۵ برتر | پنج بسته‌الحاقی داستانی که از نسخه اصلی بازی خود نیز بهتر بودند

چند سالی می‌شود که اسم‌اش را زیاد می‌شنوید. نسخه‌های فرعی، بسته‌های الحاقی و DLCها از بازی‌های محبوب که گاهی تحت عنوان بسته‌های الحاقی Standalone، مجزا یا داستانی از آن‌ها یاد می‌شود. تجربه‌ای که نمی‌توان از ‌آن به عنوان یک تغییر رو به جلو و بزرگ نسبت به نسخه اصلی بازی یاد کرد٬ ولی هم‌چنان می‌تواند برای مدت بیشتری طرفداران را راضی نگه‌ دارند و سرگرم‌کننده باشند؛ در ادامه با پنج بسته‌الحاقی داستانی که از نسخه اصلی بازی خود نیز بهتر بودند همراه دنیای بازی باشید.

آن‌چنان سخت نیست که بفهمیم چرا چنین بازی‌هایی برای ما وسوسه‌کننده هستند؛ با یک موتور مشترک ساخته شده‌اند٬ از قابلیت‌های آشنای بازی اصلی استفاده می‌کنند و این عناوین به صورت مستقل عرضه می‌شوند. نکته خوب ماجرا این است که سازندگان از اید‌ه‌های جذاب و نابی در آن‌ها استفاده می‌کنند و نیازی نمی‌بینند که از چیز‌های اضافه و وقت پرکن استفاده کنند. این باعث می‌شود که سازندگان بیشتر از همیشه به وقتی که قرار است برای انجام بازی گذاشته شود٬ احترام بگذارند.

Infamous First Light

در کنار این‌که Sucker Punch بازیکنان را در یک «سیاتل» پرجزییات و دوباره طراحی شده غرق می‌کند٬ اما نتوانست یک شروع به‌یاد ماندنی را برای کنسول PS4 رغم بزند. Infamous Second Son از نظر فنی خارق‌العاده بود و باعث شگفتی بسیاری از افراد در شروع نسل جدید شد، ولی Delsin Rowe و شورشی که به پا کرد نتوانست انتظاراتی که به وسیله قدرت Cole MacGrath به وجود‌ آورده شده بود را برآورده کند. بعد از ۵ ماه، Infamous First Light عرضه شد و توانست با قدرت نئونی خود راه‌حلی باشد برای مشکلات Second Son.

در طول ۶ ساعت پر از حادثه٬ Infamous First Light با پیشینه‌ای که از Second Son به همراه داشت٬ به روایت زندگی دردناک Abigail “Fetch” Walker می‌پردازد که با مسائلی مثل از دست دادن برادرش و هم‌چنین قدرت‌هایش روبه‌رو می‌شود.  مراحل داستانی بهترین دلیلی هستند که باعث می‌شود ما دوباره به سمت شهر سیاتل شیرجه بزنیم. First Light برای کسانی هم که از عاشقان مبارزات سریع و روان سری Infamous هستند٬ بسیار رضایت‌بخش خواهد بود و با چالش‌های DUP که در بازی وجود دارد، می‌توان فهمید که چند مرده حلاجید.

سری Infamous در تلاش خود برای انتخاب بین خوبی و بدی بسیار به بی‌راهه رفته است. این ویژگی که در Bioshock نیز وجود دارد٬ با اینکه انجام بازی را لذت‌بخش کرده است ولی در پیدا کردن هویت خود وامانده است؛ اما Sucker Punch تنها در این نسخه فرعی است که هوشمندانه عمل کرده است و با تمرکز روی تنها یک قدرت، توانست تمرکز بیشتری نیز روی شخصیت‌پردازی و تکامل آن کند که باعث شد First Light به یک بازی بهتر و زیباتر تبدیل شود.

Dishonored: Death of the Outsider

چه چیزی بهتر از این‌که یک نسخه از یکی از بهترین فرانچایز‌ها عرضه شود و جواب سوالی که طرفداران از ابتدا با آن طرف بودند را بدهد؟ رازی در سری Dishonoerd وجود دارد و آن این است که Outsider کیست و چه هدفی دارد؟ الهه‌ای که قدرت‌های فراطبیعی خود را از یک بعد اسرارآمیز به‌نام Void گرفته است و تقریبا پشت تمامی اتفاقات مهم Dishonored بوده است. با عرضه Death of the Outsider تمامی سرنخ‌ها کنار هم می‌آید تا راز از این پرده برداشته شود.

بازی کردن از دید یکی از قاتلین آشنا در Dishonoerd به‌نام Billie Lurk که درون‌اش حس انتقام موج می‌زند٬ بهترین راهی بود که می‌توانستیم پایان این ماجرا را تجربه کنیم. شخصیتی که در گیر و دار اصول اخلاقی نیست و از آن‌جایی که مثل Corvo و Emily پیشینه سلطنتی و صلح‌طلبانه ندارد٬ باعث می‌شود که برای انجام این ماموریت خونین مناسب‌ترین کاندیدا باشد. با این انتخاب٬ استودیو Arkane توانست از فرصت استفاده کند و مکانیزم‌های جدیدی را در Death of the Outsider استفاده کند.

چیزی که بیشتر از همیشه این Atandalone را وسوسه‌انگیز می‌کند٬ مرحله جذاب سرقت از بانک در Karnaca است. دلیل جذابیت این مرحله استفاده ترکیبی از مکانیزم‌های اصلی Death of the Outsider است. می‌توان با استفاده از Semblance (قدرت جدید دزدیدن چهره افراد) به‌صورت مخفیانه به بانک نفوذ کنید٬ در حالی که نبود سیستم Chaos شما را به ریسک بیشتر بدون این‌که مجازاتی در انتظارش باشد سوق می‌دهد.ترکیب المان‌های جدیدی مثل این با قدرت‌های قدیمی و آشنا باعث شده است که Death of the Outsider را به یک Dishonored ویژه تبدیل کند.

