نقد بازی Remnant: From the Ashes

در طول یک سال، به ندرت پیش می‌آید که عنوانی منتشر شود که بازیکنان، نگاه خاصی روی آن نداشته باشند، اما محصول نهایی، اثری خاص و متفاوت از آب درآید. بدون شک Remnant: From the ashes یکی از همین بازی‌ها است که چندی پیش، بدون سر و صدا منتشر شد. برای توصیف این عنوان، می‌توان نام چند بازی مطرح مثل Dark Souls، Division، Warframe و حتی Diablo را مطرح کرد. اما این کار، کم لطفی بزرگی در حق آن است؛ چرا که این بازی، دستاوردی به مراتب بزرگتر از یک کپی ساده از عناوین موفق ژانر است. به عنوان کسی که سری سولز و بازی‌های مشابه آن را تعقیب می‌کند، به جرات می‌گویم که Remnant جزء صدرنشینان ژانر خودش است. در ادامه با آخرین مقالات بازی و نقد بازی Remnant: From the Ashes در دنیای بازی همراه ما باشید.

گرفتار در کلیشه‌های رایج

همین ابتدا بگویم که داستان بازی، حرف زیادی برای گفتن ندارد؛ نکته‌ای که خود بازی هم پا فشاری زیادی روی آن نشان نمی‌دهد. آخرالزمان، کلیشه‌ای است که این دفعه توسط ریشه‌ها اتفاق افتاده و به شکل پوسیدگی و فساد همه‌جا را فراگرفته که در واقع کنایه‌ای است به تفکرات غلط و آسیبی که بشر امروزه به خود و پیرامونش می‌زند. یکی از مهمترین ویژگی‌های دارک سولز و بازی‌های مشابه آن، داستان دقیق و چند لایه است؛ موضوعی که در نهایت نمی‌تواند امتیاز مثبتی را برای ساخته جدید استودیوی Gunfire باشد. اگرچه روایت داستان، اکثرا از طریق مطالعه آیتم‌ها و ارتباطات آنها به یکدیگر دنبال می‌شود اما اینجا خبری از استعاره‌های عجیب و غریب سولز گونه نیست. به هرشکل Remnant یک شوتر سوم شخص است و نمی‌خواهد بازیکنانی را که از روی ظاهر اقدام به خریدش کرده‌اند، در طوماری از توضیحات و متون پیرامون آیتم‌ها غرق کند.

(این نقد پس از ۳۷ ساعت از تجربه بازی به نگارش درآمده است.)

کمیت پایین، کیفیت بالا

صداگذاری و افکت‌ها بسیار درست و کم نقص انجام شده و صدای سلاح‌ها هیجان‌انگیز و جذاب شبیه‌سازی شده‌اند. صدای جانوران و دشمنان هماهنگی فوق‌العاده‌ای با زمینه و فضای بازی دارد که می‌توان آن را از نکات مثبت این بخش به حساب آورد. با این حال بخش صدا چندان هم بی‌نقص نیست و مشکلاتی از جمله عدم تشخیص فاصله با دشمن از روی صدا، تاحدودی لذت بردن از این بخش را کاهش می‌دهد. بارها پیش می‌آید که به خاطر اشتباه در تشخیص بُعد مسافت صدا، از پشت سر مورد حمله دشمنان قرار بگیرید؛ موضوعی که به خاطر دوربین که نزدیکی زیادی به بازیکن دارد، بیشتر هم به چشم می‌آید. موسیقی‌های بازی Remnant: From the ashes با اینکه انگشت شمار هستند اما بسیار زیبا و با وسواس خاصی نوشته شده‌اند که به اتمسفر و محیط بازی رنگ و بوی خاصی می‌دهند. هریک از باس‌ها (غول آخرها) موسیقی منحصر به فرد خودشان را دارند که سبب می‌شود شخصیت متفاوتی پیدا کنند. این قطعات ارکسترال هستند و با ادوات الکترونیک ضبط نشده‌اند.

