کدام ویندوز بهتر است؟ ویندوز ۷، ۸.۱ یا ۱۰؟

کدام ویندوز بهتر است؟ ۳ سال پیش، یعنی وقتی که ما در حال بنچمارک گیری ویندوز ۸ بودیم، اشتیاق داشتیم تا مطمئن شویم این نسخه از ویندوز به خوبی نسخه ی قبل یعنی ویندوز ۷ است. چرا که ویندوز ۸ یک ارتقاء بزرگ از دوران ویندوز ویستای ۲۰۰۶ محسوب می شد.

در پایان، مشخص شد که ویندوز ۸ همتراز ویندوز ۷ است و گهگاه سریعتر؛ یا به عبارتی:

اگر بنچمارک ها را کنار بگذاریم، ویندوز ۸ خیلی جلایافته تر از ویندوز ۷ ظاهر شده، حتی اگر علاقه ای به صفحه ی استارت ندارید و برنامه ی شما مطلقا استفاده از دسکتاپ است. این نسخه از ویندوز برای استفاده های کلی روان تر و بنظر سریع تر است، چیزی که از نظر من قابل توجه ترین نکته در سیستم ضعیفِ Athlon II X4 ما بود. در هر حال، این یک شروع عالیست. استیل مترو/مدرن حالا مجبور است هرطور شده خودش را بعنوان یک سیستم عاملِ کراس پلتفرم به دسکتاپ ها، لپ تاب ها و تبلت های ویندوزی تحمیل کند.

به صراحت از نظر من، صفحه ی استارتِ ‘مترو’ در آن زمان یک شکست بزرگ و تنها مشکل اساسی ویندوز ۸ بود. البته من با استفاده از برنامه Classic Shell (نرم افزار تغییر صفحه ی استارت به همان حالت سابقِ منوی استارت) از استفاده از این سیستم عامل لذت کامل را بردم.

خوش بختانه، مایکروسافت از اشتباهاتش در نسخه های قبل درس گرفته و حالا آنها را در ویندوز ۱۰، که ما فکر میکنیم تا به الان بهترین سیستم عامل مایکروسافت است تصحیح کرده. علت این انتخاب ما چیز های متفاوتی است، شاید بخاطر ظاهر بهبود یافته اش، قابلیت چند پلتفرمی اش و یا اصلا فقط شکل و شمایلش!

پس از ماه ها استفاده از نسخه بتا، بالاخره در روز انتشار ویندوز ۱۰ را نصب کردم و فکر می کردم با یک نسخه سریع و باثبات رو به رو شدم اما اینکه دقیقا چقدر سریع تر از ویندوز ۸.۱ یا ویندوز ۷ بود، مشخص نشد.

مشخصات سیستم های تست

برای تست هر سه سیستم عامل از یک نصب تازه ویندوز، تمام آپدیت ها بعلاوه ی نرم افزار های تست ما بر روی سه پیکربندی کاملا مشابه استفاده شده است.

• پردازنده: Intel Core i5-4670K 3.4GHz-3.8GHz
• مادربورد: Asrock Z97 Extreme6
• حافظه رم: 8GB DDR3-2400 RAM
• کارت گرافیک: Nvidia GeForce GTX 980
• هارد دیسک: Crucial MX200 1TB
• منبع تغذیه: SilverStone Essential Gold 750w
• سیستم عامل ها: Windows 7, Windows 8.1, Windows 10 Pro 64-bit

عملکرد در بوت، اسلیپ و هایبرنیت

زمانی که برای هر سیستم عامل طول می کشد تا بالا بیاید، با Boot Racer اندازه گیری شد و نتیجه این چنین شد که در رالی که مبدا آن لوگوی ویندوز و مقصد آن دسکتاپ قابل استفاده بود ویندوز ۸.۱ با چهار ثانیه به مقام سریعترین و ویندوز ۱۰ با شش ثانیه به مقام کندترین دست یافتند.

اندازه گیری دستی با یک کرونومتر نیز همین نتایج را در بر داشت. گرچه در شرایط واقعی من انتظار تفاوت های حسابی را داشتم، اما تقلا های من بی فایده بود و این سه سیستم عامل تازه نصب شده فقط یک یا دو ثانیه با یکدیگر اختلاف زمانی داشتند.

مطمئنا این نتایج بسته به سخت افزار مورد استفاده، پیکربندی و وضعیت سیستم عامل بعد از چند ماه، استفاده یا عدم استفاده از پچ ها و برنامه های آسیب رسان کاملا متفاوت خواهد بود. از آنجایی که سخت افزار و همه ی شرایط برای هر سه سیستم عامل یکسان بود، مشخص شد که ویندوز ۱۰ کمی در بالا آمدن، از پدرانش کند تر است.

