توسط علیرضا محمدی در ۳ مرداد ۱۳۹۴ , ۱۴:۰۰ هر صنعت و هنری بعد از مدتی دچار پدیده ای زجر آور به اسم تکرار می شود. تکرار ممکن است در داستان یک فیلم باشد، زمانی که فیلم ها برای شما قابل پیش بینی می شوند. تکرار ممکن است در نوع گیم پلی یک بازی باشد، زمانی که شما مکانیزم هایی تکراری را در بازی های مختلف مشاهده می کنید. تکرار در موسیقی، نقاشی و دیگر چیز های هم هست. در دیگر هنر ها، پدیده ای به نام مکتب وجود دارد. مکتب ها در واقع جلوی تکراری شدن موضوعی را می گرفتند. برای اینکه درست این مساله را بفهمید، مثالی می زنم. فکرش را بکنید که تنها نقاشی های واقع گرایانه (رئالیسم) در دنیا وجود دارند. تصویر افراد و منظره ها که که مانند عین تصویر واقعی آن ها روی بوم نقاشی شده است. حال فردی می آید و نقاشی کوبیسم (نقاشی در قالب مکعب ها و سطح ها) را نمایش می دهد. تنها تصورش را بکنید که چه تحول بزرگی در این بین رخ داده است. تفاوت بین دو نقاشی در دو مکتب متفاوت. تفاوت بازی Her Story با دیکر بازی ها هم در همین حد است متاسفانه و یا خوشبختانه بازی ها از مکتب های مختلف محروم هستند. چیزی به نام مکتب وجود ندارد و تنها روش دسته بندی بازی، همان ژانر ها هستند. البته این مساله به محدودیت های بازی ها هم ربط دارد. شما نمی توانید در یک بازی هر ایده ای را پیاده کنید زیرا مسائل فنی و طراحی زیادی در این بین وجود خواهد دارد که دست و پای شما را خواهد بست. اما هر ازگاهی از گوشه و کنار دنیا بازی هایی با ایده های جدید می آیند که تحولی محسوب می شوند و مانند یک بمب همه جا سر و صدا می کنند. بازی her story یکی از همین بازی ها است. بازی ای که متایی فوق العاده خوب را از منتقدان دریافت کرده و با تمام آن چیز هایی که قبلا بازی کرده ایم فرق دارد. پس خواهشا به احترام این بازی و سازنده اش، Sam Barlow حداقل یک دقیقه هم که شده، her story را بازی کنید! آقای Sam Barlow سازنده بازی Her story. این فرد کاری کرده کارستان! وقتی وارد بازی Her Story می شوید، خودتان را جلوی یک مانیتور مشاهده می کنید. ظاهرا شما از طریقی مجهول وارد سایت پلیس شده اید. شما این امکان را دارید که فیلم های بازجویی بایگانی شده را در این سایت پیدا کنید و آن ها را تماشا کنید. در دسکتاپ یک نوشته تحت عنوان Read Me وجود دارد که تنها شما را با چگونگی کار با سیستم سرچ بازی آشنا می کند و تمام. همه چیز هایی که برای انجام این بازی نیاز داشتید همین ها بودند. اما ماجرا به این سادگی ها نیست. در واقع این بازی اصلا ساده نیست. تمام ویدئو ها مربوط به یک زن است که مورد بازجویی قرار گرفته است. هر ویدئویی را که تماشا کنید متوجه می شوید که تاریخ و ساعت دقیق ضبط آن در بالا صفحه نوشته شده. این می تواند به شما خیلی کمک کند. به تاریخ و زمان دقیق ویدئو ها همواره توجه داشته باشید یک سیستم جست و جو در بازی وجود دارد که به کمک آن می توانید ویدئو ها را با موضوعات مشخص پیدا و تماشا کنید. مثالی برای شما می زنم. در یکی از ویدئو ها ممکن است متهم، درباره گیتاری حرف بزند. حال اگر شما کلمه گیتار را سرچ کنید، بازی تمام ویدئو هایی که این کلمه در آن ها به کار رفته است را به شما نشان میدهد. هویت شما در بازی مجهول است. چرا که با نام