جادوی دست نوشته ها;قسمت دوم;مکس پین

MAX payne

دلم گرفته بود و سراغ پیرمردی در همسایگی رفتم تا با آن حرف بزنم.غم از سر و کول من بالا میرفت و هر روز بی آنکه خود بخواهم ابروانم پایینتر می آمدند و چهره ام عبوس تر میشد.زمانیکه پیش او نشستم مست بودم.از فرط زیاده روی لرزش دستانم مرا پیش او خجل کرده بود ولی به آن فکر نمیکردم.اسلحه ام به کمرم بود و چهره ام مثل همیشه خسته و پر از درد.ماجرایم را برایش گفتم.از او عدالت را پرسیدم.حال متعادلی نداشتم.هر بار که میخواهم اشک بریزم غرورم نمیگذارد تا اشک هایم خود را نمایان کنند.مرد خشکش زده بود.چشمانش را غبار گرفته بود و نای پلک زدن هم نداشت.پیش خود شکسته تر شدم.تازه درد بی دوای خود را میفهمیدم.پیش خود میگفتم هیچ کس دردهای مرا ندیده است.نچشیده است.مرد قطره ای اشک از گوشه چشم راستش چکید.بغض کرده بود.شروع کرد به تعریف از زندگی خویش.حال, من بهت زده شده بودم.لرزش دستانم آرام شده بود.پلک هایم فراموش کرده بودند بایستی بر هم بخورند.دردهایم از یاد رفت.به او گفتم چند سال داری؟گفت:۷۳ سال.او گفت تو چند سال داری؟گفتم من به جای فرزند تو هستم.گفتم چگونه تاب این مشکلات را داشته ای و اینگونه مانده ای؟گفت خداوند بهترین ها را برای بازی در نقش های سخت زندگی انتخاب میکند.اگر میشکستم,جا میزدم,خود را کنار میکشیدم خداوند را مایوس میکردم.اما هرچه درد بیشتری کشیدم پخته تر شدم,مردتر شدم.گفت در نبرد بین روزهای سخت و انسانهای سخت,این روزهای سخت خواهند بود که سپری خواهند شد و این انسانهای سرسخت خواهند بود که پیروزند.اولش برایم شعاری بیش نبود.اما حال که باز مست کرده ام میبینم که پیرمرد چندان هم بیراه نمیگفت…!!

ضربه محکم عشق!
مونا و مکس میروند تا داستان ولد را برای همیشه پایان دهند.وارد ساختمانی که آلفرد وودن و ولد در آن حضور دارند میشوند.نگفته ام وودن کیست؟وودن کسی که اطلاعات خوب و جالبی را به مکس میداد و در آخر توسط ولد به آنجایی رفت که همه یک روزی میرویم.مونا رمز ورود از درب بزرگ به ساختمان را میدانست.این موضوع مکس را متعجب کرد!قبل از ورود مونا ضربه عشق را محکم بر مکس وارد میکند و مکس بیهوش میشود.مونا خود وارد ماجرا میشود.حدستان چیست؟میدانم میدانید مکس بیهوش بود.عمری بیهوش بود.بیهوشی سم شیرین عشق است.نمیدانی با او کی,کجا,چه طور ولی میخواهی با او همیشه هر لحظه همه جا و در همه حالت باشی.مکس بیهوشیش هم در رویای مونا بود.به هوش آمدنش جز پشیمانی چیزی برایش نداشت.مرگ مونا را دید.خیلی مواقع میخواهی از چیزی جلوگیری کنی ولی زورت نمیرسد,نمیتوانی.چون خدا نمیخواهد.حتی اگر قسمت را قبول نداشته باشی توجیهی برای برخی مواقع نتوانستنت نداری.چرا اینطور میشود؟مکس بار دیگر بر دوشش بار انتقام را نهاد و رهسپار راهی شد که انتهای ریسمانش به نارفیقی میخورد که تمام چیز رفیقش را ازش گرفت.انسان خیلی خطرناک است زمانیکه چیزی برای از دست دادن ندارد.مکس نداشت.هیچ چیز نداشت.مکس مانده بود و کت چرمی و اسلحه اش که آن هم در انفجاری از دستانش افتاد.مکس بلند شد حرکت کرد,میدانست بجوید می یابد بپرسد جواب میگیرد بخواهد بدست میاورد بکوبد در را در باز میشود!!کوبید,مکس در انتقام را بسیار محکم کوبید.ولد مانند سگی که از گرسنگی و سرمای بی رحم زمستان بر روی سنگفرشهایی که جز سرما چیزی برای میهمانشان ندارند و ناله میکنند و جان میدهند,کشت.اما چرا انتقام بر بخشش اولی نیست؟انتقام گرفته ام و دیده ام که چیزی جز لحظه ای از دست دادن کنترل و یا خالی کردن کینه ای در دل نیست.چیزهایی که طوری دیگر هم میشود بدان ها رسید.خیلی سخت است بدانی زنده ای,ندانی چه میخواهی.مکس ماجرایش تمام شد رفت پی کارش.اسلحه اش را غلاف کرد,رفت به ناکجا آباد.

