فیفا ۱۱+۱ ؛ اوج هنر بازی سازی ورزشی

یک گام جلوتر از ۲۰۱۲

وقتی برای اولین بار نام انقلاب در کنار نام FIFA آمد و از تغییرات آن صحبت شد تقریبا همه مطمئن بودند که این تغییرات به طور خاصی به نفع گیمر ها خواهد بود و قرار است از فیفا یک بازی متفاوت و بسیار کامل بسازند. فیفایی که با وارد شدن به عرصه ی ۲۰۱۱ تقریبا بی عیب و نقص بود و ضعف های بسیار کمی مخصوصا در بحث گیم پلی داشت. از همین جهت، جای پیشرفت بسیار کمی در این سری دیده میشد. اما با وجود موتور پایه ی جدید و استفاده از “فیزیک ریل تایم” تقریبا شکی نبود که این اتفاق خواهد افتاد. پس از عرضه ی دموی بازی، طرفداران از تغییرات انقلابی نگران شدند ولی این نگرانی پس از انتشار بازی اصلی خود به خود برطرف شد. در بازی اصلی بسیاری از ضعف های دمو برطرف شده بود و بازی تقریبا معادل همان چیزی است که طرفداران نیاز داشتند. اگر کمی با دقت به آن نگاه کنیم؛ سری فیفا که تقریبا همه بر این باور بودند که با نسخه ی ۲۰۱۱ به تکامل رسیده است نیازی به پیشرفت و تغییرات بنیادی نداشت. اما چرا این بازی در جاده ی انقلابی قرار گرفت؟ چون سازندگان می خواستند ثابت کنند که همیشه می توان رو به جلو حرکت کرد و پیشرفت داشت. همیشه می توان بهتر این بود و هیچ گاه نقطه ی توقفی وجود ندارد.

حالا فیفا ۱۲ یک گام جلوتر از سال انتشارش است و فقط یک قدم تا نسل بعد فاصله دارد. نسلی که هوش مصنوعی و تکنولوژی برتر حرف اول را می زند.

گوی سبقت

اگر نگاهی کلی به بازی فیفا بیندازیم متوجه پیشرفت در همه ی زمینه های آن می شویم. گرافیک بازی پیشرفت چشمگیری داشته است. نورپردازی بهبود یافته است و دیگر خبری از نورهای از پیش رندر شده نیست. چهره ها بسیار بهتر از قبل کار شده است و … . صداگذاری تغییرات جزئی داشته است. گزارش بازی کامل تر شده و بهبود یافته است. گیم پلی بازی دگرگون شده و دو عامل اصلی “فیزیک ریل تایم” و “دفاع تاکتیکی” آن را به واقعیت شبیه تر کرده است و …

اما همه ی این ها به یک دلیل به وجود آمده اند و  آن هم اصلی است که ظاهرا تنها در سری فیفا و توسط الکترونیک آرتز پیاده می شود. جوهره ای که باعث می شود یک ایده ی ناب، یک نوآوری و یک تغییر جسورانه، شکل گرفته و سپس اجرایی شود. به واقع چنین ریسکی را کمتر استودیویی می پذیرد. اما پس از این مرحله، یک قدم دیگر باقی می ماند و آن هم پیاده کردن ایده و ایجاد تغییر به نحو احسنت است، به طوری که نتیجه بهتر از قبل به دست آید. در واقع در فیفا ۱۲ همه چیز رو به جلو حرکت کرده است و این نتیجه ی عمل “منحصر به فرد” استودیوی سازنده است. شگل گرفتن ایده، جرات پرداخت به آن و ایجاد تغییر و سپس درست پرداختن به آن به نحوی که بهترین نتیجه ی ممکن به دست آید. این گونه است که فیفا ۱۲ گوی سبقت را از رقبا ربوده است و پیشرفتی کلی داشته که بسیار ستودنی است. هر چند اشکالاتی نیز در بازی بوجود آمده است که اگر چه از ارزش آن نمی کاهد اما باعث می شود که فیفا ۱۲ با وجود تغییرات گسترده پیشرفت های زیادی که دارد کامل به نظر نرسد تا هواداران به شماره ی بعدی و رفع مشکلات دل خوش کنند.

سخت!

