احیای شکوه تاکتیکی در میدان نبرد
خانه » نقد و بررسی » نقد و بررسی بازی
سری بازی Commandos برای نسلی از گیمرها، که دهههای پایانی قرن بیستم و اوایل قرن بیستویکم را با برنامهریزیهای نفسگیر و ماموریتهای غیرممکن سپری کردند، فراتر از یک بازی است؛ این سری، نمادی از عمق استراتژیک و خلاقیت در ژانر استراتژی همزمان (Real-Time Tactics) به شمار میرود.
برای اینکه با کماندوز خاطره داشته باشید، احتمالا بالای سی سال سن دارید و حالا در سال ۲۰۲۵ میتوانید ذوقزده شوید چرا که استودیوی Claymore Game Studios با حمایت Kalypso Media، بازی Commandos: Origins را به عنوان پیشدرآمدی بر این فرنچایز افسانهای عرضه کرده است. این بازی، با وعده بازگشت به ریشههای مخفیکاری و استراتژی، قصد دارد هم طرفداران قدیمی را خشنود سازد و هم مخاطبان جدید را به خود جلب کند. اما آیا این بازگشت، شایسته میراث پرافتخار سری است؟ با بررسی بازی Commandos: Origins همراه بخش نقد و بررسی وبسایت دنیای بازی باشید.
بازی Commandos: Origins در هسته خود وفادار به فرمول کلاسیک سری باقی مانده است: یک بازی استراتژی همزمان با تم جنگ جهانی که بر مخفیکاری، برنامهریزی دقیق، و مدیریت تیمی تأکید دارد.
بازیکن کنترل تیمی متشکل از شش کماندوی نخبه را در دوران جنگ جهانی دوم بر عهده میگیرد، که هر یک مهارتهای منحصربهفردی دارند و مکمل یکدیگرند. جک اوهارا (کلاه سبز) با توانایی حذف بیصدای دشمنان در مبارزه نزدیک، توماس هنکاک (نقبزن) با تخصص در تلهگذاری، فرانسیس وولریج (تکتیرانداز) با شلیکهای مرگبار از راه دور، ساموئل بروکلین (راننده) با مهارت در هدایت وسایل نقلیه، جیمز بلکوود (غواص) برای عملیات آبی، و رنه دوشان (جاسوس) برای نفوذ و تغییر هویت، ترکیبی متنوع و جذاب را تشکیل میدهند.
این تنوع، ستون فقرات گیمپلی را شکل میدهد و بازیکن را به طراحی استراتژیهای خلاقانه برای هر موقعیت وامیدارد. فقط خب حیف که صدای دوبله نوستالژی روی این کاراکترها نیست (این جمله را دوستان پیرتر بخوانند و بفهمند!)
طراحی مراحل بازی، که در ۱۴ منطقه متنوع از صحراهای آفریقا تا سرمای قطب شمال جریان دارد، بهسان یک بازی شبه سندباکس استادانه عمل میکند. هر مرحله، محیطی وسیع و پرجزئیات ارائه میدهد که مسیرهای متعددی برای تکمیل مأموریت فراهم میسازد.
بازیکن میتواند با استفاده از اشیاء محیطی، مانند بشکههای انفجاری یا رادیوی قدیمی برای ایجاد حواسپرتی، دشمنان را فریب دهد و البته راههای پر زد و خوردتری هم وجود دارد؛ مثلا با هماهنگی دقیق بین کماندوها، حملاتی برقآسا اجرا کنید و دما از روزگارشان در بیاورید! هوش مصنوعی دشمنان، که نسبت به نسخههای پیشین بهبود یافته، به صداها، اجساد روی زمین، و حتی ردپاها در برف واکنش نشان میدهد و هر لحظه از بازی را به یک معمای تاکتیکی تبدیل میکند. این سطح از چالش، بهویژه در مراحل پیشرفتهتر، حس رضایت عمیقی به بازیکن القا میکند؛ بهخصوص هنگامی که نقشهاش بینقص به اجرا درمیآید.
نوآوریهای گیمپلی کاملا شایسته تقدیرند چرا که در عین وفادار ماندن به روح این سری، به آن سر و شکلی تازه دادند. اضافه شدن دوربین قابل چرخش و زوم، محیطهای چندلایه (مانند ساختمانهای چندطبقه)، و تعامل بیشتر با محیط (مانند مخفی شدن در بوتهها یا بالا رفتن از دیوارها)، حس پویایی بیشتری به بازی بخشیده است. حالت دونفره، چه بهصورت آنلاین و چه آفلاین با صفحه تقسیمشده (Split-Screen)، افزودنی جذابی است که به بازیکنان امکان میدهد مأموریتها را بهصورت مشترک پیش ببرند.