در این قسمت زمانی که طول می کشد سیستم از حالت Sleep بالا بیاید را اندازه گرفتیم. تست لحظه ای که دسکتاپ شد متوقف شد. (و برای اینکه سیستم عامل یکراست دسکتاپ را بارگذاری کند ما از یک میانبر اختیاری استفاده کردیم)

ویندوز ۷ زمان کاملا زیادی را صرف بالا آمدن از اسلیپ هیبریدی کرد– بطور متوسط ۱۷ ثانیه. ویندوز ۸.۱ بطور قابل توجهی سریعتر بود و فقط با ۱۰ ثانیه بالا آمد در صورتی که ویندوز ۱۰ دو ثانیه سریع تر بود.

نتایج بالا آمدن از Hibernate مشابه نتایج Sleep بود و بالا آمدن ویندوز ۱۰ فقط ۲۱ ثانیه طول کشید، در حالیکه ویندوز ۸.۱ کمی کند تر بود. ویندوز ۷ هم با اختلاف قابل توجهی کند ترین سیستم عامل این قسمت معرفی شد.

بنچمارک های مصنوعی

Cinbench R15 معمولا دارای یک حاشیه ی خطا بین ۵% است، گرچه امکان کاهش تاثیر این خطا با گرفتن معدل ۳ بار تست وجود دارد. کاری که ما انجام دادیم دقیقا همین گرفتن معدل ۳ بار تست بود. با بررسی نتایج پردازش تک لایه ای (نوار آبی) یک افزایش اندک از ویندوز ۷ به ویندوز ۸.۱ و از ویندوز ۸.۱ به ویندوز ۱۰ میبینیم. مسلما چیز قابل توجهی نیست، اما همین افزایش اندک تاثیر زیادی بر روی نتایج پردازش چند لایه ای داشت، جایی که ویندوز ۱۰، ۷% از ویندوز ۷ و فقط ۲% از ویندوز ۸.۱ سریعتر بود.

با استفاده از PCMark 7 ما به نتایج جالبی دست پیدا کردیم: ویندوز ۱۰ با اختلاف زیاد ۱۰۰۰امتیازی همواره از ویندوز ۸.۱ سریعتر بود و ویندوز ۸.۱ هم با کمی اختلاف از ویندوز ۷ بهتر نمایان شد.

برای آخرین بنچمارک مصنوعی ما تصمیم به بررسی “حرکت پارتیکل های سه بعدی” کردیم و در آخر هم به نتایج مشابهی بر روی هر سه سیستم عامل رسیدیم. ویندوز ۱۰ بطور متوسط کندترین بود در حالی که ویندوز ۸.۱ بهترین نتیجه را ارائه داد.

عملکرد در برنامه ها

در Excel 2013 ویندوز ۱۰ و ویندوز ۷ نتایج مشابهی داشتند در حالی که ویندوز ۸ همواره کند تر بود.

در این مورد فایرفاکس در ویندوز ۱۰ در مقایسه با ویندوز ۷ و ۸.۱ در حدود ۷% کند تر است، این نتیجه از ۷ بار تست حاصل شده.

جالب است بدانید هنگام اندازه گیری عملکرد کروم با استفاده از پلاگین Mozilla Kraken هم ویندوز ۱۰ و هم ویندوز ۸.۱ از ویندوز ۷ کمی زیاد، کند تر بودند.

همونطور که می توانید ببینید، اینترنت اکسپلورر ۱۱ بر روی هر سه سیستم عامل در مقایسه با فایرفاکس و کروم خیلی کند تر است. اما، مرورگر جدید و اختصاصی ویندوز ۱۰ یعنی Microsoft Edge دارای عملکرد خیلی بهتری است که موجب شده در مقابل کروم و فایرفاکس حرفی برای گفتن داشته باشد.

عملکرد ویندوز ۱۰ با Winrar اصلا عالی نبود و همواره در مقابل ویندوز ۷ و ۸.۱ چه در پردازش تک لایه ای و چه در پردازش چند لایه ای کند تر عمل می کرد.

بهترین نتایج استفاده از Photoshop CC با استفاده از ویندوز ۸.۱ حاصل آمد، وقتی که ویندوز ۷.۱ و ۱۰ کند تر بودند.

چیز زیادی برای گفتن در مورد Illlustrator وجود ندارد، هر سه سیستم عامل عملکرد کاملا یکسانی داشتند.

بمانند چیزی که در زمان تست Winrar دیدیم، در اینجا نیز ویندوز ۱۰ از ویندوز ۸.۱ و ۷ کندتر است.

