is Us به شما گفته میشود که هیچ نقشه، سیستم راهنما یا نشانهای برای مقصد بعدی وجود ندارد. آنچه در ابتدا بهعنوان جستوجویی برای یافتن پاسخهایی درباره خانوادهی گمشدهی رمی و دلیل اصلی بازگشت او به Hadea آغاز میشود، خیلی زود به مجموعهای از معماها و جستوجوی آیتمها تبدیل میگردد که تصویر بزرگتری از واقعیتهای این جهان را آشکار میکنند.
با وجود همزمانی راز و رمز بازی و همچنین تعداد زیادی آیتم برای جمعآوری نبود. نقشه یا سیستم راهنمای سنتی باعث شد عملا احساس کنم باید یادداشتهای دستی از چیزهایی که دیده بودم، بردارم. این یادداشتبرداری زمانی اهمیت پیدا میکرد که فهرست بلندبالایی از معماها و شخصیتهای غیرقابلبازی (NPCها) درست کرده بودم که برایشان به آیتمهای خاصی نیاز بود؛ آیتمهایی که بعضیشان حتی تا بخشهای بعدی داستان در دسترس قرار نمیگرفتند.
عنصر معما در Hell is Us پررنگ و در مرکز توجه هستند. معماهای زیادی برای حل کردن وجود دارد و الگوی حل آنها تقریباً مشخص هستند. الگوهایی مثل: چیدن نمادها برای باز کردن درها، رساندن آیتمهای خاص به شخصیتهای غیرقابلبازی (NPCها)، رمزگشایی کد گاوصندوقها، پیدا کردن کلیدهای رنگی، ایستادن روی صفحات فشاری و موارد دیگر. این معماها در بین دو سطح بدیهی تا کمی چالشبرانگیز قرار میگیرند.
تنها بخش آزاردهندهی بعضی معماها این است که همیشه نمیدانید آیا همهی آیتمهای لازم برای حل آنها را دارید یا خیر، یا حتی بعضی قطعات کلیدی هنوز در دسترس قرار گرفتهاند یا نه، چون بسیاری از آیتمها تا پیشروی در مراحل بعدی ظاهر نمیشوند.
اگر یادداشتهای دقیقی از بازی نداشته باشید یا چند روز از بازی فاصله بگیرید، ممکن است در جستوجوی راهحل نامعلوم دچار سردرگمی شده و بیهدف دور خود بگردید. در مورد سردرگمی هم، هرچند بخش اول در ابتدا نسبتا سرراست است، بعد از چند ساعت بازی خودم را کمی گمشده یافتم. بدون نقشه، فهمیدن اینکه کجا رفتهام و کجا نرفتهام، سخت بود. نمیتوانید به مناطق جدید پیشروی کنید مگر اینکه سرنخهای خاص یا شخصیتهای غیرقابلبازی (NPC) که اطلاعاتی دربارهی آن مناطق میدهند را کشف کنید.
در بازی Hell is Us ، شما در نقش رمی، شما شاهد مستقیم تمهای نفرت، خشونت، وحشیگری و این واقعیت که بشر خود بدترین دشمن خود است، هستید. این واقعیت را در هر گفتوگوی NPCها، هر مکان و هر بخش از اطلاعات و داستانهایی که در جستوجوی خانوادهی رمی پیدا میکنید، میتوان دید.
شاید فکر کنید بدترین چیزی که باید با آن روبهرو شوید، همان هیولاهای Hollowed هستند که خیابانها و مناطق روستایی Hadea را فرا گرفتهاند، اما اگر تاریخ چیزی به ما آموخته و آن را بارها و بارها نشان داده باشد این است که بدترین دشمنان ما همیشه خودمان هستیم.
در واقع آن دشمنان ترسناک نبودند که بعد از تیتراژ پایانی با من ماندند، بلکه تصاویر جهان بازی، حوادث هولناک توصیفشده توسط بازماندگان و کینه و خشم شخصیتها نسبت به یکدیگر بود که بیشتر در ذهنم باقی ماندند.
تقریبا غیرممکن است که شباهتهای بین وحشتهایی که در طول سفر رمی به تصویر کشیده میشوند و وقایع جاری جهان واقعی خودمان را نادیده بگیریم. شهرهای Hadea توسط جنگ ویران شدهاند و پر از تصاویری از اعدام غیرنظامیان و تبلیغات هستند، در حالی که دو نژاد خیالی، Palomists و Sabinians، همواره دیگری را مقصر تمام بدبختیهای جهان میدانند.
در کنار این موارد، ظهور موجودات ترسناک جدید Hollow را هم اضافه کنید، موجوداتی که نسبت به سلاحهای سنتی مقاوماند و در نهایت به یک تاریخ جایگزین باورپذیر میرسیم که وحشتهای آن ریشه در واقعیتهای خود ما دارند.
سازندگان بازی Hell is Us دیدگاه تیره خود از یک تمدن فروپاشیده و جمعیت در حال دست و پنجه نرم کردن با مشکلاتش را آشکارا نشان میدهند. با هریک از شخصیت غیرقابلبازی (NPC) مهم، میتوان درباره Hadea، جنگ، نیروهای صلحبان، موجودات Hollow و هر دو نژاد Palomists و Sabinians صحبت کرد. برخلاف معماها و رازهای مبهم در سراسر جهان، شخصیتها بهطور صریح درباره احساسات خود در هر موضوع صحبت میکنند؛ چه دختری جوان که نژاد دیگری را قاتل میخواند، و چه عضوی از ارتش که هیچ مشکلی با آسیب دیدن مردم بیگناه ندارد.
