رتروز: قسمت سوم | Sonic The Hedgehog

در بحبوحه‌ی بازار بازی‌های AAA و بلاک‌باسترهای مدرن، بد نیست هر از چند گاهی هم نگاهی به بازی‌های قدیمی یا رترو بیاندازیم و علاوه بر تجدید خاطرات، به یاد آوریم صنعت بازی امروزه از کجا آغاز شد و عناوین رترو چرا محبوب هستند. در ادامه با دنیای بازی و آخرین مقالات بازی همراه شوید، چون می‌خواهیم شما را به خواندن دومین قسمت «رتروز» دعوت کنیم.

نام بازی: Sonic The Hedgehog

تاریخ انتشار: ژوئن ۱۹۹۱

پلتفرم(های) اصلی: مگادرایو (سگا جنسیس)

سازنده: Team Sonic

ناشر: Sega

«سونیک» Sonic جزو شخصیت‌های مورد علاقه خیلی از سال‌هایم کودکی و نوجوانیم بود. جوجه تیغی آبی رنگ دوست‌داشتنی که به طرز عجیبی سریع می‌دوید، بلند می‌پرید و دوستانی از خودش هم عجیب‌تر داشت. کودکیم توسط دو کنسول اشباع شده بود. اولی کنسول «مگادرایو» Mega Drive یکی از اقوام و دیگری هم «دریم کست» DreamCast که خانواده بنا به صلاح دیدی که هیچوقت نفهمیدم از کجا نشات گرفته، به جای «پلی‌استیشن» برایم خریدند، که البته از انتخاب‌شان هم بس سپاس‌گذارم، خاطرات بی‌نظیری را برایم شکل داد.

هر دو کنسول متعلق به «سگا» Sega بودند و درنتیجه پر بوندند از سونیک‌های ریز و درشت و با کیفیت. از بخت خوبم دوران طلایی این دونده شوخ و خستگی‌ناپذیر مصادف بود با ابتدای راه زندگی من و متعاقبا ساعات بسیاری که صرف تلاش برای شکست «دکتر اگمن/ روبوتونیک» می‌کردم.

تعطیلات و دیدن اون فامیل خاص اختصاص داشت به اولین سونیکی که پا به هستی گذاشت -Sonic The Hedgehog- و بقیه روزهای سال هم دو تا از بهترین نسخه‌های دوران سه بعدی این شخصیت؛ دوگانه Sonic Adventure. از اون روزها خیلی سال‌ها می‌گذرد. سونیک‌های بسیاری به بازار آمدند، خاطره‌های شیرین و تلخ تازه‌ای شکل گرفته و من پنچ ساله الان در دهه سوم زندگی‌ام هستم. دو دهه و خورده‌ای پر از سونیک‌های مختلف، با سازنده‌ها و کیفیت‌های گوناگون، ولی همچنان شیرین‌ترین بخش سفرم با این شخصیت دوست‌داشتنی، متعلق به همان دوران دلنشین رهایی کودکی است.