عملکرد در ذخیره سازی

تست های ذیل با استفاده از Samsung 850 Pro 512GB SATA 6Gb/s SSD نصب شده بر روی Asrock Z97 Extreme6 جمع آوری شده است.

CrystalDiskMark با ۳۲ صف پی در پی و پردازش تک لایه ای نتایج مشابهی بر روی هر سه سیستم عامل ارائه داد.

تست ۳۲ صَفی 4K با پردازش تک لایه نشان داد که ویندوز ۸.۱ و ۱۰ دارای عملکرد خواندن مشابه اند در حالی که ویندوز ۷ کمی کندتر است. این تفاوت کوچک در عملکرد نوشتن تقویت شد، جایی که ویندوز ۷ به طور قابل ملاحظه ای کند تر بود.

در عملکرد پی در پی دوباره ویندوز ۸.۱ و ۱۰ مشابه و دوباره ویندوز ۷ کند تر بود.

در نهایت عملکرد 4K با Samsung SSD نشان داد هر سه سیستم عامل عملکرد مشابهی دارند، اما این دفعه، ویندوز ۷ کمی سریعتر از ویندوز ۱۰ بود.

عملکرد در ذخیره سازی با استفاده از Samsung SM951 NVMe SSD

تست های ذیل با استفاده از Samsung SM951 256GB NVMe SSD نصب شده بر روی سلول Ultra M.2 ِمادربورد Asrock Z97 Extreme6 جمع آوری شده است. دقت کنید که امکان بکار انداختن SM951 NVMe بر روی ویندوز ۷ وجود ندارد.

ویندوز ۸.۱ و ۱۰ با استفاده از یک درایو M.2 NVMe دارای عملکرد SSD مشابه بودند.

دوباره ویندوز ۸.۱ و ۱۰ در اندازه گیری عملکرد 4K Q32T1 یکسان بودند.

نتایج تست پی در پی هم تقریبا یکنواخت اند.

عملکرد 4K نتایج امیخته ای را نشان داد، ویندوز ۱۰ در مبحث خواندن کمی بهتر بود در حالی که ویندوز ۸.۱ در مبحث نوشتن خیلی بهتر بود.

عملکرد در انکودینگ (Encoding)

ویندوز ۱۰ در تست انکودینگ HandBrake ما نتیجه ای مشابه ویندوز ۷ تحویل داد در صورتیکه ویندوز ۸.۱ بطور قابل ملاحظه ای از هر دوی آنها بهتر بود.

در بنچمارک Hybrid 4K ما، تفاوت زیادی بین عملکرد ۳ سیستم عامل دیده نشد، گرچه دوباره ویندوز ۱۰ و ۷ مشابه بودند و ویندوز ۸.۱ کمی سریعتر نمایان شد.

باز هم میبینیم که ویندوز ۱۰ و ۷ مشابه اند و ویندوز ۸.۱ کمی سریع تر است؛ تاکید میکنم، کمی!

عملکرد در اجرای بازی ها

همان طور که انتظار می رفت، بنظر می آید وقتی صحبت از DirectX11 باشد، ویندوز ۱۰ یا مزیتی ندارد و یا افزایش خیلی کم دارد، حداقل در بازی بایوشاک.

به طور تعجب برانگیزی در Metro Redux و با جی پی یو GTX 980، ویندوز ۱۰ با پردازش استوار و ثابتی همراه بود، اما این می تواند مشکلی از درایورها [در ویندوز ۸.۱ و ۷] باشد.

ویندوز ۷ به ۸.۱ و ویندوز ۸.۱ به ۱۰ تشکیل دهنده های سیر تنزلی عملکرد Hitman Absolution هستند.

لارا عدالت را بین هر سه سیستم عامل مایکروسافت رعایت کرده است.

در آخر شاهد علاقه ی پرافیت به ویندوز ۱۰ باشید. ویندوز ۱۰ در هر دو رزولیشن خیلی خوب عمل کرده است.

سریعتر؟ کند تر؟ بهتر؟

بعد از دیدن نتایج تقریبا یکسان در اکثر تست ها، از برنامه ها گرفته تا انکودینگ، تا ذخیره سازی و گیمینگ، هنوز هم تعبیر و تفسیر کردن تست ها کمی نامعقولانه و نادرست است، چرا که متغیر های زیادی از کنترل ما خارج بودند.

ما بار دیگر به به شما اطمینان میدهیم که هر سه سیستم عامل در شرایط یکسانی از جمله سخت افزار کاملا مشابه، نرم افزار های بنچمارک و روش یکسان ارزیابی شده اند. با این حال، ما نمیتوانیم تضمین کنیم که چیزی مثل درایو GPU تغییراتی در عملکرد ها ایجاد نکرد. علاوه بر این، تکنولوژی هایی از جمله قابلیت Intel’s Turbo boost میتواند بر دقت نتایج تاثیر بگذارد، گرچه ما همه ی تست ها را حداقل ۳ بار اجرا کردیم و متوسط چند تست را در اینجا قرار دادیم.