GTA: Episodes from Liberty City

خیلی وقت پیش، زمانی که Rockstar North درگیر پول پارو کردن از به‌روز رسانی بازی آنلاین خود یعنی GTA Online نبود٬ محتوای تک‌نفره برای بازی‌های خود می‌ساخت و عرضه می‌کرد. اگر Spin-off بازی Red Dead Redemption یعنی Undead Nightmare را که به خوبی نسخه اصلی بود٬ کنار بگذاریم؛ آخرین تجربه Rockstar North باعث شد که یکی از بهترین Stand aloneها عرضه شود: Episodes from Liberty City.

هر دو محتوای اضافه Ballad of G*y Tony و The Lost and the Damned که برای GTA IV آمد٬ روایت تازه‌ای را از شهر شلوغ Liberty City نسبت با آن چیزی که با «نیکو بلیک» تجربه کردیم٬ ارائه می‌دهد. اصولا هر کسی که برای بار اول وارد دنیای GTA می‌شود، بسیار جذب‌اش می‌شود اما با Luis و Johnny به یک مکان آشنا با تجربه‌های جدید مثل سرقت٬ آدم‌ربایی و دیوانه بازی‌های ثابت GTA٬ بر می‌گردیم؛ ویژگی‌هایی که چند سال بعد در GTA V با سه شخصیت اصلی دیدیم.

با وجود این المان‌ها٬ Episodes from Liberty City عنوانی است که در بخش مراحل اصلی نسبت به GTA IV تحولی ایجاد نمی‌کند. با اینکه هر اپیزود خیلی طولانی نیست، ولی در همان مدت کوتاه می‌توانید با Ballad of G*y Tony به دیکسو‌ها بروید یا یک هیلکوپتر طلایی را برانید و The Lost and the Damned با گروه موتورسواری خود ثابت کنید که شهر متعلق به چه کسی است.

Far Cry 3: Blood Dragon

Far Cry 3: Blood Dragon داستان٬ طراحی و همه ویژگی‌های جذاب خود را از فیلم‌های VHS دهه ۸۰ الهام گرفته است و یک معجون درست و حسابی تحویل ‌ما می‌دهد. با اینکه ما ارجاعاتی به Escape from New York ،Aliens و بازی‌های ۱۶ بیتی قدیمی را می‌بینیم، ولی بازی در قالب محکم و استواری به نام Far Cry ریخته شده است. پکیجی که شاید خیلی خودش را جدی نمی‌گیرد، ولی به راحتی می‌تواند هر گیمری را به خودش جذب کند.

Far Cry 3 این فرصت را می‌داد که بعد از استفاده از مواد توسط Jason Brody به دنیاهای عجیب و غریب و LSDبار بروید. در  همه جای Far Cry 3: Blood Dragon بیشتر از این نوع دیوانگی‌ها دیده می‌شود. این‌بار به سازندگان این فرصت داده شده است تا از این نوع المان‌ها هوشمندانه‌تر استفاده کنند.

چیزی که Blood Dragon کم دارد، یک نقش منفی به‌یاد ماندنی است. شاید به مذاق همه خوش نیاید، ولی اگر دوست دارید به سبک یکی از قسمت‌های GI: Joe کشتار راه بیاندازید، یا برگردید به Duke Nukem قدیمی٬ بهتر است وقت تلف نکنید و سریعا بروید سراغ Far Cry 3: Blood Dragon.

Uncharted: The Lost Legacy

در سال ۲۰۱۶ میلادی یک DLC تک‌نفره برای Uncharted 4: A Thief’s End معرفی شد و بعد از عرضه Lost Legacy بار دیگر ثابت شد که Naughty Dog همیشه می‌تواند در اوج بماند. با آوردن Chloe Frazer و ضد قهرمان بازی Nadine Ross، این محتوای اضافه تبدیل به یک تجربه ماجراجویانه عالی شد که حرف‌های زیاد در بخش‌های مختلف به‌خصوص در طراحی مراحل دارد.

بر خلاف ماجراجویی کش داده شده و گاها غمگین «نیتن دریک»٬ در The Lost Legacy شاهد برگشت همان عطش ماجراجویی سابق هستیم که با ایده‌‌های جدید و البته متناسب با مراحل داستانی٬ همراه است. نمی‌گوییم که در Uncharted 4 چنین چیزی اصلا وجود نداشت، ولی بعضی اوقات حس می‌کردیم که غیرطبیعی و مکانیکی است و چنین حسی در Lost Legacy وجود ندارد.

به علاوه، این‌که PlayStation اثبات می‌کند توانایی ساخت یک Uncharted خوب را بدون حضور Nathan Drake دارد٬ Lost Legacy یک دکمه برگشت به دنیای این بازی است که پر است از صحنه‌های سینماتیک و شخصیت‌ پردازی‌های عالی که این‌بار در یک محتوای کوچک‌تر ارائه می‌شوند. ما به‌خوبی می‌بینیم که چه‌قدر این دو ماجراجوی ما می‌توانند خودشان را در Uncharted نشان دهند که بیشتر از همه ما این را در چپتر چهارم بازی The Western Ghats حس می‌کنیم. در این مرحله است که بازیکنان کنترل یک جیپ را برعهده می‌گیرند و از نقطه‌ای به نقطه‌ای دیگر برای پیدا کردن اشیای دزدیده شده می‌روند.