تماشا کنید: گیم پلی جدید Assassin’s Creed Valhalla ، یکی از باس‌فایت های بازی را نشان می دهد توسط میلاد یزدی
تماشا کنید: گیم پلی جدید Assassin’s Creed Valhalla ، یکی از باس‌فایت های بازی را نشان می دهد توسط میلاد یزدی
توسط سورنا رضایی در ۵ شهریور ۱۳۹۵ , ۱۴:۰۰ در سال ۲۰۱۴ و کنفرانس سونی، عنوانی به نام No Man’s Sky معرفی شد که توجه همه را به‌خود جلب کرد؛ عنوانی که بعدها و با انتشار اطلاعات بیشتر از آن، به یکی از مورد انتظارترین عناوین گیمرهای سراسر جهان تبدیل شد. برای اثبات این حرف نیز کافی است اخبار حوزه گیم را در چند هفته‌ی اخیر دنبال کرده باشید؛ اخباری که با توجه به آنها، این عنوان بزرگترین انتشار یک بازی مستقل برای سونی و البته بزرگترین انتشار سال در استیم بوده است. البته برخی معتقدند که تمامی آمار و ارقام تنها به‌خاطر سروصداهای صورت گرفته بوده و بازی در واقع چنین پتانسیلی برای رسیدن به این آمار و ارقام ندارد. حال ما در دنیای بازی تصمیم گرفته تا به نقد این عنوان بپردازیم؛ عنوانی که هم طرفداران و هم مخالفان سرسختی دارد. همه چیز از اینجا شروع می‌شود؛ البته برای هر کاربر با شکل و شمایلی متفاوت. متاسفانه چند سالی می‌شود که صنعت بازی‌سازی در جهان همانند صنعت فیلم‌سازی محتوا را رها کرده و تنها تمرکز خود را بر روی ظاهر محصولات خود می‌گذارند. البته جای شکرش باقی است که حداقل در صنعت بازی‌سازی هنوز این مشکل جدی نشده و سازندگان سعی می‌کنند تا با تمرکز درست بر روی دیگر بخش‌ها از جمله گیم‌پلی ضعف‌ها را پوشانده و در مجموع محصول خود را به اثری حداقل سرگرم‌کننده تبدیل کنند. اما همین مقدار داستان چند خطی، بدون پردازش و البته جزئیات در جدیدترین عنوان استودیو مستقل «هلوگیمز» (Hello Games) وجود ندارد. اگر شما عنوان «آسمان بی‌نشان» (No Man’s Sky) را بر روی رایانه‌های شخصی اجرا کنید، در اولین اجرا با یک بارگذاری نسبتاً طولانی مواجه خواهید شد. اینطور که به‌نظر می‌رسد دلیل این اتفاق این است که بازی با استفاده تکنولوژِی به‌کار گرفته برای توسعه‌ی آن، در حال خلق اولین سیارات و کهکشان بازی است که شما با آن مواجه خواهید شد. البته به این اتفاق باید مشکلات این نسخه را نیز اضافه کرد که نتیجه را به مدت زمان طولانی‌تری بدل کرده. اما پس از آن، کاربر خود را در یک سیاره ناشناخته می‌بیند و در چنین شرایطی که سفینه شما دچار آسیب‌دیدگی شدیدی شده و قابلیت پرواز ندارد، شما باید برای بقای خود تلاش کنید. همین چند خط می‌شود تمام داستان بازی. البته هیچ کس از همان اولین روز‌های معرفی انتظار یک داستان جذاب و درگیرکننده را از سوی استودیو هلوگیمز نداشته، زیرا آنها همانند برخی استودیوها که پیش از این نیز به آن اشاره کردیم، تمرکز خود را بر روی دیگر بخش‌ها از جمله گیم‌پلی بازی قرار داده‌اند. اما پس از آغاز این بازی تهی از داستان، نخستین موضوعی که بدون شک توجه هر گیمری را به‌خود جلب خواهد کرد، گرافیک هنری بازی است. سازندگان در این عنوان از گرافیک کارتونی و البته فانتزی استفاده کرده‌اند که در کنار جلوه‌های رنگارنگ، یک نتیجه عالی را در برداشته است که با محیط‌های بسیاری جذابی روبرو هستیم. اما