با این حال، این حالت از همان ابتدای بازی در دسترس نیست و بازیکنان باید چند مأموریت اولیه بخش تکنفره را تکمیل کنند تا حالت دونفره آزاد شود. این تصمیم، احتمالاً برای آشنایی بازیکنان با مکانیکها و سبک استراتژیک بازی اتخاذ شده است، اما ممکن است برای کسانی که مشتاق تجربه مشترک از همان ابتدا هستند (که بعد از اسپلیت فیکشن تعدادشان کم نیست!)، اندکی ناامیدکننده باشد. این حالت، هرچند نیازمند هماهنگی و تمرین است، تجربهای تازه و سرگرمکننده ارائه میدهد که بهویژه در همکاریهای آفلاین، حس رفاقت و چالش مشترک را تقویت میکند.
داستان بازی Commandos: Origins، به عنوان یک پیشدرآمد، روایت شکلگیری تیم افسانهای کماندوها در سالهای اولیه جنگ جهانی دوم را به تصویر میکشد. این روایت، برخلاف عناوین داستانمحور امروزی، آگاهانه یک مسیر ساده را انتخاب کرده است: تمرکز بر مأموریتهای پرخطر و تعاملات کوتاه بین شخصیتها، بدون غرق شدن در پیچیدگیهای دراماتیک یا پسزمینههای عمیق. اما این سادگی چگونه به تجربه بازی کمک میکند؟ یا اصلا شاید نقطه ضعف آن به حساب بیاید؟
بایید واقعبین باشیم؛ در بازی کماندوز اوریجینز، داستان مانند چارچوبی عمل میکند که گیمپلی تاکتیکی را به هم متصل میسازد و سازندگان نیاز بیشتری برای پرداخت عمیق به داستان ندیدند. میانپردههای کوتاه و دیالوگهای طنزآمیز بین کماندوها، مانند شوخیهای جک اوهارا یا غرولندهای رنه دوشان، حس رفاقت و هویت تیمی را منتقل میکنند بدون اینکه بازیکن را از ریتم استراتژیک و لحظات نفسگیر بازی دور کنند.
برای مثال، هنگامی که در یک مأموریت در صحرای آفریقا، ساموئل بروکلین با لهجه غلیظ خود درباره یک تانک خراب و چرخهای روی اعصابش غر میزند، این لحظه نهتنها شخصیت او را ملموستر میکند، بلکه به بازیکن استراحت ذهنی کوتاهی از نقشهکشیهای پیچیده میدهد اما قرار نیست کاری کند که این شخصیت تبدیل به یک کاراکتر چندلایه و پیچیده و ماندگار در ذهن گیمر شود. این سادگی، به بازی اجازه میدهد تا تمرکز اصلی بر حل پازلهای تاکتیکی و لذت اجرای نقشههای بینقص باقی بماند، نه غرق شدن در روایتی که ممکن است برای یک بازی استراتژی بیش از حد سنگین باشد.
با این حال، این انتخاب یک شمشیر دولبه است. همانطور که اشاره شد؛ سادگی داستان باعث میشود بازی در ایجاد ارتباط عاطفی با شخصیتها کمی ناکام بماند. در مقایسه با عناوینی شبیه به این بازی مانند Desperados 3، که داستان آن با وجود سادگی، عمق احساسی بیشتری از طریق پسزمینه شخصیتها ارائه میدهد، Origins در این بخش کم میآورد.
روایت بازی گاه به نظر بیش از حد پراکنده میرسد، و مأموریتها گاهی حس یک مجموعه نامنسجم را منتقل میکنند تا یک داستان پیوسته. این سادگی بیش از حد، برای بخشی از مخاطبان، به جای تقویت گیمپلی، یک فرصت ازدسترفته برای غنیتر کردن تجربه بوده است. اگر استودیو Claymore کمی بیشتر روی جزئیات زندگی کماندوها یا انگیزههای شخصی آنها سرمایهگذاری میکرد، شاید Origins میتوانست در کنار گیمپلی درخشان خود، یک داستان بهیادماندنیتر نیز ارائه دهد.
از منظر بصری، بازی Commandos: Origins تعادلی استادانه بین وفاداری به ریشههای ایزومتریک سری و ارائه گرافیکی مدرن برقرار کرده است. محیطها، از جنگلهای انبوه اروپا تا بیابانهای سوزان آفریقا، با جزئیات خیرهکننده و نورپردازی پویا طراحی شدهاند. انیمیشنهای روان شخصیتها، تنوع بصری دشمنان، و طراحی متمایز هر کماندو، حس هویت قدرتمندی به بازی میبخشد. امکان چرخش دوربین و زوم، که در نسخههای کلاسیک غایب بود، به بازیکن اجازه میدهد محیط را از زوایای مختلف بررسی کند و استراتژیهای دقیقتری طراحی نماید.
