جام بازی های الکترونیکی: جایزه بزرگ تهران چه شد؟!

در پاییز سالی که گذشت بود که پوسترهای «جام بازی های الکترونیک جایزه بزرگ تهران» شروع به خودنمایی در بسیاری از ایستگاه‌های متروی پایتخت و تابلوهای تبلیغاتی شهرداری آن کردند. پوسترهای جذابی که خبر از بزرگترین و پرجایزه‌ترین جام ورزش‌های الکترونیکی کشور می‌دادند. مسابقاتی که قرار بود اسفندماه در سه رشته‌ی EA Sports FC، e-Football و کلش رویال (برای بانوان، صرفا کلش رویال!) برگزار شود. با مجموع جوایز قریب به دویست میلیون تومان که امری بی‌سابقه بود. در ادامه با جدیدترین اخبار و مسابقات بازی ایران، وبسایت دنیای بازی را همراهی کنید.

جزئیات برگزاری جام بازی های الکترونیکی

بگذریم از این که چرا رشته‌های قابل شرکت بانوان صرفا به کلش رویال محدود شده بود! موضوع صحبت امروز ما مسئله دیگری است. پاییز و زمستان با تبلیغات سنگین «جشنواره مردمی آرمان» و شهرداری تهران به عنوان دو نهاد برگزارکننده، گذشت. بهمن و اسفند هم گذشت و ثبت نام و برگزاری مسابقات هم انجام شد. حتی سال هم گذشت و عید آمد؛ اما همین جا صبر کنید، چرا که برخی از ورزشکارهای حرفه‌ای ورزش‌های الکترونیک کشورمان شب عید امسال حال و روز خوبی نداشتند… .

کیست که اندکی در زمینه ورزش‌های الکترونیک ایران فعال بوده باشد و نام پی‌بی‌آی، الاینس، یانگ بویز و… را نشنیده باشد؟ تیم‌های ورزش‌های الکترونیک مستقل ایران که برخی از گیمرهای حرفه‌ای آن‌ها (بدون ذره‌ای حمایت سیستمی) در سطح شناخته‌شده جهانی هستند. جوانانی که همه‌ی سختی «ورزشکار بودن» و از آن سختتر، «گیمر بودن» در ایران را با نجابت تحمل کرده و می‌کنند؛ بدون کوچکترین گوشه چشمی. چرا؟ چرا که اهمیت آینده ورزش‌های الکترونیکی را می‌دانند و نمی‌خواهند که سرزمینشان از همین ابتدا در این زمینه‌ی نوظهور، کم و کاستی داشته باشد.

ورزشکاران الکترونیک ایران کاملا مستقل هستند. به جز اندکی که با تیم‌های خارجی قرارداد دارند، باقی با تمانینه، هر روز تمرین‌های سختی دارند. برخی، روزها به دنبال یک لقمه نان می‌روند و شب‌ها پای تمرین حاضر می‌شوند. به امید این که روزی بتوانند در حد و اندازه «تیم ملی ورزش‌های الکترونیک جمهوری اسلامی ایران» ظاهر شوند و برای کشورشان افتخارآفرین باشند.

در دنیای بازی بخوانید:

مجوزدهی انجمن ورزش‌های الکترونیک به مسابقات قانونی است؟

امید این جوانان به همین جام‌ها و مسابقات است. به همین «انتخاب تیم ملی». به همین خاطر است که بسیاری از آن‌ها، شب عید، خود را با مشقت گاها از دورترین شهرستان‌های کشور به تهران و پارک لاله رساندند تا در جام آرمان شرکت کنند. اما روی دیگر سکه جشنواره آرمان و شهرداری تهران هستند که دیگر خبری از بوق و کرنای تبلیغاتی‌شان نیست.

حواشی جایزه بزرگ تهران

طبق اعلام رسمی جمعی از ورزشکاران الکترونیک ایران، مبلغ صد و نود میلیون مجموع جوایز (نفر اول= یک دستگاه پلی‌استیشن ۵) ناگهان در مرحله یک هشتم نهایی EA Sports FC حذف شده و اعلام شده که به هشت نفر برتر هر یک سه میلیون تومان جایزه تعلق خواهد گرفت! و آن پلی‌استیشن ۵ هم جای خود را به پلی‌استیشن ۴ منسوخ داده است!

و از همه این‌ها بدتر، وعده انتخاب تیم ملی نیز گویا وعده سر خرمن بوده… . مسئولین در آخرین مراحل مسابقات تغییرات را اعلام کرده‌اند و جایزه اصلی و انتخاب تیم ملی را به دور بعدی مسابقات موکول ساخته‌اند! یک وعده سر خرمن دیگر؟!

حال چه کسی پاسخگوی زا به راه شدن برخی از جوانان بااستعداد این مملکت در شب عید خواهد بود؟ چه کسی آب ریخته‌ی آبرو و امید را به کاسه بازخواهدگرداند؟ اگر مبلغ جوایز از همان اول این مقدار اندک بود، پس آن همه تبلیغات چه بود؟ (بماند که هزینه‌ی آن تبلیغات صدها برابر جوایزی که به گیمرها عطا شده است بود و در این میان برخی بوهای کثیف به مشام‌های تیز می‌رسد) و اگر مبلغ همان صد و اندی میلیون بود، پس چه شد؟ «آینده ورزش‌های الکترونیک ایران» چه شد؟ جایزه بزرگ تهران چه شد؟

نظر شما مخاطبین دنیای بازی در مورد جام بازی های الکترونیکی: جایزه بزرگ تهران و حواشی آن چیست؟