برخلاف گرافیک هنری، سازندگان در بخش فنی ضعیف عمل کرده و به‌هیچ وجه نمی‌توان گفت با یک گرافیک قابل‌قبول طرف هستیم، به‌خصوص اگر در جزئیات به‌کار گرفته شده برای بافت‌ها دقت کنید که در آن صورت ناامید خواهید شد. گرافیک بازی علارغم ضعف‌های بسیاری که در بخش فنی آن وجود دارد، بسیار زیباست! البته این حرف را زمانی درک خواهید کرد که در یک سیاره سرسبز فرود آیید. نمی‌توان این موضوع را کتمان کرد که گرافیک هنری آسمان بی‌نشان، یکی از مواردی بوده که در همان مدت کوتاه پس از معرفی، توجه بسیاری را به‌خود جلب کرد، اما بدون شک مورد توجه‌ترین بخش به گیم‌پلی این عنوان مربوط می‌شود، به‌خصوص اینکه سازندگان این عنوان در تبلیغات‌های خود تمرکز گسترده‌ای بر آن داشته‌اند. اما این بازی بدون شک یکی از بی‌همتاترین بازی‌ها در میان عناوین جهان-آزاد محسوب می‌شود. در این عنوان که آزادی عمل بی‌نهایتی در اختیار گیمر قرار می‌دهد، گیم‌پلی به چهار بخش اکتشاف، بقا، مبارزه و تجارت تقسیم می‌شود. در بالا نیز اشاره کردیم که زمانی که گیمر نخستین بار بازی را اجرا می‌کند، خود را در حالی‌که بر روی یک سیاره ناشناخته سقوط کرده، می یابد. در چنین شرایطی که سفینه شما دچار آسیب شدیدی شده، با یافتن منابع مورد نیاز باید به تعمیر سفینه‌تان بپردازید. در این بین که شما با استفاده از اسکنر مشغول اکتشاف هستید ممکن است با روبات‌هایی نیز روبرو شوید که مجبور به درگیری با آنها بوده و اینجاست که بخش اکشن وارد عمل می‌شود. گان‌پلی این عنوان تنها شامل ساده‌ترین مکانیزم‌های یک بازی اکشن شده و نباید انتظار یک شوتر تمام عیار را داشته باشید. دیگر بخش گیم‌پلی این عنوان که بقا نام دارد هم، به‌همین صورت است و شما را با شرایط چالش برانگیزی روبرو نخواهد کرد و دراقع این بخش عمق پیدا نمی‌کند. البته در میان اکتشافهایتان ممکن است با سیاراتی روبرو شوید که به‌هیچ‌وجه برای زیستن مناسب نبوده و باید با پیدا کردن منابع مورد نیاز زنده بمانید. اما مهم‌ترین بخش‌های گیم‌پلی این عنوان دو بخش اکتشاف و تجارت هستند که علارغم مابقی بخش‌ها، مقداری کامل‌تر بوده و از نقاط قوت این عنوان محسوب می‌شوند. در بخش اکتشاف سه چیز اهمیت بسیاری دارد؛ نخستین مسئله سلاح شماست که به عنوان Muli-Tool شناخته می‌شود. این سلاح دو کاربرد دارد، نخست برای استخراج منابع مورد نیاز از تمامی چیزهایی که در اطراف‌تان می‌بینید، و دومین آن مربوط به بخش اکشن بازی شده که در چنین شرایطی تبدیل به یک سلاح مرگ‌بار می‌شود. به‌طور حتم اگر از افرادی باشید که این عنوان نظر مثبت شما را جلب کرده باشد، تنها می‌تواند به‌دلیل همین دو بخش اکتشاف و تجارت باشد که با آپگریدهای در نظر گرفته شده برای ابزار شما ارتباط تنگاتنگی دارد. علارغم اینکه بازی داستانی نداشته تا بدین صورت انگیزه‌ای برای پیشبرد بازی توسط گیمر خود ایجاد کند، یکی از دو عامل ایجادکننده این انگیزه همین بخش آپگریدهاست. سازندگان آپگریدها یا در واقع تکنولوژی‌های بسیاری برای سفینه، اسلحه و سوئیت شما در نظرگرفته‌اند که با اکتشاف در سیارات و پناهگاه‌های مختلف می‌توانید به روش ساخت آنها دست یافته و از آنها در سفینه یا اسلحه‌تان