رتروز: قسمت اول | شیرشاه

در بحبوحه‌ی بازار بازی‌های AAA و بلاک‌باسترهای مدرن، بد نیست هر از چند گاهی هم نگاهی به بازی‌های قدیمی یا رترو بیاندازیم و علاوه بر تجدید خاطرات، به یاد آوریم صنعت بازی امروزه از کجا آغاز شد و عناوین رترو چرا محبوب هستند. در ادامه با دنیای بازی همراه شوید چون می‌خواهیم شما را به خواندن اولین قسمت «رتروز» دعوت کنیم.

نام بازی: The Lion King

تاریخ انتشار: دسامبر ۱۹۹۴ (ژاپن) – اکتبر ۱۹۹۴ (غرب)

پلتفرم(های) اصلی: سوپر نینتندو اینترتینمنت سیستم – سگا جنسیز

سازنده: وست‌وود استودیوز

ناشر: ورجین اینتراکتیو اینترتینمنت

بازی شیرشاه اولین پلتفرمینگی بود که در سن چهار-پنج سالگی تمام کردم و بعید می‌دانم کمتر از دویست بار تا به امروز بازی کرده باشم‌اش. بعد از بازی‌های ساده‌ی سیستم عامل داس، شیرشاه مانند یک جواهر شگفت‌انگیز در دلم جا باز کرد و هنوز که هنوز است با دیدن‌ش هیجان زده می‌شوم. اینکه بتوانم سیمبای کودک را به حرکت دراورم و در دنیای انیمیشن مورد علاقه‌ام که عاشقانه دوست‌ش داشتم، زندگی کنم به مانند رویایی غیرممکن بود که اکثر شب‌ها خواب‌ش را می‌دیدم.

بازی شیرشاه برای من لحظه‌ای را تداعی می‌کند که عاشق دنیای ویدئوگیم شدم و هرگز مناظر زیبا و پیکسل آرت فوق‌العاده‌اش را که توسط انیماتورهای کمپانی دیزنی طراحی شده بودند را فراموش نمی‌کنم. انیمیشن‌های کوتاه و جزئیاتی که برای اولین بار در بازی شیرشاه دیده بودم (مثل بازیگوشی‌هایی که سیمبا هنگام بی‌حرکت ماندن بازیکن انجام می‌داد) هیچ‌وقت تازگی‌شان را از دست ندادند و نشان از وجود طراحان، برنامه‌نویس‌ها و سازندگانی دارد که حاضر بودند برای تولید اثری منحصر به‌فرد و دوست‌داشتنی، پای‌شان را فراتر از خواسته‌های ناشرین بگذارند.

هرگز زمانی را فراموش نمی‌کنم که فهمیدم با رسیدن به مرحله‌ی هفت، سیمبا بزرگ می‌شود و تمام مکانیک‌های بازی بالطبع همراه با جلوه‌های بصری جدید تغییر می‌کنند؛ (تازه با غریدن می‌شد دشمنان را خسته کرد!) انگار که یک باره قسمت دوم بازی را داخل دستگاه گذاشته باشم.

شوربختانه بازی شیرشاه به‌خاطر سختی زیاد نتوانست آنطور که باید و شاید توجه منتقدین و نویسندگان حوزه‌ی ویدئوگیم را به خود جلب کند. اکثر منتقدین از سختی شیرشاه گله کردند و پورت بد بازی روی ویندوز نیز به این امر کمکی نکرد و منجر شد تا به یکی از عناوین خیلی مهجور تبدیل شود که صرفاً در کنار دیگر بازی‌های دیزنی از آن یاد می‌کنند.
البته، لازم به ذکر است که به گفته‌ی لوئیس کَسل، شیرشاه فروش خیلی زیادی داشت و بیش از چهار و نیم میلیون نسخه تا سال ۲۰۰۲ فروخت.

ولی خُب، خاطره‌ی شیرینی که این بازی در اذهانمان حک کرد ارزشش خیلی فراتر از نظر منتقدین و فروش بالا یا پایین است. اگر حقیقت‌ش را بخواهید، سختی (ناعادلانه؟) شیرشاه به‌نظرم باعث شد بیشتر از حالت عادی ماندگار بماند و لحظات خاصی مثل شترمرغ سواری و فرار از قبرستان فیل‌ها هیچ‌وقت از گوشه‌ی خاطرات‌مان پاک نشود.

از کجا می‌توانم The Lion King را بازی کنم؟

بازی شیرشاه مانند بسیاری از بازی‌های کلاسیک سوپر نینتندو و سگا جنسیز از طریق امیولیتورها قابل دسترسی است و بدون هیچ مشکلی می‌توانید تجربه‌اش کنید. متأسفانه در کولکسیون Sega Mega Drive Classics که برای کنسول‌های نسل هشتم منتشر شد؛ به‌دلایل حقوقی خبری از شیرشاه یا هیچ‌کدام از بازی‌های دیزنی نیست و برای تجربه‌ی شیرشاه روی نینتندو سوئیچ باید حالا حالاها صبر کرد.

بازی The Lion King به درد چه کسانی می‌خورد؟

اگر دوست‌دار انیمیشن شیرشاه و بازی‌های پیکسلی کلاسیک هستید، به هیچ وجه شیرشاه را از دست ندهید؛ چراکه حتی بعد از بیست و پنج سال هم‌چنان جذابیت‌اش را حفظ کرده و می‌تواند به خوبی یادآور بازی‌های چالش برانگیز قدیمی باشد.