فیلم هفته: پلن C: به وجد آوردن مخاطب | کمی درباره فیلم اینتراستلار
توسط the nasser joker در ۲۸ اسفند ۱۳۹۳

سینمای امروز، سینمای نولان است ، نولان از همان شروع کارگردانی اش متفاوت بودن خویش را نشان داد از فیلم memento گرفته تا سری بت من و پرستیژ و تعلیق. سینمای امروز به نولان مدیون است ، کارگردانی که فیلم هایی آمیخته از عشق ، مردم ، جلوه های ویژه خیره کننده و حتی فلسفه ساخت. Interstellar/در میان ستارگان شاهکاری دیگر از نولان است نولان تمام تجربیات فکری و تکنیکی سینمای منحصر به فردش را در این فیلم بکار برده یکی از ویژگی های فیلم نولان اینه که قوانینی رو در فیلمش بوجود میاره و طبق اون قوانین فیلم خودشو پیش میبره پس شما هیچ وقت نمینونید به فیلم های مثل اینسپشن و یا در میان ستارگان بگید تخیلی چون هیچ آگاهی کاملی به قوانینشون ندارید. مَتیو مَک کاناهِی برنده جایزه اسکار به عنوان پدری خانواده دوست که ارتباط عمیقی با دخترش دارد از طریق ناسا به فضا فرستاده می شود تا راهی برای کوچ کردن از زمین خاکی پیدا کند و این تازه اول ماجراست ، ما با فیلمی ماجراجویانه و تخیلی مواجه نیستیم ، فیلم یک کلاس بزرگ فیزیک کوانتمی است، و چه شاهکاری است وقتی فیزیک و فلسفه با هم ذهن را به چالش می کشند. اَن هَتْاِوِی که او را بیشتر در فیلم های تراژدیک نظیر Les miserabels یا عاشقانه ای مثل one day دیده بودیم در فیلم نقش دختر دانشمندی را بازی میکند که همراه متیو (کوپر) و دو تن دیگر به فضا می رود. نقش بدمن فیلم را مت دیمون بازی می کند که تاثیر گذاری خویش را هرچند با کوتاه بودن نقشش به خوبی ایفا می کند. فیلم پر از دیالوگ های خوب و عمیق است یکی از دیالوگ های کلیدی فیلم این است: Brand: Love is the one thing that transcends time and space. آری تمام فیلم به عشق برمیگردد ، عشق به خانواده ، به زمین ، به عاشقی کردن... شما با فیلم کریستوفر پا در دنیایی پنج بعدی می گذارید جایی که زمان و سرعت بعد دیگری از زندگی شماست ، و رفتن به سیاره ای دیگر و گذر چند ساعت در آنجا و برگشتن معادل گذشت دو دهه به روی زمین است. کوپر جوان می ماند و فرزنداش روی زمین پیر می شوند. متیو مسولیت سنگینی روی دوشش دارد او باید نقش یک پدر ، قهرمان و یک انسان را همزمان بازی کند که واقعا به خوبی از پس اینکار بر آمده. یکی از عجیب ترین صحنه های فیلم روبرویی با موجی سهمگین در دریا روی سیاره ای است که پوشیده از آب است، فیلم در اینجا شما را میخکوب می کند ترسی عجیب که نکند موج ما را با خود ببرد و این قدرت سر پرست جلوه های بصری،پال فِرِنکلِن (که برای کارش در "Inception/الهام" اسکار گرفت) را نشان می دهد. آنقدر محو فیلم می شویم که گذر 169 دقیقه را هرگز حس نمی کنیم ، فیلمی که می گوییم کاش هرگز به تیتراژ پایان نرسد ، کاش سینمایی که در آن به تماشا نشستیم وارد بعد زمان شود کاش کنار کوپر در سفینه اش به فضا می رفتیم. موسیقی فیلم اثری ماندگار از Hans Zimmer آلمانی تبار است که شکوه فیلم را چندین برابر کرده. فیلم چند صحنه ی احساساتی عمیقی