دوشماره پیاپی از داستان های رزیدنت ایول از انتشارات دنیای بازی چاپ شده که به داستان نسخه های اول و دوم میپردازه.

دقیقا، متاسفانه بر خلاف سری Assassin's Creed حتی داستان و فضاسازی بازی هم هر شماره تغییر خاصی نمی کنه و سری در منجلاب تکراری شدن قرار گرفته. البته New Dawn تونسته تا حدی رنگ و بوی جدیدی به مجموعه بده. اگر نسخه های 4 و 5 رو بازی نکردی پس طلوع نو میتونه تا حدی سرگرمت کنه و شاید دوباره با سری آشتیت بده! :D

متاسفانه فیلم چیزی فراتر از تریلر تبلیغاتی اش ارائه نمیدهد و چه بسا که دیدن چندباره ی همان تریلر بهتر از دیدن یکباره ی فیلم است.

فیلم متاسفانه آنطور که باید موفق نمی شود تا جوهره ی اصلی گروه کوئین و در راس آنها فردی مرکوری را نشان دهد. با نقد سجاد به فیلم نامه هم کاملا موافقم. متن قوی و گیرایی بود. خسته نباشید. :D

متاسفانه تا الان به دلیل نداشتن اطلاعات کافی از دنیای وارفریم و ترس از اینکه مثل وارکرفت وسط کار ولش کنم سراغش نرفتم که این تاریخچه بهونه خوبی شد تا برم سراغش و اونطوری که شنیدم، یکی از بهترین عناوین این نسل بازی های آنلاین از لحاظ پشتیبانی رو، تجربه کنم. سپاس از علی ارکانی عزیز بابت این مقاله ی پروپیمون و چشم انتظار شماره های بعدی :D

متاسفانه زمانی شاهد پخش و تولید این مستند هستیم که بازی و بازی سازی در چندسال اخیر نسبت به گذشته بیش تر به چشم آمده و قدمهای مناسبی، چه از سوی بنیاد و چه از سوی توسعه دهندگان مستقل برداشته شده و سعی همه بر این بوده که نگاه از بالا به پایین به بازی ویدیویی خصوصا در سطح دولتی از بین بره و تابوی "بازی برای بچه هاست" شکسته بشه.از بدیهیات ساخت هرگونه مجموعه ای که خود را به اسم مستند معرفی می کند، اتکا به آمار رسمی و درست و استفاده از حقایق اثبات شده است که متاسفانه در این برنامه چیزی جز جانبداری ویک طرفه به قاضی رفتن و تحمیل نگاه سازنده به مخاطب را شاهد نبودیم. نیازی نیست تا بازی ساز یا بازیکن باشید، بلکه کافی است به اینترنت دسترسی داشته باشید تا با یک جستجوی ساده و سرانگشتی متوجه ی حجم عظیم دروغ ها و گفته های بی اساس این مثلا برنامه ی مستند شوید. امیدوارم سازمان صدا و سیما که بودجه ی دولتی دارد، حداقل پا به پای دولت در این زمینه پیش رود و با ساخت برنامه های این چنینی دیواری را که جامعه ی بازی دوست ایرانی سالها برای ساختش زحمت کشیده خراب نکند.