دنیای سینما: نقد و بررسی انیمیشن Kung Fu Panda 3

بالاخره پس از صبری چهار ساله بار دیگر شرکت دریم ورکز، نسخه جدیدی از سری انیمیشن‌های محبوب «پاندای کونگ فو کار» را روانه سینماها کرده که اگر بخواهیم نظر منتقدان  را در نظر داشته باشیم، سازندگان فرمولی مشابه قسمت‌های قبلی را به‌کار برده‌اند که به‌نظر می‌رسد این‌بار نتوانسته به موفقیت‌های لازم دست یابد.  با توجه به این موضوع که این انیمیشن طرفدارهای بسیاری دارد، تصمیم گرفتیم در این قسمت از دنیای سینما به بررسی آن بپردازیم، بنابراین همراه دنیای بازی باشید.

دریم ورکز و پیکسار همیشه رقیب‌های اصلی یکدیگر در زمینه تولید انمیشن‌ بوده‌اند که در اکثر مواقع پیکسار با انیمیشن‌های متفاوت و ناب یک قدم از دریم ورکز جلوتر بوده است. البته این مسئله بدان معنا نیست که شرکت دریم ورکز از ایده‌های جدید استفاده نمی‌کند، خیر، بلکه ایده‌های پیکسار بسیار فوق‌العاده هستند؛ نمونه‌ی بارز این مسئله هم انیمیشن بسیار موفق «پشت  و رو». اما با نگاهی به گذشته می‌توان دریافت که شرکت دریم ورکز برخلاف شرکت پیکسار علاقه زیادی به ساخت دنباله برای انیمیشن‌های خود دارد و سعی می‌کند تا با حفظ فرمول همیشگی موفقیت‌های مالی قسمت‌های گذشته را تکرار کند که متاسفانه همین مسئله در دراز مدت ضربه بزرگی به انیمیشن‌های این شرکت زده است؛ برای مثال سری «شرک» که با ایده‌ای نو آغاز شد، در ادامه به‌هیچ وجه نتوانست موفقیت‌های قسمت‌های آغازین را تکرار کند. این مسئله را شاید بتوان به قانونی نانوشته ارجاع دهیم که براساس آن در اکثر موارد دنباله‌ها هر چند از لحاظ مالی به موفقیت دست می‌یابند اما هرگز نمی‌توانند همانند نسخه‌های پیشین طرفداران را راضی از سینما بدرقه کنند. البته همیشه استثناهایی نیز وجود دارد که باعث می‌شود نتوان این قانون را کلی دانست؛ برای مثال قسمت دوم سری «چگونه اژدهای خود را آموزش دهید» که محصول همین شرکت بوده است، توانست در زمینه فروش و جلب رضایت هواداران بهتر از قسمت نخستین عمل کند، اثری که هدف خود را نوجوانان قرار داده و با داستان و محتوایی مناسب توانست به هدف خود دست یابد. با استناد بر همین مسئله، به‌شخصه انتظار داشتم، شرکت دریم ورکز متوجه این مسئله شده باشد که همیشه تکرار یک فرمول موفقیت‌آمیز نخواهد بود، اما به‌نظر می‌رسد دریم ورکز قصد تغییر رویه را ندارد.