برایم گه‌گاهی سوال می‌شود، بازیکنان نونهال کنونی، چه آثاری پیش‌ روی‌شان قرار دارد که این‌چنین برای‌شان خاطره‌سازی بکند؟ با چه اثری می‌توانند این‌چنین در اوج سادگی مدهوش و شیفته‌اش بشوند و دل‌شان را به آن بسپارند؟ بعضی وقت‌ها اندکی دلم برای‌شان می‌سوزد، دلم برای خودم هم می‌سوزد، آن همه سادگی، رهایی، غرق شدن در لذت سطحی ولی بسیار دلنشینی که هر پرش، هر قطعه موسیقی، هر صدای تیلیک خوردن حلقه‌های زردرنگ و… در ذهن و جانم می‌نشست و حالم را خوب می‌کرد. می‌دانید بخش بسیار جالب‌اش کجاست؟ این‌که هنوز نیز بعد از این همه سال و بعد از دو دهه هم‌چنان جادویش را حفظ کرده، هم‌چنان حلقه‌های زردرنگش مثل بختکی روی آدم می‌افتند و جمع کردن‌شان از خوراک شب هم واجب‌تر می‌شود. مراحل دوبعدی ۱۶ بیتی‌اش در اوج سادگی، کاری می‌کند کارستان، به درجه‌ای از سرگرمی و احساس می‌رسد که بسیاری از قصه‌ها و روایت‌های چندلایه، گرافیک‌های خفن و گیم‌پلی عظیم و مفصل شاید به گوشه‌ای از آن نزدیک شوند، ولی از لمس کاملش عاجز می‌مانند. چنین جادویی دارد این اثر، چنین بلایی سر مخاطب و آگاهی‌اش می‌آورد که بعد از گذشت سالیان دراز، هم‌چنان به مثابه خود پنج ساله‌اش با شور و شوقی وصف‌ناپذیر درخصوص یک شخصیت چشم سبز ساختگی سخن به هم می‌بافد.

نسخه‌های دوم و سوم سگانه اصلی تا نسل هفتم با من غریبه بودند. تجربه‌ام از این شخصیت تا سال‌ها به همان نسخه اول و دوگانه «ماجراجو» محدود شده بود. بعدتر که سنی بهم خورد و فهمیدم که اصلا سونیک چیست و سگا کیست و این داستان‌ها، دست به بازکشف و مواجهه مجدد با این عشق قدیمی زدم. ترکیبی والا از نوستالژی و اکتشاف به مثابه حرکت آرام نسبم بر پهنه دل‌انگیز دریاچه‌ای زیبا، من را در احساس شیرین خود غرق ساخت.

چند قطعه موسیقی از اولین سونیک برای همیشه در پس ذهنم حک شده. برای خودش خانه‌ای ساخته و قصد اسباب‌کشی نیز ندارد. همان‌جا روی کوسنی نرم کنار بخاری لم داده و از غلغلک‌دادن خاطرات و برانگیختن احساساتم لذت می‌برد. از یک جایی به بعد من هم دیگر کاری به کارش نداشتم، گذاشتم زندگی‌اش را بکند و گه‌گاهی چندی از خاطرات شیرین آن روزها را برایم زنده بگرداند.

در زیر، سه قطعه به نمایندگی از تمامی آن خاطرات قرار داده‌ام و امیدوارم شما نیز بتوانید حتی اندکی، زیبایی ساده و دوست‌ داشتنیشان را احساس کنید.

از کجا می‌توانم Sonic The Hedgehog را بازی کنم؟

هرکجا که بخواهید. اغلب نسخه‌های سری طی این سال‌ها برای اغلب کنسول‌ها عرضه شده است. از کالکشن‌های گوناگون گرفته تا بازعرضه مجددشان. رایانه‌های شخصی، گوشی‌های همراه، کنسول‌های نسل شش، هفت، هشت و با این روند، نه و ده و… . فقط کافی است اراده کنید تا نسخه‌ای از این سری پیش‌رویتان قرار بگیرد. ناگفته نماند که Sonic Mania با این‌که دارای محتوایی جدید است، اما کاملا در سبک و سیاق سونیک‌های کلاسیک ساخته شده که می‌توانید آن را نیز برای یادآوری خاطرات‌تان تجربه کنید.

بازی Sonic The Hedgehog به درد چه کسانی می‌خورد؟

تمامی اقشار. اصلا مهم نیست در دهه چندم زندگی‌تان به سر می‌برید، چقدر کلاسیک زده‌اید و اینکه برای اولین‌بار است اسم همچین موجود غریبی به گوش‌تان خورده؛ فقط کافی است اندکی هوس یک پلتفرمر دوبعدی مشتی بکنید و سونیک در کسری از ثانیه خودش را به خدمت‌تان می‌رساند.