شیش و بش
خیلی سال گذشت.اولش بطری بطری از بارها و فروشگاهها خریداری میکرد.پاکت سیگارش نیمه میماند برای شروع روزی دیگر.کم کم بطری ها جلوی چشمانش به راه افتادند.رقص مستی,دود سیگار مجذوبش کرد.انسان هر چه هست ذهنش هست.ذهنش کند میشد.فکرش پرت میشد.دل خوشیش شده بود.بطری بطری شبها روی میز و صندلی ها ولو بود.تلویزیون بیخود کنتور می انداخت.بوی تعفن از خانه مکس همسایه ها را هم آزار میداد.سگ های ولگرد هم دور خانه مکس میچرخیدند تا بوی تعفن آنها را نیز خوشنود سازد.از این بار به آن بار.۹ سال گذشته بود.خیلی سال گذشته بود ولی وقتی گذشته ات تاریک است اینگار امروزت را خراب کرده ای, نایی نداری.مکس با دوستی از دوران دانشگاه آشنا میشود با نام رائول.در داغی بحث بین آن دو, مکس با فرد جوانی در بار بحثش میشود و این از الطاف مشروبات است که گاهی از خود بیخودیش گریبانت را میگیرد.مکس اسلحه میکشد و بی مهابا پسرک را به ضرب ثانیه ای نزد نکیر و منکر میفرستد.رائول مکس را میگیرد و هر دو به سرعت از بار میگریزند و به مکانی امن میروند.نه عزیز دلم این پایان ماجرا نیست خورشید خیلی پشت ابرها بماند نیم ساعت است! پدر پسرک پیدایش میشود و کارد به او بزنی خونش در نمیاید.مکس تو پسر من را کشتی ای….من تو را…اوضاع پیچیده شده است.رائول که پیشنهاد بادیگاری یک خانواده ثروتمند را به مکس در برزیل داده است پافشاری میکند و میگوید که تو راهی نداری و او نیز میپذیرد.در آمدن از چاهی و وارد شدن به چاهی دیگر.شهر قاچاق مواد و اسلحه و انسان.مکس از سائوپائولو سر در میاورد.محافظت از شخص شخیص رودریگو برانکو فرد ثروتمند و گردن کلفت.میگویند آدم خوب دشمن زیاد دارد حتما رودریگو آدم خوبی بوده است زیرا دشمن زیاد داشته است!!اینبار آدم رباها قصد تخریب مکس را دارند زیرا میخواهند همسر رودریگو را بربایند اما بار اول مکس قیصر ماجرا میشود.سری بعد او را به همراه دوست رائول میدزدند.مکس و رائول دنبال آن دو.رودریگو دو برادر داشت که کوچکتره که کمی هم نامیزون میزد طاقت چند گلوله ناقابل را نداشت و جان به جان آفرین تسلیم کرد.ویکتور برادر ناخلف رودریگو که معلوم شد پشت تمام داستانها و حتی ترور خود رودریگو همین ویکتور ناخلف بوده است باقی ماند.خلاصه مکس قصه ما قصه ویکتور را نیز پیچید.مکس در طول داستان اضافه وزن پیدا کرد, دلیلش خوردن زیاد مشروبات بوده است حتما!مکس چهره اش به شدت شکسته شد همه میدانیم چرا.مکس موهایش را تراشید. ریش بلند گذاشت. برای تغییر, برای خلاف کار شدن, برای حس مسئولیت بیشتر, نمیدانم, برای هر چه…اما مکس خودش بود.یک کت چرمی پوش تقس وظیفه شناس ماهر در کار.یک درد دیده.مکس بارها سر مزار میشل و رز میرفت.میگفت من ویسکی میخواهم,سیگار میخواهم,مجوز برای کشتن میخواهم ولی بیشتر از همه میشل را میخواهم.خیلی سخت است.زندگی سرمایه گذاری بزرگیست.ازدواج منبع ذخیره سازی سرمایه شماست.وقتی به کسی اطمینان کردید یعنی او صندوقچه اسرار و رازهای شماست.رازهایی بین زن و مرد وجود دارد,خاطراتی وجود دارد,کلماتی رد و بدل میشود,احساساتی معنا میگردد که تنها خود آنها آن را درک میکنند.مکس به یکباره همه را از دست داد.داستان بادیگاردیش محض تفریح, محز محک زدن, محز فراموشی بیشتر گذشته, محز اجبار…هر چه بود خوب نبود.زیرا که مکس باز هم کشت.مکس باز هم خورد.مکس باز هم کشید.مکس هیچگاه به جایگزین مناسبی برای میشل فکر نکرد. به تولد دوباره, به داشتن فرزندی مجدد.مکس تقس ترین فردی بود که میشناختم.هی مکس, کتت را بپوش شبهای نیویورک و سائوپائولو به شدت سرد است.اسلحه ات به کمرت باشد. مبادا کسی تجاوزی کند.مکس, خیلی ها در ایران با تو زندگی کردند. خداحافظ لحظه ساز زندگی جوانی ما خداحافظ…………………………..

پایان