در این قسمت از سری پاندای کونگ فو کار که با داستانی سر راست تر و بدون پیچیدگی روبرو هستیم، کای-شخصیتی گاو مانند- که در گذشته در کنار استاد اوگ‌وی به نبرد می‌پرداخته، تحت تاثیر قدرت «چی»  قرار گرفته و با شکست دادن او از دنیای عرفانی به‌دنیای مادی باز‌می‌گردد تا با بدست آوردن چی دیگر استادان رزمی و جنگجوی اژدها اهداف شوم خود را دنبال کند که پیدا شدن پدر پاندا و وظیفه استادی او برای دیگر جنگ‌جویان را هم باید به‌عنوان خرده داستان به آن اضافه کرد. از آن‌جایی که می‌توان گفت این اثر برای کودکان ساخته شده، داستان این قسمت از پیچیدگی‌های داستانی برخودار نبوده و قرار نیست مخاطب خود را غافل‌گیر کند، همین مسئله نیز باعث شده تا در آن شاهد سکانس‌های احساسی نبوده و حتی در مواردی که پتانسیل آن وجود داشته، سازندگان به سادگی از آن‌ها می‌گذرند. حتی سازندگان برای انتقال پیام‌های داستان، آن‌ها را به‌صورت کاملا مستقیم به مخاطب خورانده که مطمئناً چنین روش‌هایی در حال حاضر که شرکتی همانند پیکسار پیام‌های اخلاقی‌اش را با ظرافت تمام در داستان می‌گنجاند، تاثیر گذار نخواهد بود. البته به غیر از داستان این مسئله در دیگر بخش‌ها نیز کاملاً مشهود است، شخصیت منفی این قسمت که جی کی سیمونز صداپیشگی او را برعهده داشته، جز صدایی خشن، هیچ یک از ویژگی‌های یک شخصیت منفی را ندارد و در برخی مواقع بیشتر شبیه افرادی است که از مشکل کمبود توجه رنج می‌برند. همچنین دلیل محکمی نیز برای بد بودن او ارائه نمی‌شود؛ زیرا این موارد نکات ریزی هستند که بزرگسالان بیشتر به آن‌ها توجه کرده و کودکان اهمیتی به چنین مسائلی نمی‌دهند. حتی طنزها نیز تنها بر روی پاندا و ساده لوحی‌های او تمرکز داشته که این مسئله در برخی مواقع موثر و در برخی دیگر نیز نمی‌توانند خنده بر لبان مخاطب خود قرار دهند. البته سازندگان در این بین تلاش‌های نافرجامی نیز داشته‌اند تا بتوانند در کنار مخاطبان کم سن و سال، مخاطبان بزرگ‌سال را نیز به سینماها کشانده که از میان آن‌ها می‌توان به طراحی مبارزات فیلم اشاره کرد که هرچند خشن نیستند، اما مطئمناً برای کودکان نیز ساخته نشده‌اند. موسیقی‌دان بزرگ آلمانی، هانس زیمر، نیز یکی دیگر از این تلاش‌ها است. او که پیش از این نیز تجربه همکاری در این سری را داشته، وظیفه ساخت موسیقی این قسمت را نیز برعهده گرفته که محصول نهایی او به‌همراه تم شرقی‌اش، این‌بار نیز همانند دیگر آثارش در تک تک سکانس‌های انیمیشن خودنمایی کرده و از همان دقایق آغازین مخاطب را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند. البته تلاش‌های دیگری نیز صورت گرفته و تمرکز بر روی برخی جزئیات داستانی همانند که ناسازگاری دو پدر پاندا  که نویسندگان بیشتر از استاد شدن پاندا به آن پرداخته‌اند از همان دسته‌اند که نتیجه قابل‌توجهی را به‌همراه ندارند. اما تمامی این مشکلات می‌توانست با یک پایان غم‌انگیز و حماسی به‌فراموشی سپرده شود، پایانی که می‌توانست آن را مناسب با مخاطبان حداقل نوجوان قرار دهد، اما سیاست‌های دریم ورکز اجازه‌ی چنین کاری را نداده است؛ زیرا آن‌ها همانند بسیاری دیگر تنها به‌دنبال یک دلیل برای ادامه سری‌های محبوب و درآمدزایی هستند.

پاندای کونگ فو کار ۳ بدون شک مناسب کودکان و مخاطبان کم سن و سال است و تمامی بخش‌های آن نیز متناسب با آن‌ها ساخته و پرداخت شده‌اند؛ هر چند تلاش‌هایی صورت می‌گیرد تا مخاطبان بزرگسال نیز با پایان آن راضی از سینماها خارج شوند، اما ناموفق هستند. بنابراین باید گفت که سازندگان باید به‌همین مقدار فروش که حدودا ۴۰۰ میلیون دلار می‌شود، راضی شوند؛ زیرا حالا دیگر جدیدترین اثر شرکت دیزنی یعنی انیمیشن «زوتوپیا» اکران شده که به‌طور حتم اکثر سینمادوستان آن را برای آخر هفته خود انتخاب خواهند کرد. در مجموع اگر قصد دیدن این قسمت را دارید، صبر کنید تا نسخه ی با کیفیت آن نیز عرضه شود؛ زیرا این انیمیشن در مقایسه با نسخه‌های پیشین در بخش بصری پیشرفت چشم‌گیری داشته که تجربه تماشای آن را لذت‌بخش‌تر خواهد کرد.