اگر برای اولین بار به سراغ فیفا ۱۲ رفتید و همه ی توپها از دستتان در رفت و حریف حسابی از خجالتتان در آمد، نگران نشوید. برای عادت کردن به سیستم دفاع جدید بازی باید زمان صرف کنید. پیشنهاد خود سازندگان این بوده است که کسانی که می خواهند از بازی کردن فوتبال سخت لذت ببرند ابتدا بازی را بر روی درجه های سختی متوسط بازی کرده و پس از عادت کردن به سیستم دفاع تاکتیکی که بسیار به واقعیت نزدیک است، درجه های سخت تر را امتحان کنند. این سیستم کم کم کارامدی خود را به شما نشان می دهد. اندکی زمان میبرد که به آن عادت کنید ولی پس از آن دیگر دفاع کردن به یکی از لذت بخش ترین بخش های بازی تبدیل می شود و می توانید در برابر حریفتان قد علم کنید. اما اگر حوصله ی تمرین و تکرار و یافتن قلق این سیستم را ندارید به تنظیمات مربوط به کنترلر رفته و آن را به سیستم دفاع قدیمی تغییر دهید. اما یکی از مشکلاتی که می تواند آزار دهنده ظاهر شود، این است که وقتی دو نفره یا بیشتر بازی می کنید و یکی از شما به دفاع قبلی عادت دارد و دیگری دفاع تاکتیکی را می پسندد، نمی توان تنظیمات دلخواه را برگزید و بالاجبار یکی از طرفین باید به سیستم دفاع غیر تخصصی اش بازی کند.

اما باقی مکانیسم ها و قدرت های گیم پلی بازی تقریبا بدون تغییر مانده اند. نقطه ی قوت این بازی مکانیسم خوب دفاعی و کار تیمی بهبود یافته ی آن است که با هوش مصنوعی تقویت شده تکمیل می شود و فیفا ۱۲ را از بازی دیگری متمایز می کند.

نکته ی دیگری که لازم است به آن اشاره کنم، تحولی است که در بخش Career Mode بازی صورت گرفته است. علاوه بر جزئیات منو و اضافه شدن ابزار کارامد برای پیشبرد اهداف مدیریتی باشگاه و کسب موفقیت، نقل و انتقال بازیکنان تغییر کرده و ضمن این که به جزئیات و مسائل حاشیه ای توجه زیادی می شود، اصل موضوع نیز به واقعیت نزدیک شده و دچار تحول عظیمی گشته است. یکی از تحولات مهم و در خور، بوجود آمدن عامل “روح” است. به این صورت که شما بازیکنی را از تیم منچستر یونایتد خریداری می کنید و آن بازیکن در بازی مقابل منچستر بازی کند، هواداران منچستری او را هو می کنند، وقتی توپ به او می رسد سر و صدا می کنند و اگر گل زد، بازیکن به سمت هواداران تیم قبلی اش رفته و حرکتی شبیه عذرخواهی انجام میدهد. علاوه بر آن، در شیوه ی بازی کردن بازیکن نیز تغییر حاصل می شود و او نسبت به بازی های دیگر، انگیزه ی خاصی داشته و از خود بروز می دهد. در مثالی دیگر، اگر شما بازیکنی را از تیمی بخرید و در بازی اول به او بازی دهید و اتفاقا بازی بسیار خوبی از او شاهد باشید و مثلا هت تریک کند، محبوب هواداران تیمتان می شود و در ادامه ی فصل نیز بسیار با انگیزه و خوب کار می کند و به یکی از بهترین خرید های باشگاه بدل می شود.

گیم پلی این بازی نیز تقریبا کامل و بی نقص است، مگر در مواردی که ظاهرا غفلت سازندگان باعث بوجود آمدنشان شده است. به هر حال مشکلات کوچک، قابل چشم پوشی هستند و امیدواریم که در سال آینده به کلی برطرف شوند. با این حال، این بازی از نظر تکامل و خوش ساختی به فیفا ۱۱ نمی رسد و نقص هایی دارد. پس انتظار نمره ی کامل را نداشته باشید.

گرافیزیک

باگ های دیدنی نشات گرفته از مکانیک پرداخت به فیزیک بازی و بازیکنان به صورت همزمان، اولین چیزی است که از بازی دستگیر شما می شود. ممکن است با این گونه باگ ها و اتفاقات عجیب کمتر روبرو شوید اما برخورد ها علی رغم طبیعی شدن گاهی عجیب به نظر می رسند. درست است که نوع زمین خوردن، واژگون شدن، اثر نیرو و … بر اساس محل وارد شدن نیرو ی اولیه و جهت آن، و ضربه ی وارده محاسبه می شود و از این نظر، حرکات و زمین خوردن ها بسیار طبیعی به نظر میرسد، اما گاهی اوقات نیروی وارده بیش از اندازه محاسبه می شود و یک واژگونی عجیب پردازش شده و برای شما نمایش داده می شود. از طرف دیگر، گاهی نیروهای متعدد از جهات مختلف به بازیکن وارد می شود و همین عامل باعث می شود تا یک حرکت ناهنجار به نمایش درآید. امیدواریم در بازی بعدی این سیستم نوظهور پیشرفت کرده و مشکلات آن برطرف شود و امیدواریم این بهبود احتمالی با همان سرعتی اعمال شود که در مورد دمو و بازی اصلی اعمال شد. کسانی که دموی فیفا ۲۰۱۲ را بازی کرده باشند حتما می دانند که این برخورد های غیر معمول و غیر معقول در آن بسیار بیشتر مشاهده می شد و مقدار زیادی از آن ها برای بازی اصلی رفع و رجوع شد.