دارد که پیشنهاد می کنم یا در تاریکی سینما فیلم را به تماشا بنشینید یا در اتاق خویش غرق تنهایی و سعی کنید حداقل سه ساعت بعد فیلم در تنهایی به فیلم و زندگی خویش نگاهی کنید. کریستوفر استاندارد فیلم های تخیلی – فضایی را بالا برد ، کریستوفر لندنی تبار که هالیوود آمریکا و سینمای جهان به او و فیلم هایش مدیون است در این فیلم حرف هایش را با میلیون ها انسان روی زمین می زند. "در میان ستارگان" فیلمی معمایی با چاشنی تخیل و فلسفه غنیمتی در سینمای امروز است که تماشا کردنش به تمامی مردم کره زمین توصیه می شود. برای دیدن این فیلم باید یه مشت اطلاعات از مقوله فیلم داشته باشید. جاذبه مصنوعی – Artificial Gravity یکی از مشکلات فضانوردان برای سفرهای طولانی مدت در فضا، جاذبه صفر در فضاست. ما در زمین به دنیا آمده ایم و بدنمان به یک جاذبه مشخص عادت دارد اما اگر به مدت طولانی در فضا باشیم، ماهیچه های بدن تحلیل می روند. به خاطر همین دانشمندان در فضاپیماها یک جاذبه مصنوعی بوجود آورده اند تا فضانوردان با این مشکلات روبه رو نشوند. سیاه چاله های در حال چرخش – Spinning Black Holes سیاه چاله های در حال چرخش بصورت غیرمستقیم مورد بررسی قرار گرفته اند اما هیچ کس نمی داند داخل آنها چه خبر است. چیزی که باید در مورد این سیاه چاله ها بدانید این است که آنها فضا را طوری به دور خود تاب می دهند که کاملاً با سیاه چاله های ثابت فرق دارند. بخاطر همین زمان فضایی را به طور کل تغییر می دهند. کرم چاله ها – Wormholes وجود کرم چاله ها را نمی توان اثبات کرد. همانطور که در بالا گفتم کرم چاله در فیزیک یک پل میانبر فرضی در فضا و زمان است. اما کاملاً جنبه تئوریک دارد. تئوری کرم چاله و یا همان “پل انیشتین – روزن” در سال ۱۹۳۵ توسط آلبرت انیشتین و همکارش ناتان روزن پایه ریزی شد. جاذبه انبساط زمان – Gravitational Time Dilation جاذبه انبساط زمان یک پدیده واقعی است. وقتی در محیطی قرار دارید که جاذبه زیادی وجود داشته باشد، زمان آرام تر از جایی می گذرد که جاذبه کمتری وجود دارد. اگر شما نزدیک یک سیاه چاله با جاذبه زیاد قرار داشته باشید، ۶۰ ثانیه برای شما همان ۶۰ ثانیه خواهد بود. برای انسان های روی زمین هم ۶۰ ثانیه همان ۶۰ ثانیه خواهد بود اما بدلیل جاذبه زیادی که در سیاه چاله وجود دارد، زمان کندتر می گذرد و در آن جا دیرتر پیر می شوید. به خاطر همین جاذبه انبساط زمان است که در فیلم می بینیم کوپر وقتی باز می گردد، مورف از او خیلی بزرگتر است و در بستر مرگ قرار دارد. واقعیت پنج بعدی – Five-Dimensional Reality آلبرت انیشتین ۳۰ سال آخر عمر خود را صرف کار بر روی چیزی کرد که فیزیک به آن می گوید “تئوری یک پارچه”. تئوری یکپارچه مفاهیم ریاضی جاذبه را با سه نیروی بنیادین طبیعت در هم می آمیزد: نیروی قوی، نیروی ضعیف و نیروی الکترومغناطیس. انیشتین نتوانست در این مطالعات به جایی برسد چرا که جاذبه با این نیروها در یک فضای ۴ بعدی در نمی آمیزد. بعضی از دانشمندان می گویند که برای حل این مسئله باید از ۵ بعد به جای ۴ بعد استفاده کرد.