نسخه ی کوتاه شده ی نتیجه گیری این است که یک سیستم مجهز شده با سخت افزار های نیمه مدرن باید توانایی اجرای ویندوز ۷ یا ویندوز های جدیدتر را به حد کافی داشته باشد، و یا بیشتر. همان سخت افزاری که می تواند ویندوز ۷ را روان و بدون مشکل اجرا کند می تواند به ویندوز ۱۰ بدون هیچ مشکلی ابدا در عملکرد و کارایی ارتقا یابد.

در نسل های قبلی، وقتی یک ویندوز عرضه می شد به زمان احتیاج داشت تا حداقل از نظر عملکرد با نسخه های قبلی خود برابر شود. شاید آشکارترین مثال ممکن ارتقا از ویندوز اکس پی به ویستا باشد. البته این به درایورهای ناقص هم مربوط می شد و باید گفت که ویستا یک Resource Hog (برنامه ای که برای پردازش به منابع بسیار زیادی نیاز دارد) به تمام معنا بود!

در صورت بهبود بعضی جنبه های عملکردی ویندوز ۱۰ در ماه ها و سال آینده، ما به هیچ وجه تعجب زده نخواهیم شد. اما امروز مهمترین نکته این است که شما می توانید با خیال راحت ویندوز خودتان را آپدیت کند و مطمئن باشید در این پروسه هیچ کاراییِ سخت افزاری کاهش نخواهد یافت.

احتمال افزوده شدن مزایایی در عملکرد ویندوز ۱۰ در آینده وجود دارد، که ما فعلا نمی توانیم آنها را بسنجیم، و حتی وقتی که بتوانیم این کار را کنیم، مقایسه تغییرات جدید با نسخه های قبلی ویندوز منصفانه نیست، برای مثال DirectX12 که فقط ویندوز ۱۰ را پشتیبانی خواهد کرد.

بنچمارک به یک طرف، ویندوز ۱۰ یک سیستم عامل یکپارچه و قدرتمند بنظر می رسد، اگرچه تجربه ی من در ۷ سیستمی که ویندوز ۱۰ را در آن اجرا کردم خالی از مشکلات و اتفاقات ناگهانی نبود (شش سیستم از ویندوز ۸.۱ آپدیت شده اند). روند آپدیت به شکل تعجب آوری آسان و سریع است. برای مثال یکی از سیستم هایی که من به ویندوز ۱۰ آپدیت کردم دارای یک ترابایت پر از برنامه های نصب شده ی مختلف بود و با این حال ویندوز خیلی روان از ابتدا تا انتها آپدیت شد.

البته تا به الان چند مشکل جزئی دیده شده است. من هنوز این را عمیقا بررسی نکرده ام اما، کتابخانه های عکس و رسانه ی من با هزاران آیتم زمان زیادی را برای بارگذاری در ویندوز ۱۰ می گیرد در صورتی که در ویندوز ۸.۱ به سرعت بارگذاری می شد. این مشکل به طور واضح یک باگ است که باید رفع شود.

در بخش گیمینگ، من با لگ های عجیبی در Starcraft II مواجه شدم. این البته خیلی قابل توجه نبود اما مشکل دیگر، وقفه های ناگهانی در انجام دستورات و حرکت نقشه بود که چنین چیزی را در ویندوز ۸.۱ مشاهده نکرده بودم. این مشکل کافیست در یک بازی آنلاین رقابتی رخ دهد تا تمام امید ها به فنا رود!

بعد از یک جستجوی کوتاه در اینترنت یک مشکل اعصاب خورد کن بین چندین کاربر و البته چند منبع پیدا کردم و آن هم این بود که حذف کردن برنامه Xbox با روش های عادی امکان پذیر نبود – احتمالا به این دلیل که برنامه جزو هسته ی سیستم عامل است.

با وجود اینکه هیچ وقت از این برنامه استفاده نکرده ام و حتی اکانتی هم برای اجرای آن ندارم، به نظر آمد این مشکل من هم هست. خوشبختانه، برای Powershell یک فرمان وجود دارد تا به واسطه ی آن بتوان این برنامه را خاموش کرد. با خاموش کردن Windows Xbox لگ ها از بین رفتند و من توانستم همانند سابق Starcraft II را روان تجربه کنم. این یک کشف ناامید کننده بود، اما من خوشحالم که حل مشکلات با استفاده از کمک هایی از اینترنت نسبتا آسان است.