بازی کماندوز اوریجینز در زمان عرضه با مجموعهای از باگها و مشکلات عملکردی مواجه بوده که، بسته به پلتفرم و تحمل بازیکن، از آزاردهنده تا بالقوه بازیشکن متغیر است. این مشکلات شامل افت فریم، گیر کردن شخصیتها در محیط، ناپدید شدن کاراکترها، و حتی باگهای غیرمنتظرهای مانند حرکت غیرعادی شخصیتها یا اختلال در تعاملات محیطی میشوند.
برای مثال، در برخی موارد، یکی از کماندوها ممکن است بهطور کامل از نقشه ناپدید شود و غیرقابل انتخاب گردد، که بدون سیستم ذخیره سریع (Quick Save)، میتواند کل مأموریت را به مخاطره اندازد. در نسخه پلیاستیشن ۵ که ما در دنیای بازی تجربه کردیم؛ کمتر شاهد این مشکلات بودیم با این حال باید اعتراف کنم دشوار کنترل در نسخه PS5 واقعا کاری کرد که برای اولین بار در عمرم، آرزو میکردم یک بازی را با ماوس و کیبرد پیش ببرم تا کنترلر (بله، من هوادر دو آتشه کنسول هستم).
نباید فراموش کرد در مأموریتهای طولانی، که ممکن است دو تا سه ساعت به طول انجامند، یک باگ ساده میتواند ساعتها پیشرفت را نابود کند، که برای یک بازی با این سطح از پیچیدگی استراتژیک، به شدت ناامیدکننده است. سیستم ذخیره سریع بازی تا حدی این مشکل را جبران میکند، اما این راهحلی موقت برای مشکلی است که نباید از ابتدا وجود میداشت.
شدت این مشکلات بستگی به پلتفرم دارد. آنطور که تحقیق کردم، روی PC، بهویژه با سیستمهای قویتر، تجربه روانتر است، اما روی کنسولها، ترکیب باگها و دشواری کنترلها، حس یک محصول نیمهکاره را القا میکند. در مقایسه با استانداردهای امروزی، این سطح از مشکلات فنی برای یک بازی که قرار است احیاکننده یک سری کلاسیک باشد، قابل قبول نیست و نشاندهنده بودجه محدود یا کمبود وقت استودیو برای ساختن بازی است.
برای طرفداران قدیمی، بازی Commandos: Origins یک سفر نوستالژیک است، اما از نظر فنی و گیمپلی در کل این فرنچایز در چه جایگاهی قرار دارد؟ نسبت به Commandos: Behind Enemy Lines (۱۹۹۸) و Commandos 2: Men of Courage (۲۰۰۱)، Origins یک جهش بصری و مکانیکی محسوب میشود. گرافیک ایزومتریک کلاسیک حالا با محیطهای سهبعدی، دوربین قابل چرخش، و تعاملات محیطی بیشتر (مانند استفاده از بشکههای انفجاری یا بالا رفتن از دیوارها) بهروز شده است. برخلاف نسخههای قدیمی که مدیریت آیتمها بخش مهمی از گیمپلی بود، Origins این سیستم را حذف کرده تا تمرکز بر مخفیکاری خالص باشد. این تصمیم، هرچند تجربه را سادهتر کرده، برای برخی مخاطبان یک عقبگرد محسوب میشود، زیرا حس غنای تاکتیکی نسخههای قبلی را کاهش میدهد.
در مقایسه با Commandos 3 (۲۰۰۳) ،Origins از نظر وسعت نقشهها و آزادی عمل پیشرفت کرده است. نقشههای Commandos 3 خطیتر بودند، اما Origins با نقشههای سندباکسمانند و چندمسیره، حس پویاتری ارائه میدهد. با این حال، Commandos 2 هنوز از نظر طراحی مراحل و عمق استراتژیک یک سر و گردن بالاتر است، زیرا تنوع آیتمها و تعاملات محیطیاش حس خلاقیت بیشتری القا میکرد. گرافیک Origins، هرچند بهبود یافته، در برخی جنبهها، مانند انیمیشنها، حس قدیمیتری نسبت به انتظارات مدرن منتقل میکند. در این میان باید بگویم آن بازی اول شخص جنگی از کماندوز هم که باید کلا فراموش کنیم و اصلا حرفی ازش نیاوریم! باشد که در تاریخ هم فراموش شود!