بهبود چهره های بازیکنان و تطابق بسیار بیشتر آن به واقعیت نسبت به بازی های سال های قبل که یکی از نیاز های اساسی گرافیک بازی بود نیز نکته ی دیگری است که بیان کردن آن خالی از لطف نبود.

همان طور که گفتم، چهره ها به اصل بسیار نزدیک شده است و دیگر نه تنها تشخیص بازیکن سخت نیست، بلکه انیمیشن چهره ها نیز بسیار طبیعی کار شده است و در هناگم خوشحالی، ناراحتی و فریاد کشیدن و … حس را به خوبی منتقل می کند. پیشرفت حاصله در این زمینه به همین جا ختم نمی شود و امسال EA Sports به جای استفاده از تصویر رندر شده ی بازیکن به عنوان آیکان او در لیست های مختلف بازی، از عکس واقعی آن ها استفاده کرده است.

در مورد بافت ها و نورپردازی، صحبت زیادی نیاز نیست، با این که پیشرفت چشمگیری وجود نداشته است و تقریبا همه چیز همانند سال قبل است، اما ظاهرا اندازه ی تکسچر ها بیشتر شده و در رزولوشن های بالا، بهتر از قبل جواب می دهد. افکت تغییر نور محیط و دگرگونی آب و هوا نیز اضافه شده است. بدین ترتیب، فیفا ۱۲ یکی از کامل ترین و پرجزئیات ترین جلوه های بصری را در اختیار ما می گذارد که تنها مشکلش این است که مربی را کنار زمین نشان نمی دهد!

سوت

یکی از ضعف های همیشگی سری فیفا که اتفاقا در این شماره هم همچنان با آن همراه است، این است که به طور کلی نتوانسته با استفاده ی درست از صداگذاری و تشویق های درست و درمان، جو استادیوم را شبیه سازی کند. پیاده کردن این جو به درستی کار سختی است اما آیا از دست سازنده ی با جرات فیفا بر نمی آید؟ همچنان مشکل قطع شدن ناگهانی تشویق ها در اواسط بازی برای چندین ثانیه با بازی همراه است. البته از طرف دیگر همچنان شاهد ریزه کاری های بازی هستیم. وقتی در آلیانز آرنا به بایرن گل میزنید و ورزشگاه غرق در سکوت می شود، ارزش کار صداگذاری بازی را درک می کنید. و یا وقتی موقع تعویض صدای بلندگوی ورزشگاه را با لهجه ی خاص گوینده که با تیم انتخابی متناسب است را می شنوید به دقت بالای آنان پی میبرید.

در مورد موسیقی بازی، می توان گفت که ترک های انتخابی، مثل همیشه عالی و متناسب است و جای هیچ حرفی را باقی نمی گذارد. همیشه یکی دو تا آهنگ فوق العاده در میان لیست پخش موسیقی بازی وجود دارند که باعث می شوند آدم کل اینترنت را برای دانلود آن ها زیر و رو کند. فیفا ۱۲ هم از این قاعده مستثنا نیست.

شوت

بخش های متعدد و متنوعی از بازی پیشرفت داشته است و شاهد بهبود یافتن بسیاری از المان های موجود در گیم پلی و گرافیک بازی هستیم. در بخش گیم پلی دویدن، دریبل زدن و شوت کردن بهتر شده است. هوش مصنوعی بازی نیز از پیشرفت بی نصیب نمانده و دستخوش تغییرات مثبتی شده است. اما با این وجود همچنان فیفا بازی کردن همراه با دوستان و یا به صورت آنلاین، حس و حال دیگری دارد. یکی از خوبی های فیفا ۱۱ ، وجود بخش LAN Party بود که اجازه میداد کاربرانی که از بازی های کپی استفاده می کنند با استفاده از سرور های گیم رنجر، به آنلاین بازی کردن بپردازند، اما در فیفا ۱۲ این بخش LAN حذف شده است و این یعنی خداحافظ گیم رنجر. بنابر این من نیز نتوانستم آنلاین بازی را تجربه کنم و حتی در منو های آن هم سرک نکشیدم. ولی هنوز هم می توان دوستی را به خانه دعوت کرد و دو نفره بازی کرد.

یار دوازدهم، با همه ی پیشرفت ها و نوآوری هایش، با همه ی عیب ها و باگ های خنده دار فیزیکش و با وجود طرفداران پر و پا قرص PES، هنوز نیامده شروع به درو کردن جوایز کرد و امتیاز های بالایی را از آن خود کرد. هم اکنون نیز در فروشگاه ها یکه تازی می کند. به خصوص این که امسال کوچکترین تفاوتی بین نسخه ی PC و نسخه های کنسولی این بازی وجود ندارد. این بازی زیبا را از دست ندهید. شک نکنید که با این بازی فیفا باز خواهید شد، خواهید ماند و خواهید … .!

امتیازات:

گیم پلی: ۸.۵

گرافیک: ۹.۵

صدگذاری و موسیقی: ۹

ارزش: ۹

نویسنده: سعید زعفرانی