خوب، بد، زشت

گرافیک هنری بازی بسیار متنوع و چشم نواز است و استفاده از رنگ‌های خاص به جلوه‌های بصری، شخصیتی مستقل می‌دهد که داستان و دنیای بازی را به خوبی توجیه می‌کند. در یک سوم نخست، کمی یک نواختی در محیط و تکرار در استفاده از ابزارهایی که به صورت پیش‌فرض در اختیارتان قرار می‌گیرند، به چشم می‌آید. اما تنوع و نوآوری در دو سوم باقیمانده بازی، دوچندان خودنمایی می‌کند. با در نظر گرفتن این موضوع که بازی یک اثر AAA نیست و مشکلاتی از قبیل لیپ سینک (هماهنگی بین صداپیشه و انیمیشن حرکت لب‌ها) بسیار ضعیف وجود دارد، اما گرافیک فنی بازی قابل قبول و حتی بعضی اوقات چشم گیر است.

جالب است بدانید که سازندگان این بازی، امسال نسخه‌ی سوم فرنچایز Darksiders 3 را هم ساخته بودند و اگر کمی دقت کنید، شباهت‌های زیادی میان برخی از محیط‌های دو بازی مشاهده خواهید کرد. نقشه‌ی «زمین» تقریبا از مراحل اولیه Darksiders 3 کپی برداری شده است و حتی پوشش‌های گیاهی هم بدون تغییر به این بازی منتقل شده‌اند.

مساله‌ی بعدی به افت فریم مربوط می‌شود که این مورد در نسخه‌های کنسولی بیشتر به چشم می‌آید. اجسام هم گاهی اوقات دیرتر بارگذاری می‌شوند اما هیچ‌کدام از این موارد قرار نیست تا به تجربه‌ی گیمینگ شما آسیبی وارد کنند. پس با خیال راحت از بازی خود لذت ببرید.

دارک سولز با تفنگ؟!

بازی Remnant: From the ashes درعین تعهد به این اصل که می‌خواهد یک بازی شبیه سولز باشد، تفاوت‌های زیادی با فرمول این سری دوست‌داشتنی دارد. به عنوان مثال مرگ در Remnant مجازاتی ندارد اما سیستم چک پوینت و ریست شدن دشمنان دقیقا مثل سری سولز است. از سوی دیگر بازیکن تعداد محدودی آیتم برای بازیابی نوار سلامتی دارد که به کمک آن باید خود را از نقطه‌ی A به نقطه‌ی B برساند و برای افزایش تعداد آن، نیاز به آیتم خاصی دارد که از قضا به شدت کمیاب است.

یک معجون خوشمزه

با این حال این عنوان در بطن خود، نوآوری‌های زیادی دارد که در سری سولز نمونه‌اش را ندیده‌ایم. از اینجا بازی شباهت‌های زیادی به Diablo و عناوین مشابه آن پیدا می‌کند زیرا محیط‌ها کاملا تصادفی هستند و این موضوع باعث می‌شود علاوه بر افزایش ارزش تکرار، تجربه‌ی بازیکنان مختلف با یکدیگر تفاوت داشته باشد. بازی Remnant: From the ashes از یک سیستم ارتقای بسیار ساده و کارآمد بهره می‌برد تا بازیکنانی که تجربه کمتری در محیط‌ها کاملا تصادفی هستند و این موضوع باعث می‌شود علاوه بر افزایش ارزش تکرار، تجربه‌ی بازیکنان مختلف با یکدیگر تفاوت داشته باشد. سبک RPG دارند، گیج نشوند. بازی سه منبع اصلی برای ارتقا در اختیار بازیکن می‌گذارد که Armor، Weapon و Weapon Mod هستند.