صداگذاری بازی Commandos: Origins یکی از نقاط قوت برجسته آن است. صدای کماندوها، از دستورات کوتاه و طنزآمیز تا واکنشهایشان در میدان نبرد، به خوبی حس شخصیتپردازی را منتقل میکند. افکتهای محیطی، مانند صدای باد، قدمهای دشمنان روی برف، یا انفجارهای دوردست، اتمسفر جنگ را زنده میکنند. موسیقی متن بازی، با ترکیبی از تمهای حماسی و ملودیهای تنشزا، به خوبی حس مخفیکاری و هیجان مأموریتها را تقویت میکند، هرچند شاید به اندازه برخی عناوین بزرگ این ژانر بازیها بهیادماندنی نباشد.
بازی کماندوز اوریجینز بازگشتی باشکوه به سری است که با احترام به ریشهها، تجربهای مدرن و چالشبرانگیز ارائه میدهد. گیمپلی عمیق و تاکتیکی، طراحی مراحل خلاقانه، و حس نوستالژی قدرتمند، این بازی را به یکی از برجستهترین عناوین استراتژی سال ۲۰۲۵ تبدیل کرده است. حالت دونفره و تنوع مسیرهای تکمیل هر مرحله، ارزش تکرار بالایی به بازی میبخشند، و بازیکنان را به آزمایش استراتژیهای جدید ترغیب میکنند.
با این حال، مشکلات فنی قابلتوجه، بهویژه روی کنسولها، و روایت نسبتاً ساده، مانع از آن میشوند که Origins به یک شاهکار بینقص تبدیل شود. درجه سختی بالا و تأخیر در باز شدن حالت دونفره نیز ممکن است برای بازیکنان تازهوارد یا کسانی که به دنبال تجربهای با دسترسی فوری به تمام ویژگیها هستند، چالشبرانگیز باشد.
برای طرفداران ژانر استراتژی و مخفیکاری، این بازی یک گوهر ناب است که ساعتها آنها را درگیر طراحی نقشههای پیچیده و اجرای استراتژیهای خلاقانه خواهد کرد. کسانی که با عناوینی چون Commandos 2 یا Desperados خاطره دارند، در Origins همان حس و حال دوران طلایی این ژانر را، البته با طعمی مدرن، بازخواهند یافت. با این وجود، مشکلات فنی و کمبود پولیش نهایی، بهویژه در مقایسه با استانداردهای بالای رقبایی چون Desperados 3، نشاندهنده آن است که استودیوی Claymore هنوز راهی برای رسیدن به کمال پیش رو دارد. با بهروزرسانیهای آتی و رفع مشکلات فنی، این بازی پتانسیل آن را دارد که جایگاه رفیعتری در میان عناوین استراتژیک کسب کند.
بازی Commandos: Origins ادای دینی عاشقانه به سری کلاسیک است که با گیمپلی عمیق، طراحی هوشمندانه مراحل، و حس نوستالژی، قلب طرفداران را تسخیر میکند. این بازی استانداردهای ژانر استراتژی تاکتیکی را به چالش میکشد و نشان میدهد که این سبک همچنان میتواند در دنیای مدرن بدرخشد. با این حال، مشکلات فنی، روایت ساده، تأخیر در دسترسی به حالت دونفره، و برخی کاستیها در پولیش فنی، مانع از آن میشوند که این عنوان به اوج پتانسیل خود دست یابد. اگر از دوستداران بازیهای استراتژی هستید که با صبر و حوصله به طراحی نقشههای پیچیده میپردازند، بازی Commandos: Origins تجربهای رضایتبخش و پاداشی سخاوتمندانه ارائه خواهد داد.
Commandos: Origins is a heartfelt tribute to the classic series, capturing the hearts of longtime fans with its deep gameplay, smart level design, and powerful sense of nostalgia. It challenges the conventions of the tactical strategy genre and proves that this style of game can still shine in the modern era. However, technical issues, a simplistic narrative, delayed access to co-op mode, and some rough edges in polish hold the game back from reaching its full potential. Still, for strategy enthusiasts who enjoy meticulously planning complex missions, Commandos: Origins offers a rewarding and satisfying experience
بررسی بازی Commandos: Origins بر اساس نسخه منتقدین پلیاستیشن ۵ که از سوی ناشر بازی برای دنیای بازی ارسال شده بود به رشته تحریر درآمده است.
این بود از بررسی بازی Commandos: Origins، مرسی که تا به اینجا با دنیای بازی همراه بودید. نظر شما درمورد این بازی چیست؟ با ما به اشتراک بگذارید.
برای اطلاع از جدیدترین اخبار، نقد و بررسیها و ویدیوهای اختصاصی، ما را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید. همراه شما هستیم.