استفاده کنید. برای سلاح شما آپگریدهای بسیاری در محیط‌های بازی وجود داشته و می‌توانید آنها را بدست آورده و در سلاح‌تان از آنها استفاده کنید. البته در این بین باید این مورد را نیز به‌خاطر بسپارید که منابع جمع‌آوری شده که به دسته‌های مختلفی -همانند عناصر کمیاب، انرژی و … – تقسیم می‌شوند، را باید مدیریت کنید، زیرا سفینه و سوئیت شما که به‌عنوان مکانی برای ذخیره‌سازی درنظرگرفته شده، فضای محدودی در اختیار شما قرار می‌دهد که البته با خرید سفینه‌های متفاوت می‌توانید این فضا را افزایش دهید. بخش آپگرید بازی بدون شک یکی از معدود عواملی است که در ایجاد انگیزه برای پیشبرد بازی توسط گیمر نقش بسزایی دارد. در این بخش می‌توانید متناسب با نیازها و البته تکنولوژی‌هایی در اکتشافهایتان یافته‌اید، سفینه و اسلحه خود را تغییر دهید. اما دومین مورد که در ایجاد انگیزه برای برخی موثر بوده، بی‌نهایت سیاره موجود در بازی است. به‌گفته‌ی سازندگان در این عنوان شاهد هجده کینتیلیون سیاره هستیم که آمار به واقع عجیب غریبی محسوب می‌شود. اما طبق گفته‌ی سازندگان، آنها با استفاده از تکنولوژی Procedural Generation به چنین تعدادی از سیاره رسیده‌اند که کشف و بررسی تک تک آنها بدون شک غیر ممکن است. این تکنولوژی با استفاده از مدل‌های آماده که از پیش در اختیارش قرار داده شده، هم‌زمان با پیشبرد بازی توسط گیمر به‌طور کاملاً اتوماتیک سیاره و کهکشان‌های متفاوتی را خواهد ساخت. شاید این عدد دیوانه‌کننده باشد، اما مطمئن باشد این حد از بی‌انتها بودن یکی از مشکلات اساسی بازی است. بدون شک در اولین کهکشان با موارد یکسان و مشابه مواجه نخواهید شد، اما هر مقدار که بیشتر پیش بروید همان مدل‌های قدیمی را مشاهده می‌کنید که تنها ویژگی‌های باطنی آن تغییر کرده و عنصر دیگری در مقایسه با سیاره‌ی قبلی در اختیار شما قرار می‌دهد. بدین صورت حتا کسانی که عاشق کشف چیزهای جدید هستند نیز بالاخره دیر یا زود خسته شده و با احساس یکنواختی مواجه خواهند شد. یک سیاره ناشناخته که در انتظار شماست! همان‌طور که می‌بینید نام این سیاره بصورت اتوماتیک توسط خود بازی انتخاب شده و شما با تغییر آن در کنار اینکه این سیاره را به نام خود ثبت می‌کنید و می‌توانید پول (Unit) بدست آورید. زمانی‌که اولین‌بار این عنوان را اجرا کردم، محو آزادی عملی که این بازی در اختیار من قرار می‌داد، شدم. اما برای بارهای بعد یک سوال در ذهنم نقش بست:« قرار است در پایان چه شود، آیا قرار است با آپگرید کردن سفینه و اسلحه به هدفی خاص دست پیدا کنم یا تمامی این کارها کاملاً بدون هدف و پوچ هستند؟!» هیچ وقت نتوانستم پاسخی برای این سوال پیدا کنم، همین‌طور که مخالفان این بازی نیز نتوانستند هدف محکمی برای تجربه این عنوان بدست بیاورند. با این‌حال آسمان بی‌نشان یک محصول کاملاً سلیقه‌ای است، یک سری از گیمرها همانند من نمی‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند و از سوی دیگر افرادی نیز هستند که اکتشاف و مشاهده چیزهای جدید برای آنها آن‌قدر جذابیت دارد که بدون هدف در دنیایی بی‌کران پیش بروند، هر چند فکر می‌کنم بالاخره از تلاش در این دنیای واهی دست خواهند برداشت.