برای گرفتن لباس (Armor) و سلاح‌ها باید داستان اصلی بازی را دنبال کرد. برای اکثر مادها نیاز به جستجوی سیاهچال‌‌های حاشیه‌ای بازی الزامی است که این موضوع تا حدودی بازی را در ژانر Dungeon Crawler قرار می‌دهد؛ زیرا غولآخرها و محیط‌های بازی کاملا تصادفی بوده و در هر بار بازی کردن، تعداد محدودی از آنها سر راه بازیکن قرار می گیرند. واحد پولی بازی Scrap نام دارد که در محیط پیرامون بازیکن به وفور یافت می‌شود و برای خرید و ارتقاء دادن همه چیز نیاز است. آیتم دیگری که برای ارتقاء تجهیزات به کار می‌رود، آهن است که بعد از هر پنج مرحله ارتقاء، نیاز به آیتم جایگزین کمیاب‌تری پیدا می‌کند. مادها که قسمت هیجان انگیز مبارزات بازی هستند، هر کدام قابلیت منحصر به فردی به بازیکن می‌دهند و وقتی سلاحی به یک ماد مجهز می‌شود، با استفاده از آن، شار‌ژ شده و قابلیت‌های جذابی را در اختیار بازیکن قرار می‌دهد. به عنوان مثال با استفاده از ماد آتش، تیرهای آتشین شلیک می‌شود که به مدت چند ثانیه اثرش روی دشمن باقی می‌ماند.

به غیر از ارتقای تجهیزات بازی، امکان ارتقا دادن شخصیت از طریق Trait یا استعدادهای مختلف فراهم است که موارد گوناگونی نظیر میزان سلامتی یا استقامت را شامل می‌شود. نکته‌ی جالب در مورد بازی Remnant: From the ashes این است که این استعدادها از ابتدای بازی دردسترس نیست و مانند سلاح‌ها و مادها باید در دنیای بازی آنها را جستجو کرد.

سیستم تیراندازی بازی بسیار راضی کننده و کم نقص است و طرفداران شوتر را هم به سمت خودش جذب می‌کند. توجه داشته باشید که هدشات کردن به معنای واقعی در این عنوان وجود ندارد و صرفا می‌تواند بهانه‌ای برای ضربه به نقطه حساس بدن به شمار آید؛ موضوعی که تنها بهانه طرفداران ژانر شوتر برای بازی نکردن این عنوان خواهد بود.این عنوان به جای استفاده از سیستم نیوگیم پلاس، از مکانیک جدیدی به نام Reroll World استفاده می‌کند که از این طریق می‌توان بازی را با همان درجه سختی و یک سناریوی جدید از نو آغاز کرد. جدیدترین بازی استودیوی Gunfire یک تجربه بسیار سرگرم کننده است اما در عین حال خالی از ایراد نیست وسیستم تیراندازی بازی بسیار راضی کننده و کم نقص است و طرفداران شوتر را هم به سمت خودش جذب می‌کند. باگ‌های تکنیکی زیادی در گوشه و کنار بازی به چشم می‌خورد.

یکی از بزرگترین نواقص بازی به مشکلات زوم کردن سلاح‌های دوربرد برمی‌گردد. بدون زوم کردن، استفاده از این قبیل سلاح‌ها غیرممکن است و بازیکن مجبور می‌شود که برای شلیک کردن، از زوم استفاده کند که در درگیری‌های نزدیک، باعث خطا و کلافگی خواهد شد.

تجربه تیمی لذت‌بخش

بدون شک بازی Remnant: From the ashes یکی از مهم‌ترین و متفاوت‌ترین ساخته‌های سال ۲۰۱۹ به حساب می‌آید که با موفقیت خود، طرفداران بازی‌های ویدیویی را شگفت‌زده کرد. سازندگان بازی با پشتیبانی بعد از انتشار و به روز رسانی‌های متعدد و همچنین محتواهای رایگان، نشان داده‌اند که به رضایت طرفداران خود اهمیت می‌دهند. تجربه‌ی این بازی را به تمام طرفداران ژانر اکشن نقش آفرینی پیشنهاد می‌کنم و توصیه دارم که اگر دوستی دارید که می‌توانید با استفاده از قابلیت Co-op بازی لذت خود را با او تقسیم کنید، ذره‌ای تردید به دلتان راه ندهید.

Resolution

Remnant: From the Ashes is undoubtly one of a kind. one of the most remarkable and noteworthy games in the current year that, along with its constant updates and free content, has successed in satisfying its audience, and ultimately achieve their contentment. Remnant is recommended to all the ARPG fans out there, and I’d highly suggest it to those who are looking for a massive Co-op experience as well.

Platform: PS4 – Score: 9/10

( این نقد براساس نسخه ارسالی ناشر بازی Perfect World Entertainment به دنیای بازی نگارش شده است. )