کاربری مهمان وارد سایت پلیس شده اید و معلوم نیست که واقعا چه کسی هستید. اما هر آدمی که باشید، باید در این بازی به شکل یک کارآگاه واقعی عمل کنید. نیاز به کاغذ و قلم خواهید داشت. چرا که تعداد زیادی فیلم کوتاه از بازجویی ها وجود دارد و برای پیدا کردن پاسخ این معما که واقعا چه اتفاقی در این پرونده افتاده، نیاز خواهید داشت که مرتب نکات مهم را بنویسید تا بعدا با مشاهده ویدئو های مختلف، بتوانید اتفاقات را به هم مرتبط کنید و جواب را پیدا کنید. تمام ابزار شما در بازی در این صفحه خلاصه شده است نویسندگی و کارگردانی این اثر با Sam Barlow بوده است. همین جا باید بگویم کاری که Sam Barlow در این بازی انجام داده چیزی کم از یک شاهکار بزرگ ندارد. در واقع در این جا با رشته هایی از داستان طرفیم که او باید پیش بینی می کرده که مخاطبان ، در چه زمان چه چیز های می دانند، چه اطلاعاتی هنوز از چشم آن ها مخفی است و احتمال دارد چه کلماتی را جست و جو کنند. حال می توانید بهتر بزرگی کار این فرد را درک کنید. به احساسات متهم در طول صحبت ها توجه کنید. این مساله کمک زیادی به شما خواهد کرد. کار بازیگری در این بازی به عهده خانم Viva Seifert است. ایشان در این بازی مجبور به انجام بازی در حالاتی بسیار متفاوت بوده است. گاهی مجبور بوده که بازی اش تناقض های زیادی داشته باشد. گاهی نیاز بر این بوده تا کاملا معصوم و غمگین و زخم خورده و گاهی ترسیده، مضطرب و دودل نشان بدهد. در کل نقصی در نحوه اجرا این خانم در بازی مشاهده نکردم و بازی در این بخش هم نمره کامل را می گیرد. خانم Viva Seifert که در این بازی، نقصی در اجرای او مشاهده نکردم یکی از نکات قوت بازی از نظر بنده، معلوم و مشخص نبودن پایان قطعی بازی است. در اکثر بازی ها، بازی با یک کات سین و یا با یک نتیجه مشخص تمام می شود. داستان طوری روایت می شود که برای شما مشخص می شود که الان در چه مرحله ای هستید و چه قدر راه تا پایان بازی مانده است. در بازی Her Story، اصلا نباید توقع دیدن چنین چیزی را داشته باشید. در بازی هیچ راهی نیست که بفهمید چقدر به پایان بازی نزدیک شده اید. این می تواند یکی از نقاط قوت بازی باشد، زمانی که نتیجه نهایی به طرز تفکر شما بستگی داشته باشد. باید اینطور فرض کنید که شما یک قاضی هستید و می خواهید حقیقت را از حرف های این زن بفهمید. تنها فرق موجود این است که شما نمی توانید حکمی برای او صادر کنید. ممکن از بعد از گذشت زمان کوتاهی از بازی، ویدئویی ببینید که بخاطر آن مطمئن شوید که زن گناهکار است و یا بی گناه. این به نحوه جستجو و تفکر شما بستگی دارد. در کل بازی Her Story یکی از اتفاقات عجیب و البته شایسته تقدیر این روز های هنر بازی سازی است. بازی ای که ساختش مطمئنا ریسک بسیار زیادی برای سازنده داشته اما او به خوبی از پس ساخت این بازی بر آمده است. تنها اشکالی که بر این بازی وارد است، ساده بودن گیم پلی آن است که با توجه به ژانر بازی قابل چشم پوشی است. هر چند که شاید خود بازی مکانیزم خاصی نداشته باشد اما باز هم شما را مجبور به فکر کردن، یادداشت برداری و جستجو کردن می کند. دقیقا مانند یک کارآگاه واقعی. پس اگر شیفته داستانی سیاه، روایتی عالی و تجربه ای نو هستید، لحظه ای در انجام این بازی شک نکنید.