هرچند این گفتوگوها داستان اصلی را پیش نمیبرند و در ماموریتهای جانبی کمکی نمیکنند، اما همگی به تصویرسازی موثر از وضعیت فعلی جهان و چگونگی رسیدن آن به این نقطه کمک میکنند. این تراژدیها و داستانهایی که داخل صحبت شخصیتها روایت میشود، فقط جنبه نمایشی ندارند، بلکه به مکانیک مهم چرخههای زمانی time loop نیز مرتبط هستند. چرخههای زمانی بهصورت کرههای متمرکز انرژی منفی ظاهر میشوند که از اعمال واقعا شنیع مانند اعدامهای عمومی، قتلها و سایر رویدادهای تراژیک نشات میگیرند و تنها با از بین بردن نگهبانان چرخه زمانی آن ناحیه پاک میشوند.
اگرچه بیشتر این چرخهها اختیاری هستند، پاک کردن آنها جوایزی مانند آیتمهای کلیدی برای حل معماها یا NPCها و ارتقا سلاحهای مختلف را به همراه دارد و همچنین از باززایی دشمنان در آن منطقه جلوگیری میکند.
نبردها هرگز به اندازهای که انتظار داشتم، حس رضایتبخشی ایجاد نکردند و این موضوع در بیشتر بخشهای Hell is Us دیده میشود. بازی تمامی عناصر استاندارد یک بازی اکشن-ماجراجویی را دارد. کمبوهای حمله، حملات و ضربات قدرتی، دفع ضربهها (parry)، جاخالیها و تواناییهای ویژه که سلاحهایی در اختیار دارید و با آن میجنگید را بهبود میبخشند.
در ابتدای بازی، رمی درمییابد که سلاحهای استاندارد در مقابل دشمنان Hollow بیفایده هستند و بهسرعت یک مجموعهای از سلاحهای لمبیک (limbic) با ویژگیهای ویژه جمعآوری میکند؛ مانند شمشیرها، تبرهای دوگانه، نیزهها و موارد دیگر، که هرکدام نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند.
با کاوش، حل معماها یا کمک به شهروندان Hadea، گلیفهایی glyph آزاد میشوند که میتوان آنها را به سلاحها مجهز کرد تا ویژگیهایی مانند خشم Rage ، سرخوشی Ecstasy ترس Terror و اندوه Grief به آنها اضافه شود. ارتقا سلاحها با ویژگیهای مختلف نه تنها ظاهرشان را تغییر میدهد، بلکه قابلیتهای قابل تجهیز به آنها را هم دگرگون میکند.
من طرفدار بزرگ ویژگی Rage بودم، زیرا سبک بازی تهاجمی من را بسیار تقویت میکرد، به من اجازه میداد دشمنان را زمینگیر کنم و برخی گزینههای برد را هم فراهم میکرد. در همین حال، Terror به ویژگی سلاح دومم تبدیل شد، چون امکان خالی کردن سلامت دشمنان از فاصلهای ایمن را فراهم میکرد.
بازی Hell is Us همچنین رویکرد متفاوتی برای بهبود سلامت در حین مبارزه دارد؛ زمانی که به دشمنان آسیب میرسانید، سلامتی شما بازمیگردد، اما فقط در صورتی که پس از اجرای حمله یا کمبو بدون دریافت آسیب، این توانایی را فعال کنید.
این موضوع برای من مثل یک تیغ دو لبه بود؛ زیرا به نظرم این سیستم جالب و منحصربهفردی است که مبارزات را جذاب میکند، اما به این معنی بود که اغلب نگران میزان آسیبی که میدیدم، نبودم. چون میدانستم اجرای یک یا دو کمبو کافی است تا در مواقع ضروری سلامتیام را بازگردانم. با این حال این سیستم این امکان را میداد تا سبک بازی تهاجمیتری داشته باشم و امیدوار باشم بتوانم آسیبی که میبینم را جبران کنم، اما گاهی هم جسارت بیش از حدم باعث میشد یا بمیرم یا مبارزه را با سلامتی بحرانی به پایان برسانم.
بازی Hell is Us بهطور کلی از تنوع دشمنان کمی برخوردار است و تنها پنج نوع دشمن Hollow با ظاهر متمایز وجود دارند. این موضوع کمی ناامیدکننده است، زیرا من واقعا طراحی آنها را دوست داشتم. از موجودی انساننما با خلا سیاه عجیب بهجای صورت و سینهاش گرفته تا جادوگری با بالهای بزرگ شیاردار که مناطق آسیبزن روی زمین ایجاد میکند و امیدوار بودم تیم سازنده خلاقیت بیشتری در طراحی آنها به نمایش بگذارد.
بازی Hell is Us ترکیبی از کاوش، معماها و مبارزه ارائه میدهد که اگرچه کمی این سیستم کلیشهای به نظر میرسد، اما شما را وادار میکند با دقت بیشتری به دنیای اطرافتان توجه کنید؛ این موضوع هم جذاب است و هم خستهکننده. بازی Hell is Us از نشان دادن واقعیت تاریک کشوری که توسط جنگ ویران شده، فروگذاری نمیکند و همچنین نشان میدهد که بدترین بخشهای انسانیت، در نهایت، ترسناکتر از وحشتناکترین کابوسهای ما هستند. این بازی آینهای جلوی ما و دنیایی که در آن زندگی میکنیم قرار میدهد و مرزهای ناراحتی مخاطب خود را به شکلی به چالش میکشد که پس از پایان مبارزاتش هم با بازیکن باقی میماند.
این بود از بررسی بازی Hell is Us. نظر شما همراهان همیشگی دنیای بازی در مورد این اثر چیست؟ آن را با ما به اشتراک بگذارید.
برای اطلاع از جدیدترین اخبار، نقد و بررسیها و ویدیوهای اختصاصی، ما را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید. همراه شما هستیم.
